What is this and why can't I escape it.{Ganzenopdracht}

Na een paar dagen met niks of nauwelijks wat te zijn teruggekomen,wist Ratbite met de hints van de andere katten,dat het tijd werd dat ze haar best deed. Zonet hadden twee Apprentice aan iedereen verteld dat er een heleboel vogels waren neergestreken bij de Carrionplace,om daar voedsel te zoeken. Enkele katten waren er meteen naartoe gegaan,waaronder Ratbite. De Carrionplace was een belangrijke plek uit haar jeugd,ze was daar al meerdere malen geweest en ze vond het fijn om weer eens daar te komen. Ratbite besloot om wat van de andere af te gaan jagen,in de hoop dat de vogels niet door een onhandige Apprentice werden opgejaagd. De twee katten hadden gelijk,een zwerm spreeuwen hadden hun stop gemaakt bij de berg vuilnis. Ratbite zag ze rondom en in de bult pikken. Enkele vlogen kwetterend op en ging daarna weer ergens anders zitten. Ratbite had even rond geloerd op een vogel dichtbij genoeg en had uiteindelijk haar blik laten vallen op een donkere vogel die twee vossensprongen verderop in het zand wroette. Ze zakte in haar jachthouding voor een vogel,eentje waaruit ze gemakkelijk een sprong kon maken. Met lichte tred liep ze op het drukke baasje af,haar zachte kussentjes de grond lichtjes aanrakend. Intussen mekkerde ze zachtjes,het geluid van een vogel nagedaan. De vogel keek even op en ze bleef stokstijf stilstaan. Het diertje hupte twee passen verderop en ging weer verder met zijn bezigheid. Ratbite veranderde soepel van richting en ging verder. Achter de vogel lag nu een Tweebenersding,het leek het meeste op een doorzichtige kleine tunnel. Ratbite lette er niet op en ging verder met de vogel. Toen ze wist dat de afstand klein genoeg was,waagde ze de sprong. Sierlijk vloog ze naar de vogel toe,die minder sierlijk krijsend opvloog en haar in het zand liet vallen. Ratbite gleed door naar de doorzichtige tunnel,wat in werkelijkheid een pot was en voelde op haar kop vastzitten in iets. Voor haar zag ze rest van de vuilnisbelt,maar op een rare onnatuurlijke manier. Ratbite krabbelde overeind en werd weer naar beneden getrokken omdat er iets zwaars aan haar hing. De pot die door Ratbite's sliding om haar was te komen zitten,ging er niet zo gemakkelijk van af en al vlug liep Ratbite heen en weer te zwenken met het extra gewicht. "Wat is dit?"haar stem klonk hol in de holle ruimte waar haar kop inzat. Ze murmelde wat en schudde wild met haar kop,maar daar kreeg ze enkel koppijn van en het hielp niks. Intussen kreeg ze het behoorlijk benauwd en begon ze in paniek te raken. Ze ging liggen en probeerde de doorzichtige tunnel zonder uitgang van haar kop af te krijgen,maar haar poten gleden weg van de gladde rand. Ze wreef met haar kop over de grond,maar daardoor werd het enkel erger. Intussen had ze het erg warm in de pot en kon ze haar ademhaling horen. Een ding wist ze zeker,de anderen lachte stil in hun vuistje om haar. Het rare tweebenersding zorgde ervoor dat alle geluiden van buiten ook hol klonken. "Kan iemand helpen?"vroeg ze,haar stem klonk zo hard voor haar dat ze niet eens waagde om te gaan roepen. Straks liep ze nog oorbeschadiging op. Ze liep nog steeds zwenkend heen en weer,wachtend op hulp.

Words: 538 || Extra: Ratbite zit dus met haar kop vast in een pot. || Tag: Nobody yet

Ratbite zag iemand aankomen door de wazige tunnel heen en ze herkende op een gegeven moment Dragonfly. Een kater waar ze niet zoveel mee sprak,aangezien hij ouder was en ze niet samen met hem was opgegroeid. De zwarte kater stond nu voor haar en tikte met zijn neus tegen het glas "Sta even stil, wil je?"vroeg hij en ze gehoorzaamde maar. De pot begon aan haar te trekken en ze wankelde weer even de andere kant op. Inmiddels begon ze het erg warm te krijgen in de afgesloten ruimte en ook benauwd. Ze wou eruit! Toen Dragonfly zijn poot over het glas haalde, klonk er een afschuwelijk geluid en schoot Ratbite weer naar achteren, haar oren dubbelgevouwen onder de rand. "Kan je gaan liggen, misschien? Dan kan ik proberen het ding van je kop te trekken."ze keek weer zijn kant op, wat wanhopig en knikte. Lucht,dat was wat ze nu het allerliefste wou. Ratbite ging liggen en keek daarna vragend op door het glas heen. Hopelijk lukte het.

Words: - || Extra: *Hulp*. || Tag: Dragonfly