I became too soft

Onderwerp: I became too soft za 13 dec 2014 - 18:27

De blik in zijn ogen was woedend. Hij was kwaad, op zichzelf, op de clan, op de lucht die hem omringde, op de wereld, op Starclan, op zo ongeveer alles. En als het moest dan zou hij alles kunnen vernietigen; alles waar hij de voorbije tijd naar gestreefd had, alles waar hij van hield. Want er waren maar drie dingen die hij écht wou: Zijn trots, zijn partner en een gelukkig leven. En dat waren drie dingen die hij waarschijnlijk niet terug kon krijgen. Er klonken pootstappen achter hem, en razendsnel draaide de woedende Witte kater zich om. "Wat moet je?", snauwde hij.

~Open

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 18:40

Dinleap

Ze moest weg van die verdomde den. De lucht om haar leek haar te verstikken. Toen ze haar kitten bij iemand had neergelegd die op haar leven zwoer dat ze er goed op zou passen wrong ze zich de Nusery uit. Ze zuchtte opgelucht en trippelde naar de prooihoop. Maar voordat ze een konijn kon nemen zag ze een witte staart verdwijnen. Misschien kon ze beter ook het camp uit. Dinleap trippelde uit het camp. Ze snoof de frisse lucht op en liep op een drafje door het territorium tot ze een stem hoorde. "Wat moet je?" Ze draaide zich om en zag Whitelion staan. Haar gezicht bleef emotieloos staan, maar er kwam een krop in haar keel. Die kater leek verdomd veel op haar partner. Ze ging zitten en krulde haar staart rond haar pootjes. Haar dikke korte vacht was opgezet door zijn snijdende toon. En misschien ook wel door de wind. Ze hield haar kop een beetje scheef en slikte de krop weg. "Niets. Ik wandel.", miauwde ze kil. Haar oranje-goud kleurige ogen flikkerden gevaarlijk. Nee ze was geen poes die veel emotie toonde, vooral niet de zwakke emoties.

_{© Isa}

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 18:48

Zijn ogen werden groot, en even dacht hij dat zíj hier stond. "Din..?", zei hij, zijn stem verstikt. Ze leek zo hard op haar, alleen dan egaler dan hij zich herinnerde. Ze moest het zijn, ze was vast uit Starclan neergedaald om hem een boodschap te geven! Een traan rolde uit zijn ooghoek, een langzaam zette hij een stapje naar haar toe. "Ben jij het echt?" Zijn stem klonk verstikt, het was amper meer dan een fluistering. Hij had niet eens gehoord wat de poes geantwoord had, want als hij dat wel gedaan had had hij gemerkt hoe kil haar stem klonk, maar katten zien wat ze willen zien. En háár zien was alles wat hij wou.

~En hij huilt weer x3

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 18:56

Dinleap

"Din..?", miauwde de kater verstikt. Verbaasd vlogen haar ogen open. Hoe kende hij haar naam. Ze liet haar vacht weer liggen toen de kater begon te huilen. Haar ogen verzachtten wat. Hij zette een stap naar haar toe en ze kon zijn adem voelen. Het was net zoals die keer dat ze voor Whitehowl stond. Toen had zijn vacht geroken naar wind, net zoals bij Whitelion. "Ben jij het echt?" Ze wist niet wie hij bedoelde. Het puntje van haar staart bewoog heen en weer. Hij was groter zodat ze naar hem moest opkijken. De krop was weer terug. Hij leek zoveel... Ze moest antwoorden. "Eh... Ik ben Din ja." Hij had haar voorvoegsel genoemd, dus was het niet zo belangrijk om haar achtervoegsel te zeggen.

xD super zielig, maar toch zo vreemd voor hem~

_{© Isa}

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 19:10

"Eh... Ik ben Din ja.", antwoordde de poes. Hij besteedde er geen aandacht aan dat de stem anders klonk dan normaal. Ze waren allemaal veranderd. Hij was veel ouder geworden, en ze leek hem niet te herkennen. "Ik ben het", zei hij, en een voorzichtige glimlach krulde zich om zijn lippen. "White." Maar toen realiseerde hij zich dat ze dood was. Dat ze misschien hem een boodschap kwam geven uit Starclan, of hem gewoon nog eens wou zien. of zoiets.. En dus moest hij haar nu zeggen wart hij haar nooit eerder had kunnen zeggen. Opnieuw rolde er een traan uit zijn ooghoek. "I will always love you.", fluisterde hij, opnieuw een brok in zijn keel.

