Little kitty {Draco}

Enkele richtlijnen:
-Ik ga niet meer dan 3 posts maken vanwege de andere accs die ik nog te doen heb. Het kan dus minder als 3 zijn, maar ik maak het gauw af.
-Je mag zeggen als het een vlugge of een langzame dood word. Dan pas ik m'n posts daarnaar aan.
-Na haar doodspost joint ze Starclan, dit kan dus de 4e post worden en daarna is voor mij het topic rond.
-Vanille is dus Skyclan, dus mag je zelf kiezen naar welke clan ze zou gegaan zijn ^^ en haar naam zou dus Vanillepaw moeten zijn, maar had die toen in de tijd vergeten te veranderen.
-Als iemand het topic wil joinen, regel dit via pb.

De jonge kitten zou bijna leerling worden! Ze trippelde zenuwachtig op haar pootjes als ze aan het moment dacht. Haar blauwe oogjes keken blij voor zich uit toen ze naar buiten keek en opstond. Misschien kon ze alvast eens een wandeling door het territorium gaan maken? Dan zou ze dat al gehad hebben. Aan de kampingang keek ze om zich heen en sloop toen ongezien het kamp uit. De eerste keer buiten het kamp! Ze sprong tevreden in het rond toen haar zintuigen een prooigeur oppikten. Het kon vast geen kwaad als ze die even ging vangen. Haar oogjes keken onmiddellijk de kant van het konijn op toen die even later begon weg te huppelen. De poes stak haar tongetje uit haar bekje waarbij ze voorzichtig maar stuntelig op het konijn afsloop. Het leek wel alsof ze een olifant door een glaswinkel was. Zoveel geluid maakte ze. Onmiddellijk zette ze een sprintje in achter het dier die na een tijd uit haar zicht verdween en haar alleen achterliet op een plek die ze niet kende.

</blockquote></blockquote>

Langzaam liep hij door de straten. Te verveeld om op zijn omgeving te letten. De jonge kater toonde geen gevoelens toen hij een kleine twoleg verwonde. Natuurlijk had hij wel gevoelens maar gaf zichzelf simpelweg geen toestemming om ze te tonen. Verdriet en woede vulde hem maar niemand die het opmerkte. Natuurlijk zou het ooit tot een uitbarsting komen, maar zolang het kon hield hij ze voor zich. Alsof het zijn geheim was, iets wat niemand ooit te weten mocht komen. Sunset was de enige poes die überhaupt wist dat hij niet altijd vrolijk of gemeen was. De rest van de wereld kende hem als de kille kater die niks iets kon schelen. De paar andere personen die meer over hem wisten waren nu dood. Blijkbaar was het een vloek. Een wezen kwam op hem afrennen en onmiddellijk nam zijn jagers instinct het over. Draco schoot naar voren en zette zijn nagels in het konijn. Tevreden maakte hij het dier af en keek op. Zijn prooi moest ergens vandaan zijn gekomen. Zonder na te denken volgde hij de geur en kwam uit bij een klein katje. Wat deed het hier? 'Hey, wie ben jij' vroeg de witte kater, licht geïrriteerd omdat hij liever alleen wou zijn.

-Ik denk dat een vlugge dood het beste woord, zo evil is Dracie nou ook weer niet (:

•Draco Malfoy•