New influence

Nog wat slaperig porde de grijze kater de zwarte hoop vacht die naast hem lag en drukte zijn grijze snuitje kort in zijn vacht. "Nighty..?" Fluisterde hij voorzichtig, zijn blauwe kijkers zo nu en dan op de warriors om hem heen richtend, maar iedereen leek te diep te slapen. "Kan ik je op de open plek spreken?" Vervolgde hij toen en kwam toen half overeind, om niet met zijn rug langs het plafond te schrapen.
Zachtjes verliet hij de den en stapte de open plek op, waar hij zijn vacht lichtjes moest opzetten tegen de doordringende leaffall wind. Brr, geen goede nacht had hij gekozen om dit te doen, maar het moest even.

OOC; Eerste post voor Nightspark

Hij werd uit een heerlijke warme droom gehaald door een por in zijn zij. Eventjes had hij de neiging om de kat die hiervoor verantwoordelijk was een pounce met zijn poot te geven, maar al snel herkende hij de zachte stem van zijn geliefde Ashdrizzle. Een oortje ging overeind staan, gevolgd door een slaperig blauw oog. Nightspark geeuwde uitgebreid en kwam moeizaam overeind, hij rekte zichzelf, met de gelimiteerde ruimte die hij had, uit. Daarna kroop hij uit de Warrior Den en volgde de grijs gestreepte vacht van zijn partner. Nog met een slaperige blik in zijn blauwe ogen en zijn vacht die alle kanten uitstak van het net wakker zijn, ging hij bij de asgrijze kater zitten en keek 'm eventjes aan. "Wat is er Ashie?" miauwde hij zachtjes, met een liefdevolle toon in zijn stem.

Al snel hoorde hij de zachte pootstapjes, zeer waarschijnlijk van Nightspark, en ja hoor, toen de kater zich omdraaide zag hij een zwarte schim zijn kant op komen. De grijze kater grinnikte zachtjes bij het zien van zijn vacht. "Je lijkt wel een zwarte egel." Gniffelde hij.
"Wat is er Ashie?" De warrior liet zijn kopje weer wat scheef hangen bij deze vraag en moest even nadenken hoe hij dit ging verwoorden. "Uh.." Begon hij, licht aarzelend. "Ik dacht.. nou.." De kater kneep zijn oogjes dicht en schudde zijn kopje, waarna hij Nightspark recht in zijn ogen aankeek. "Ik kwam laatst op iets. Elk koppeltje krijgt na een tijdje kittens, right? Nou.. wij twee.. kunnen dat toch ook? Ik bedoel, ik houd van je en ik wil je nooit meer kwijt en.. een nestje.. van ons twee, is dat niet.. geweldig?" Zijn blauwe oogjes straalden kort. "We kunnen aan een queen vragen of ze.. jeweetwel." Mompelde hij toen.

Nightspark bromde iets onverstaanbaars toen Ashdrizzle zei dat hij op een egel leek en gaf 'm voor de grap een zachte duw. Dat kreeg je ervan als je hem midden in de nacht wakker maakte. Hij was daar nou eenmaal niet voor bestemd. Nightspark kon het niet laten om nog een keer te geeuwen voordat zijn partner het woord nam, waarna hij weer aandacht luisterde. "Ik kwam laatst op iets. Elk koppeltje krijgt na een tijdje kittens, right? Nou.. wij twee.. kunnen dat toch ook? Ik bedoel, ik houd van je en ik wil je nooit meer kwijt en.. een nestje.. van ons twee, is dat niet.. geweldig?" De verbaasde blik in zijn ogen maakte plaats voor pretlichtjes en hij gaf de kater een lik over zijn oren. "Denk je dat echt? Denk je dat er een queen is die dat zou willen? Ik bedoel ... ik denk dat het nog steeds ... je weet, ongemakkelijk ligt, binnen de clan," zijn stem zwakte af en hij keek, bijna verlegen, naar de grond. Eigenlijk had híj Ashdrizzle hierin meegetrokken, omdat hij verlieft was geworden op de grijze kater. "Maar ik zou niets liever willen hebben, ik hou van je, Ash," miauwde hij daarna.

[<3]

Een zacht gesnor ontsnapte uit zijn keel toen Nightspark hem een lik over zijn oren gunde. "Denk je dat echt? Denk je dat er een queen is die dat zou willen? Ik bedoel ... ik denk dat het nog steeds ... je weet, ongemakkelijk ligt, binnen de clan," De grijze warrior duwde zijn borstje vooruit. "Dat maakt mij helemaal niets uit! Al moeten we een poes omkopen, we gaan dit regelen!" Glimlachte hij, al zag hij de dompel stiekem wel aankomen. "Maar ik zou niets liever willen hebben, ik hou van je, Ash," Blij begon hij weer te spinnen en sprong overeind, en met nieuwe energie rende hij naar de prooistapel en pakte er een muisje van. Toen hij terug was gekomen bij Nightspark legde hij het ding tussen de zwarte voorpootjes van de kater. "Zo voelt dat dan straks, papa Night." Glimlachte hij breed en gaf de kater een kopje onder zijn kin.