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 19:42

Dinleap

"Ik ben het", zei hij, en een voorzichtige glimlach krulde zich om zijn lippen. "White." Dinleap keek even verward. Zou het kunnen dat die echt Whitetime was? Ze glimlachte nu ook, onzeker. Misschien was Whitetime wel in deze kater genesteld zonder dat Whitelion het wist. Ze wist niet wat StarClan kon, misschien konden ze het wel. Nog een traan deed haar ogen nog meer verzachtten. Dit was niet van haar gewoonte. "I will always love you." Haar ogen werden groter en dan barstte ze plotseling in huilen uit. Hij was het dat wist ze gewoon. Wie anders zou dat zo op dezelfde manier kunnen zeggen. Ze keek naar haar poten die wazig waren. "I-i love you to." De woorden rolden over haar lippen, die woorden hadden veel eerder moeten komen, maar toen was hij al naar StarClan... En nu was hij terug in het lichaam van Whitelion.

;-; ik moet gewoon huilen terwijl ik dit schrijf & ik vraag me af hoe hij zou reageren als ze haar volledige naam hoort~

_{© Isa}

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 19:49

Northernlight glimlachte terwijl ze achter een vlinder aanrende puur omdat ze wilde weten waar het beestje heen ging. Ze hoorde twee katten praatten en besloot ze uit de bosjes te bekijken en af te luisteren. De birmaan haar ijzige ogen staarde naar het tweetal en begon hard te lachen toen ze de tranen bij de witte kater zag. Beide katten waren stukken ouder dan dat zij zelf was. De twee katten, haar clangenoten ze kende ze beide niet, ze bleef zo veel mogelijk weg bij andere katten. Ze was graag alleen en als ze iemand aansprak of iemand haar viel ze uit. Zoals naar Brindlepool de poes had haar niets misdaan behalve dat zij zelf als apprentice niet uitkeek waar ze liep en tegen de poes aan liep. Meteen waren er verwijten naar de poes gegooit. De enige die haar niet agressief kon krijgen was haar pleegzusje Northerndancer. Hen ouders kende elkaar en hebben de nestjes vlak na elkaar gekregen en beide afzonderlijk voor Northern gekozen als naam voor hun kits. En de twee waren beste maatjes geboren. Ze stapte naar de poes en de kater toe met een vals glimlachje op haar gezicht. 'Kan je ook gewoon niet huilen omdat je een poes ziet ofzo. Bedoel er zijn er meer dat je nou niemand kan krijgen is misschien wel om te huilen' Ze grinnikte en zwiepte met haar staart. 'Tis niet dat dit nou een mooie poes is ofzo' Haar stem was vals en toonde totaal niets van emotie behalve haat, haat jegens iedereen om haar heen, inclusief haar zelf.

~ mag het nog of niet? anders mag je hem negeren Mad

Shadowkit - She-cat - Kitten - Clan Unknown

Northernlight - She-cat - Warrior - Windclan

Erosa - She-cat - Escaped Kittypet/Rogue

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 20:18

Nu begon ook Din te huilen. "I-i love you to.", antwoordde ze. Nu stroomden bij beiden de tranen vrij over hun gezicht. Hij wou net een stap naar voren doen toen een andere poes erbij kwam. "Kan je ook gewoon niet huilen omdat je een poes ziet ofzo. Bedoel er zijn er meer dat je nou niemand kan krijgen is misschien wel om te huilen", zei ze. Als door een wesp gestoken draaide de grote kater zich om, zijn blik woedend. Hij kende de naam van deze poes wel, ergens ver weg, maar om er nu op te komen.. "Tis niet dat dit nou een mooie poes is ofzo" De enige emotie in haar stem was haat, een valse haat. De enige emotie in zijn stem was woede, woede dat iemand haar kon beledigen! "Niemand", gromde hij woest, gevaarlijk, "Niemand beledigd MIJN Dinfur!"

