boze grasspriet
116
Actief
Oh what a better sight it'd be, don't you think when the morning that dawns can dawn without me
| |
|  Onderwerp: Wet paws (OPEN)  za 1 nov 2014 - 16:41 | |
|
Geïrriteerd maakte de zilveren KittyPet haar weg door stapels natte bladeren en vochtig gras. Af en toe ontsnapte er wat gesis uit haar mond. Haar baasjes hadden hun 'maandelijkse schoonmaak' waarbij Cherish het huis uit moest om zo niet in de weg te lopen. Pfft, wie dachten die mensen wel dat ze waren.
Een vreemde geur drong haar neusgaten binnen. Ugh, vreemdelingen. Dat was wel het laatste waar ze op te wachten. Hopelijk zou deze kat haar gewoon negeren en verder gaan met waar hij of zij dan ook mee bezig was.
//Inkomertje~ open c:
 VOICE ♡ THEMEThe bigger they are then the more that they bleed
The deeper the scars that won't heal |
|
Emms
36
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Wet paws (OPEN) za 1 nov 2014 - 17:17 | |
|
»Hij had besloten even zijn huis te verlaten, er waren geen katten meer toegelaten in de opvang van zijn huismensen. Hij was er blij mee. Aan de ene kant miste het gezelschap ook, ondanks dat hij ze allemaal vermoord had, maar daar spraken ze niet over. Dus, sinds zijn huismensen gedwongen gestopt waren met het innemen van de katten in het kasteel, was het enorm stil geworden en waren zijn huismensen overal mee bezig, behalve hem. Hij wilde wat aandacht, eerlijk gezegd. Met een brede smile keek hij naar het slachtoffer, een kattin. Op gemak liep hij naar haar toe en probeerde zo min mogelijk zichzelf te zijn, maar daar was hij nou eenmaal bar slecht in. 'Jou heb ik hier nog nooit gezien,' zei hij en ging zitten, zodat ze gedwongen was te blijven, tenzij ze heel asociaal wilde zijn. 'Wat is je naam?'
|
|
boze grasspriet
116
Actief
Oh what a better sight it'd be, don't you think when the morning that dawns can dawn without me
| |
| | Onderwerp: Re: Wet paws (OPEN) za 1 nov 2014 - 17:38 | |
| Met een schuine blik keek ze hem aan. Hij had een wat.. vreemde uitstraling. Een vlaag van teleurstelling en irritatie ging door haar heen toen de kater zich het gemakkelijk maakte en zich in een comfortabele houding liet zakken. ''Jou heb ik hier nog nooit gezien,'' begon hij. Cherish rolde even met haar ogen. Een simpele begroeting was geapprecieerd geweest.
Ze herinnerde zich wat haar moeder altijd zei: Become a princess with good manners, and rule your castle with pride. Al was dit niet haar 'territorium', ze was er zeker van dat waar ze dan ook was, ze boven iedereen zal staan. Ze schraapte haar keel, deels voor het effect. ''Dat kan kloppen.'' Perste ze er zo beleefd mogelijk uit. ''Wat is je naam?'' vervolgde de vreemdeling. Wat ging hem dat nou aan? Ze vertrouwde deze kater voor geen meter. Niet dat ze überhaupt moeite deed om haar vertrouwen in elk ander miezerig individu te steken. ''Cherish,'' antwoordde ze uiteindelijk kortaf. Nog meer onnozele vragen of opmerkingen? Voegde ze er in haar hoofd aan toe.
VOICE ♡ THEMEThe bigger they are then the more that they bleed
The deeper the scars that won't heal |
|
