Wanna join in? [&Owlflight]

De gestreepte kater liep langzaam weg van het kamp terwijl zijn poten hem stilletjes naar de grenzen droegen. Hij had er al een jachtpatrouille op zitten maar hij had nog iets teveel energie om nu al niks meer te gaan doen dus had hij besloten een kleine wandeling te maken langs de grenzen. Het zou hem wel goed doen en wellicht zou er iemand meekomen om hem gezelschap te houden. Al had hij er geen probleem mee gehad als hij verder alleen bleef. Zijn groene ogen gleden in het rond terwijl hij de grens naderde maar iets liet hem stilstaan. Hij had de geur van een andere kat opgepikt, maar zijn vacht ging weer liggen zodra hij het herkende als een clangenoot. Langzaam draaide de kater zich om en opende zijn bek om te kijken of hij de geur kon herkennen voor diegene er daadwerkelijk was, als deze zijn kant op kwam ten minste. ''Wie is daar?'' Vroeg hij uiteindelijk toch, zijn stem gewoon vriendelijk. Zolang het een clangenoot was zou hij niet vijandelijk worden, dat gebeurde pas als het een gevaar voor de Clan zou zijn.

"Wie is daar?", De langharige kattin keek op. Tussen haar kaken hing een mager, donkerbruin konijn waarvan sommige katten misschien zouden denken dat ze het aan de andere kant van de grens had gevangen. "Ik ben het maar", miauwde Owlflight wanneer haar geel-groene ogen die van een kat die ze vaag als Monsterkill herkende.

Owlflight:

Zodra er iemand verscheen ontspande hij nog verder voor hij zijn kop neeg. Niet dat het een vijandige situatie was geweest maar hij had het nooit kunnen weten. ''Owlflight.'' Zei hij en glimlachte kort voor hij zich weer omdraaide. ''Je kan maar nooit zeker genoeg zijn met wat er hier rond kruipt.'' Zei hij enkel en bewoog zijn staart lichtjes heen en weer. Hij voelde zich niet oncomfortabel bij zijn clangenoten maar hij kon er niks aan doen dat hij toch echt alert bleef voor alles om zich heen. ''Ben je alleen?'' Vroeg hij langzaam zonder terug te kijken.

"Owlflight.", glimlachte de kater. "Je kan maar nooit zeker genoeg zijn met wat er hier rond kruipt.", Owlflight knikte. "Ja, ik vertrouw die shadowclanners voor geen haar", snoof de de gestreepte kattin. "Ben je alleen?", vroeg de grijs-witte kater. De bruine tabby knikte, ze had verder niemand gezien aan de grens. "Voor zo ver ik weet alleen jij en ik",

Owlflight:

zodra de poes knikte bij zijn woorden wendde hij zijn kop weer af voor hij zuchtte. "Het is niet zozeer Shadowclan waar ik moeite mee heb, je hebt altijd Bloodclan nog en genoeg rogue's." Mompelde hij langzaam en schudde zijn kop even voor hij gaapte en fronste. "En je bent alleen aan het jagen of heb je zin om wat anders te doen en die prooi later weer op te pikken?" Vroeg hij en keek haar weer aan met zijn heldergroene ogen. Hij had er geen probleem mee om alleen verder te gaan maar samen met een ander kon van tijd tot tijd geen kwaad. Bovendien stond hij er dan niet alleen voor als er teveel indringers waren. Een kat kon hij wel aan maar meerdere kon hij niet alleen aan, hij was dan gelukkig niet te arrogant om dat toe te geven.

"Het is niet zozeer Shadowclan waar ik moeite mee heb, je hebt altijd Bloodclan nog en genoeg rogue's.", Owlflight knikte, rogue konden best vervelend zijn. Met bloodclanners had ze absoluut geen ervaring. "En je bent alleen aan het jagen of heb je zin om wat anders te doen en die prooi later weer op te pikken?", vroeg de oudere warrior. "Ik was inderdaad op jacht", miauwde de gestreepte kattin, niet dat ze al veel gevangen had.

Owlflight:

Hij zag haar knikken maar ging verder op het onderwerp, er was namelijk niet veel meer over te zeggen dan de woorden die al gesproken waren. En toch was het antwoord op zijn vraag niet een antwoord wat hij wilde hebben. Hij had ook wel gezien of ze aan het jagen was maar zijn vraag was anders geweest. ''Dat had ik al gezien.'' Antwoordde hij en rekte zich even uit voor hij gaapte en de poes weer aankeek. ''Laat ik het opnieuw vragen. Of heb je zin om wat anders te gaan doen en die prooi later weer op te halen?'' Hij herhaalde eigenlijk zijn woorden weer en liet alleen het eerste stuk even weg.

"Dat had ik al gezien.", miauwde de kater. "Laat ik het opnieuw vragen. Of heb je zin om wat anders te gaan doen en die prooi later weer op te halen?", vervolegde Monsterkill. "Oh, tuurlijk", miauwde de gestreepte warrior, haar zin werd deels door een geeuw afgebroken. "Wat wil je doen?",

Owlflight:

Hij had een heel hoop geduld en hoopte dat hij eens al dat geduld mocht tonen aan een apprentice. Maar haar stem deed hem opkijken voor hij zijn kop lichtjes neeg. Hij vond het niet al te erg dat ze het niet door had gehad, maar toch was zijn vraag duidelijk geweest. Haar vraag deed hem rondkijken voor hij haar weer aankeek met zijn eigen groene ogen. ''Ik was zelf op een soort van patrouille gegaan. Heb je zin om mee te gaan?'' Vroeg hij en krulde zijn staart iets op voor hij zijn poten even bewoog. Hij had deze dag nog niet veel gedaan behalve zijn ochtendjacht voor de eerste patrouille was vertrokken.

"Ik was zelf op een soort van patrouille gegaan. Heb je zin om mee te gaan?", stelde Monsterkit voor. "Waarom niet?", grijnsde de gestreepte warrior schouderophalend, ze had toch al redelijk veel gevangen die dag. "Waar gaan we naartoe?", vroeg ze vervolgens nieuwsgierig.

Owlflight:

Hij knikte even tevreden bij haar antwoord, maar gaf geen reactie erop. Hij vond het niet nodig op elk klein woordje maar te reageren met woorden. Haar vraag deed hem even rondkijken voor hij haar weer aankeek. ''Ik was van plan langs de grens met Shadowclan te gaan en wellicht als er tijd over was een stukje van de grens met Riverclan mee te pakken.'' Antwoordde hij en rekte zich even uit voor hij haar afwachtend aankeek. ''Mee eens of heb je zelf een idee?''

Ooc: Monsterkit 0.o omg xD

"Ik was van plan langs de grens met Shadowclan te gaan en wellicht als er tijd over was een stukje van de grens met Riverclan mee te pakken.", De gestreepte kattin knikte. "Mee eens of heb je zelf een idee?", Owlflight haalde haar schouders op. "Voor mij is het goed", miauwde de langharige warrior.

Owlflight:

Hij zag de poes kort knikken en rekte zich uit om verder te gaan voor hij zag dat ze haar schouders ophaalde. Hij knikte nu zelf even met een lichte glimlach. ''Oké dan, laten we op pad gaan. Als het echt laat word ga ik wel terug voor je prooi.'' Stelde hij voor en begon langzaam te lopen, zijn staart laag bij de grond en zijn ogen alert heen en weer vliegend. Het was nu echt tijd om meer met anderen om te gaan en het beviel hem best wel.