Cooling down!

Onderwerp: Cooling down! za 9 apr 2011 - 22:38

Pfffft... Duskpelt was soms echt veel te streng! In ieder geval, in Foxpaw's ogen. Waarom de hele ochtend jagen, terwijl het zo warm was? Hij dacht echt dat hij in zijn vacht ging smelten vanochtend, het was gewoon veeeeel te warm! Hij pufte eventjes, Duskpelt kon ook niet klagen, haar vacht was waarschijnlijk een stuk minder dik dan de zijne. Hij zou geen moment hebben gevonden waarbij hij het nog warmer gehad zou kunnen hebben! Daarom was hij meteen na het jagen hier naar toe gegaan, in een rustig tempo natuurlijk, hij wou het niet nog warmer krijgen dan dat hij het nu al had! Hij was op dit soort momenten zo enorm blij dat hij een riverclan kat was. De normaal koele bladeren streken langs zijn vacht, maar in de zon nu waren ze eerder warm, het was bijna verstikkend voor de riverclan apprentice. Hij wou zo snel mogelijk bij de stroom zijn, gewoon eventjes lekker afkoelen! Dat wou hij doen! Hij kon het verrukkelijke water al horen, bijna voelen. Uiteindelijk was de sprankelende stroom in zijn zicht. Hij begon te rennen, zijn oververhitheid negerend. Hij wou nu maar zo snel mogelijk bij de stroom zijn. Uiteindelijk raakten zijn poten de stroom, zijn vacht raakte doorweekt. Al snel was hij aan het rondspetteren in het stroompje, al lachend. Zijn blauwe ogen twinkelden van plezier en hij lachte dus ook luid.

A calm and cooling motion
It's shaking off my tension
Surprise, surprise
It's called being alive

Onderwerp: Re: Cooling down! za 9 apr 2011 - 23:03

Poisonhearts ogen vielen bijna toe. Ze lag te slapen bij de rivier/Stroom onder een boom, die schaduw schonk aan Poisonheart. Ze lag languit en leek heel vast te slapen. Maar wat noemde je: heel vast slapen? Ze hoorde elk klein petieterig geluidje dat in haar buurt was. Soms haatte ze het om een kat te zijn. Je hoorde altijd te veel dingen, en als je probeerde te slapen: door de dag: dan ging dat nauwelijks. Ah nee, want anders kwam er een vlieg u ambeteren. Ofwel kwam er een sprinkhaan op u neus zitten, maar er zou altijd wel iets zijn dat je zou ambeteren. Weer kwam er een lieveheersbeestje op haar oor kruipen. Ze was bijna écht aan het slapen, tot ze de jeuk aan haar oren voelde. Ze opende haar ogen en gromde geïrriteerd. "Laat me dan toch eens gerust!" Siste ze terwijl ze haar hoofd schudde, om het diertje weg te jagen. Ze stond op en besloot maar eens te gaan drinken. Zachtjes ging ze door haar poten en haar tong ging ritmische uit en weer in haar mond om zo water naar haar slokdarm te brengen. Toen ze opeens geluid hoorde keek ze op. Ze deed haar mond open en zocht een geur dat misschien bij het geluid zou passen. Het was een clanlid!!! Ze draafde op weg naar het geluid en zag foxpaw. "Hey, Foxpaw." Zei ze rustig en ging ook het water in. Even drukte ze haar neusje tegen zijn vacht als begroeting. "Moest jij niet gaan jagen?" Miauwde ze daarachter. Ze keek hem verwachtingsvol aan, wat de kater allemaal te zeggen had.