~Bloep bloep xD

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 20:25

Dinleap

Ze keek hem nog even aan tot ze een stem hoorde. 'Kan je ook gewoon niet huilen omdat je een poes ziet ofzo. Bedoel er zijn er meer dat je nou niemand kan krijgen is misschien wel om te huilen' De poes voor haar grinnikte. Dinleap draaide zich stram om en veegde haar tranen weg. 'Tis niet dat dit nou een mooie poes is ofzo' Ze sprong naast Whitelion. "Niemand", gromde hij woest, gevaarlijk, "Niemand beledigd MIJN Dinfur!" Ze herkende de kracht van Whitetime. Oké, nu moest ze slim handelen. Ze boog zich naar Whitelions oor. Hij dacht waarschijnlijk dat zijn Dinfur terug van StarClan was gekomen. Net zoals zij er zeker van was dat Whitetime terug was gekomen als Whitelion. "White.", fluisterde ze zachtjes. "I-ik ben teruggekomen..." Het deed pijn om het te zeggen, maar ze wilde Whitetime niet nog een keer verliezen. "... Maar met een andere naam. Dinleap." Ze glimlachte. "Maar jij mag me Dinfur noemen, dat heb ik graag." Daarna wierp ze een boze blik op de poes. Ze kwam alles verpesten.

_{© Isa}

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 20:36

Northernlight lachte alleen maar 'that's exactly what i did' zei ze poes alleen maar luid lachend. 'I offended her, you know why because she is not worth fighting for neither are you Ze kon niet stoppen met lachen om dit tafereel en ze zwiepte haar staart wild in de lucht. 'Bedoel kijk naar haar, je weet haar naam niet eens. Ze had alleen haar haar eigen naam horen zeggen. 'Waardeloos jullie twee, hoop dat hier geen kittens uitkomen want die zullen oliedom worden zei ze lachend en geen enkele vezel in haar lichaam probeerde haar te stoppen, ze moest andere pijn doen, de pijn die ze zelf maar al te goed voelde. Ze haatte iedereen die liefde had gevonden. Met al twaalf maanden oud had ze nog steeds niet gevoeld hoe liefde voelde. Ze haatte hun gewoon te intens.

~ woesh :3

::

Onderwerp: Re: I became too soft za 13 dec 2014 - 20:41

"White", fluisterde de grijze poes naast hem. Hij keek haar aan. "I-ik ben teruggekomen...", zei ze zachtjes. Zijn ogen werden groot. dus.. Dus ze was hier? In levende lijve? "... Maar met een andere naam. Dinleap." Hij slikte moeizaam. "Maar jij mag me Dinfur noemen, dat heb ik graag." Hij wreef zijn neus tegen die van haar, alles wat de hatelijke point zei negerend. "Jij zal altijd Dinfur voor mij blijven", antwoordde hij, ergens gelukkig. Ze was terug bij hem. en dit keer zou hij ervoor zorgen dat niemand haar zou vermoorden, dat ze hier zou blijven. dat er geen pestkoppen waren die haar kapot zouden maken.

::

Onderwerp: Re: I became too soft zo 14 dec 2014 - 10:02

Dinleap

>"Jij zal altijd Dinfur voor mij blijven" Ze snoof zijn geur op. Ze was weer gelukkig, en dat was haar meer waard dan haar eigen leven. Maar de volgende woorden prikten in haar vacht. Ze draaide haar kop naar de poes. "Toevallig hebben we al kittens." Ze dacht aan de kitten van Dinfur, Sacredkit en haar eigen kitten Mottlekit.

_{© Isa}

-Ipad post ;-;

::

Onderwerp: Re: I became too soft zo 14 dec 2014 - 12:07

Light keek beide katten aan en rolde met haar ogen. 'Die arme kittens' zei ze lachend en keek haar aan en stapte met geluidloze stappen naar haar toe. Light bekeek de poes aandachtig en keek haar daarna recht in haar ogen aan. Haar ogen gevuld met haat, eigenlijk alles wat niet bij deze clan hoorde. Je zou zeggen breng haar naar de Bloodclan, daar hoort ze thuis. Ze zou het daar geen dag overleven met haar opvliegende persoonlijkheid die ze gebruikte als muur om iedereen buiten te houden. 'Deamn youre ugly!' zei ze zachtjes vals en keek de poes aan.

::

Onderwerp: Re: I became too soft ma 29 dec 2014 - 15:46

Hij negeerde alles wat er gezegd werd, staarde gewoon naar de weer tot leven gekomen engel naast hem. Hij kon het nog steeds niet geloven. Ze was terug! Misschien was Starclan hem dan toch niet zo slechtgezind? Misschien zagen ze hoeveel pijn hij leed? Misschien dachten ze dat dit zijn woede-uitbarstingen kon stoppen? Maar misschien maakte dat niet uit. Misschien moest hij gewoon genieten van het geschenk dat ze hem geschonken hadden. Ondertussen had hij niets door van de woordenwisseling die aan de gang was, hij werd opgeslokt in zijn eigen droomwereldje.

::