Mouse or squirrel? [Trainingstopic Ivypaw]

Stil wachtte hij tot zijn apprentice zou komen. De ceremonie was over en Ivypaw zou haar eerste training krijgen, maar dan moest ze wek komen. Hij had haar toestemming gegeven om het te vieren, maar dit duurde te lang. Toch liet de zwarte kater niks van zijn irritatie merken. Terwijl hij wachtte waren er genoeg dingen om over na te denken. Natuurlijk wist hij al ongeveer hoe de training zou verlopen. Een definitief plan kon nooit kwaad. Het liefst wou hij haar meteen trainen in zowel jagen als vechten, dit was echter onmogelijk. Zijn jonge leerling moest eerst weten wat überhaupt het verschil was tussen de geuren van eekhoorn en muis. Daar zouden ze nu aandacht aan besteden. Pas daarna zouden ze beginnen met technieken. Vechten zou hij pas mee beginnen als ze ouder was, al kon hij haar alvast over technieken vertellen. Black liet zijn gele ogen over de menigte katten glijden. Pas bij de witte poes bleven ze hangen. Nog steeds bewoog hij niet terwijl ze op hem af kwam. Pas toen ze stilstond deed hij iets anders dan kijken. 'Klaar?' Zonder op haar antwoord te wachten draaide hij zich om en liep het kamp uit. Als ze slim was zou ze hem wel volgen.

Mouse or squirrel? [Trainingstopic Ivypaw] 2q3nero

De jonge kattin glimlachte nog een keer toen iemand haar feliciteerde met haar nieuwe naam en draaide zich toen om. Terwijl de nest allemaal een eigen nest in elkaar ging zetten, zou zij haar eerste training krijgen. Bij haar mentor aangekomen keek ze hem recht in zijn gele ogen aan, afwachtend wat er komen zou. 'Klaar?' mauwde hij enkel en stond toen al op, draaide zich om en marcheerde voor haar het kamp uit. Het witte katje volgde hem snel en week niet uit zijn kielzog, best bang om verdwaald te raken. Eenmaal door de doorntunnel keek ze met grote ogen rond, die bomen waren hoog zeg. Ze snoof de verse geur van dennennaalden in, die had ze alleen maar geroken toen de apprentices vers mos kwamen brengen, maar nog nooit was de geur zo sterk geweest.

Mouse or squirrel? [Trainingstopic Ivypaw] D1pcPgx

Na een paar minuten lopen stond hij plotseling stil. Zijn oren gespitst om te kijken of zijn vermoeden klopte. Het zachte gescharrel van een muis was nauwelijks hoorbaar. Dit was een goede gelegenheid om de zintuigen van zijn leerling te testen. Zowel haar neus als oren zou ze hiervoor nodig hebben. Black was tevreden met zichzelf omdat hij zo'n goede kans had ontdekt. Als de apprentice nooit het kamp uit was geweest moest dit haar eerste keer zijn. Dat zorgde ervoor dat ze veel sneller afgeleid zou zijn. Een perfecte situatie. Stiekem verheugde de zwarte kater zich al op het afblaffen van de leerling, maar ook op de complimenten die hij zou geven als ze het goed zou doen. Al zou Ivy daarvoor flink haar best moeten doen. 'Luister en ruik' commandeerde hij. Even gaf hij de jonge poes de tijd om alle geuren en geluiden te registreren. 'Vertel me wat je allemaal hebt ontdekt.' De zwarte kater keek de poes strak in zijn ogen. Eens zien wat ze al kon.

De grote, zwarte kater stond plots met een ruk stil wat er voor zorgde dat de kleine, witte kattin zowat tegen hem aanknalde. 'Luister en ruik' commandeerde de kater vervolgens. Ivypaw knikte en snoof, een keer. Ze rook wel iets, maar de geur van het dennennaalden overheerste zo erg in haar neusje dat ze helemaal opging in de geur. Ze hoorde vogels zingen, de wind waaien en haar eigen ademhaling. 'Vertel me wat je allemaal hebt ontdekt,' mauwde hij na een kleine stilte waarin ze had gedaan wat hij zei. Ivypaw keek op in de ogen van haar mentor. "Uhm.. Ik hoor vogels.. de wind.. ik ruik het bos.." mauwde ze opsommend, maar hield het gedeelte van haar eigen ademhaling maar weg, dat zou zo stom overkomen..

Hij rolde met zijn ogen toen de kattin antwoordde. Natuurlijk rook ze het bos. Ook de vogels maakte nogal lawaai en de wind was vrij luid. 'Dat ook, maar doe meer je best. Ruik de dingen waar je normaal niet op zou letten. Zoek naar kleine verstoring van het normale.' Zelf snoof hij ook opnieuw de geur op. De geur van muis was nog altijd even duidelijk. Maar Black was verstandig genoeg om rekening te houden met het feit dat hij ervaren was. Voor Ivypaw was hier zo veel meer dan voor hem. Black besloot om zijn apprentice nog wat te helpen. 'Sluit je ogen, concentreer je helemaal op je oren en neus.' Zelf deed hij zijn best om zo zacht mogelijk adem te halen. Als je je echt concentreerde was zelfs dat geluid vrij hard. Zwijgend bekeek hij zijn leerling. Geduldig wachtend tot ze het juiste antwoord zou geven.