[center]~Speedpaw ~Foxpaw Dragonpaw*~Moonkit ~Poisonheart~Sylvie~

[/center]

Onderwerp: Re: Cooling down! za 9 apr 2011 - 23:57

Al neuriënd spetterde Foxpaw in het frisse water. Het zorgde echt voor verkoeling voor de vossenrode langharige kater. Eventjes bleef jij stilstaan en sloeg hij in een bepaald ritme op het water. Hij snorde geamuseerd toen de druppels een soort melodie vormden. Foxpaw hield van muziek en ritme, alles had een ritme, als je maar open stond om ernaar te luisteren. Hij knipperde een paar keer met zijn ogen en keek eventjes naar de stand van de zon. Tot zijn opluchting, was het nog niet eens zonhoog geweest, dat betekende dat hij nog best wel eventjes hier kon blijven en lol hebben. Dat vond hij prima, hij genoot hiervan. Na zo'n lange jaagsessie met Duskpelt, was dit letterlijk en figuurlijk een verkoeling op een warme dag. Plots, hoorde hij pootstappen achter zich, en een beetje schuw draaide Foxpaw zich om. Zou het Volepaw zijn?.. Volepaw had Foxpaw altijd een beetje dwarsgezeten en gepest, Foxpaw kwam hem liever niet tegen om deze redenen. Want als hij Volepaw tegen kwam, was zijn lol altijd verpest. Maar nee, de kat die tegenover hem stond was veel groter dan Volepaw, en was ook geen kater. Dat was een opluchting, maar toch voelde hij zich een beetje nerveus. Zou ze boos zijn dat hij hier gewoon aan het spelen was? 'Hallo Poisonheart,' Miauwde hij met respect in zijn stem, terwijl hij beleefd zijn kop naar haar boog, hij was tenslotte maar een apprentice, niet een warrior. Daarna schudde hij zijn kop, 'Ik heb vanochtend al met Duskpelt gejaagd, dus...' Hij zocht eventjes nerveus naar woorden, 'Ik.. euhm.. dacht.. dat ik hier wel eventjes kon.. afkoelen?.. Denk ik..' Daar was de verlegen Foxpaw weer, die kwam altijd naar voren als hij twijfelde over wat hij moest zeggen. Hij zag er nu best kleintjes uit, zijn oren iets naar achter gelegd, zijn ogen gefixeerd op zijn poten. 'Ik heb je toch niet gestoord... Poisonheart?' Miauwde hij er voorzichtig maar zacht achteraan.

A calm and cooling motion
It's shaking off my tension
Surprise, surprise
It's called being alive

Onderwerp: Re: Cooling down! zo 10 apr 2011 - 0:13

Even leek de jonge kater, die maar 7 manen jonger was dan haar, een beetje geschrokken. Maar het leek wel dat hij opgelucht was dat het Poison was. Ze ging in het water zitten. Wat zou er met hem zijn? Ze hoorde de woorden en hij toonde respect voor haar, maar leek ook bang te hebben dat Poisonheart op hem kwaad was omdat hij hier aan het spelen was. Maar feitelijk maakte ze haar helemaal niet druk om het feit dat Foxpaw hier fijn aan het spelen was. "Je doe maar. Het is niet mijn taak om te zeggen wat je moet doen, zolang je al de opdrachten hebt gedaan wat Crookedstar je heeft gevraagt is dat voor mij goed." Miauwde ze rustig terwijl ze eens over het hoofdje likte van Foxpaw om te bewijzen dat ze helemaal niet kwaad was op hem. "Nah, ik kon niet slapen door die vervelende insecten, die mij altijd probeerde wakker te maken. En toen hoorde ik je hier plezier maken. En ik was gewoon nieuwsgierig wat je aan het doen was." Miauwde ze rustig en warm. Het was niet te geloven hoe sterk ze kon verschillen van karakter. Altijd zo gemeen zijn tegen indringers, en dan opeens zo aanhankelijk zijn tegen de clanleden. Ze had bijna nooit ruzie met 1 van de clanleden, en dat was niet moeilijk. Ze liet iedereen zo zijn gangetje gaan. Maar af en toe, als ze echt niets te doen had -zoals nu- Zocht ze gezelsschap op. "Vertel eens. Wat zit je dwars? Het leek persies dat je bang waart toen je iemand achter je hoorde. En vertel nu niet dat je verschoot, want ik voel dat er nog iets anders is.Of wil je er liever niet over praten?" Miauwde ze warm. Ze kon geheimen goed bewaren, en ze was zo'n type die heel graag voor de leden zorgde. Maar dat maakte ook dat ze meteen wist of er iets schol met 1 van de leden. En ze wist heel zeker dat Foxpaw iets achterhield.

[center]~Speedpaw ~Foxpaw Dragonpaw*~Moonkit ~Poisonheart~Sylvie~

[/center]

Onderwerp: Re: Cooling down! zo 10 apr 2011 - 0:26

Het water stroomde nog steeds door zijn vacht heen, een prettig gevoel. De dikte van zijn vacht zorgde ervoor dat de echte kou buiten bleef, in bladkaal had hij dan nooit problemen, nee, de echte problemen had hij nu in groenblad. Maar goed, daarvoor zat hij bij de riverclan, hier kon je altijd afkoelen als je wou. Genoeg helder verkoelend water hier, of niet dan? Hij keek eventjes naar het water toen er een zilverkleurig visje voorbij schoot. Hij probeerde zijn poot erop te zetten, maar voordat hij ook maar bewogen had, was het visje alweer weg. Hij keek eventjes over zijn schouders naar de verte, maar natuurlijk was het visje al nergens meer te bekennen. Ach ja, niks aan de hand. Hij keek eventjes nerveus van wat Poisonheart zei, 'Ik heb dat niet gedaan.. Ik heb gedaan wat Duskpelt me gezegd had..' Miauwde hij, ietwat in de war, 'Maar ja.. Duskpelt die zal wel doen wat Crookedstar wil..' Hij miauwde zijn gedachtes hardop. De zon scheen nog steeds genadeloos neer op zijn rug, dus hij liet zich eventjes helemaal onder water zakken. Hij sloot zijn ogen even genietend, ja, verkoelend was het wel. Als zijn vacht maar niet ging pluizen als het weer ging drogen, dat deed het wel vaker als het vochtig werd. Voorzichtig keek hij eventjes op, 'Ik heb nooit zo'n last van de insecten,' Miauwde hij eerlijk, 'Behalve als het teken zijn, ik haat teken,' Murmelde hij er stilletjes achteraan. Hij tilde zijn poot eventjes uit het water en keek nieuwsgierig naar het water dat weer terug in de stroom drupte. Poisonheart's volgende vraag liet hem eventjes verstijven. Nu klapte de apprentice helemaal dicht. 'Er zit me niks dwars,' Miauwde hij stuurs als antwoord, en hij fixeerde zijn blik op een zingende vogel die in een boom verderop zat. Hij wou er niet over praten, helemaal tegen niemand, hij praatte er zelfs niet over tegenover zijn mentor, laatst staan tegen iemand die hij net voor het eerst gesproken had.

A calm and cooling motion
It's shaking off my tension
Surprise, surprise
It's called being alive

Onderwerp: Re: Cooling down! zo 10 apr 2011 - 11:10

De kater had een visje opgemerkt en probeerde zijn poot erop te zetten. Poisonheart zette haar poot erop, en ze had hem. De vis spartelde onder haar poten ze keek er hongerig naartoe. Maar liet hem toen los. 'Eerst de clan daarna voor jezelf.' Dacht ze in haar eigen. De vis spartelde weg en ze keek naar Foxpaw toen hij begon te praten. Ze antwoorde niet op wat hij zei over Duskpelt. Ze ging uit de stroom en ging zitten op de rand van de stroom. "Jij hebt geluk. Ik heb er altijd last van, buiten 's avonds. Heb je nog teken?" Miauwde ze rustig. Ze slaakte een zucht uit en keek naar beneden. Er zat haar zelf iets dwars, maar ze kon het niet uitleggen. De zon verwarmde haar grijze vacht en de wind blaasde haar vacht droog, ookal was er niet veel wind. Ze keek naar Foxpaw, en ze wist dat hij loog. Maar ze ging er niet tegen in. "Oké, dan is het goed. Als je iets dwars zit kan je altijd naar mij komen." Miauwde ze. "Stoor ik? Moet ik weggaan?" Zei ze rustig. Het kon goed zijn dat de Kater het niet graag had, gezelsschap van een poes die hij bijna nooit gesproken had. Ze stond recht en strok haar poot in het water en vervolgens spetterde ze in het water, dat op de kater viel. Ze grinnikte en stopte er toen mee, en keek de kater ondeugent aan.