Een zacht gegniffel was te horen toen Ashdrizzle voorstelde om de poes om te kopen. "En waarmee wilde je dat gaan doen, jouw charmes zeker?" miauwde hij op een plagende toon en grinnikte zachtjes. "Daar trapt geen enkele poes in, meneertje," plaagde hij zijn partner daarna, voordat hij de kater een lik gaf.
Hij keek eventjes verbaast naar de grijze kater toen die naar de prooistapel sprong en met een muisje terug kwam, om die vervolgens voor zijn poten neer te leggen. "P-papa? Je wilt.. je dacht.. Wacht, ik?" eventjes wist hij niet wat hij uit moest brengen. Ashdrizzle was natuurlijk al vader geworden van Fawnsteps kittens, maar hij had er geen rekening mee gehouden dat hij nu de vader moest zijn. Hij slikte moeizaam, oh dear Starclan, help.

"P-papa? Je wilt.. je dacht.. Wacht, ik?" De grijze tabby knikte hevig op dit antwoord en grijnsde. "Ey, ik ga niet al dat werk doen." Glimlachte hij en legde zijn staartje over het muisje, maar keek geschrokken op toen hij een geluid hoorde. Zijn grijstgestreepte oortjes schoten overeind en hij versmalde zijn blik gelijk toen hij Fawnstep naar hun zag staren. "Sorry dat ik.. uhm.. jullie gesprek gehoord heb..?" Hij bleef een emotieloze blik richten op de poes. "Nogal ja." Bromde hij, waarna hij nogal bezorgd naar Nightspark keek. Was hun idee nu gehoord? Wat nu?

Nightspark keek de grijze kater aan alsof hij een slag in het gezicht had gekregen en keek daarna wat verlegen weg naar de grond. Oké, hij moest dus de vader spelen nu. Oh help. Hij had geen idee hoe dat zou gaan uitpakken. Tot op de dag van vandaag was hij uitsluitend pleeg vader geweest en oom, maar hij had geen kittens van zichzelf. Oh help.
Een nies trok zijn aandacht en zijn blauwe ogen vernauwde zich toen hij een bekende zwarte kattin opmerkte. "Fawnstep, wat doe jij hier?" miauwde hij, met een dreigende grom in zijn stem. Fijn, daar ging hun plan. Waarom moest het altijd díe kat zijn die er tussenin kwam. Altijd.

[Wajoo, kortheid T^T]

Nightspark schakelde ook in met een grom en Ashdrizzle draaide zijn kopje weer om naar de poes, die ooit door hem een queen was geweest. Met een soort smoesje probeerde ze zich eruit te rennen, maar Ashdrizzle vertrouwde er helemaal niets van. "Ik heb alles gehoord.. Gefeliciteerd alvast," De grijze tabby snoof. "Sure." Antwoordde hij luchtig, maar bleef haar in de gaten houden. "Ben je van plan daar nog lang te blijven of..?"

Nightspark snoof zachtjes en luisterde met een geïrriteerde blik in zijn ogen naar het verhaal dat Fawnstep vertelde. Het zal allemaal wel, het deerde hem weinig, zolang ze maar opzoutte. En blijkbaar voelde Ashdrizzle precies hetzelfde, want die vroeg of ze nog lang zou blijven. De zwarte kater nam hiervan gebruik door zich naar zijn partner te richtte en haar de rug toe te keren. "Ga, Fawnstep, je hebt hier niets meer te zoeken," miauwde Nightspark koud. Het maakte hem momenteel niets uit wat voor een relatie de kattin had met wie dan ook in zijn familie of vriendenkring, hij wilde haar gewoon weg hebben, het liefst zo snel mogelijk en zo ver mogelijk.

Door Nightspark werd ze er nogmaals op gewezen dat ze niet echt welkom was op dit moment, maar het domme poesje bleef stug op haar plek staan. Door irritatie rezen zijn grijze haren wat op en kwam hij zelf overeind. Ze wilde ook alleen maar aandacht, eh? Kon ze gewoon niet accepteren dat hij haar voor altijd had afgeschreven als vriend? Wat wilde ze van hem? "Waarom snap jij niet dat je ons nu ontzettend stoort?" Grauwde hij.

Zoals wel vaker gebeurde nu, kon de vuurrode kater maar geen slaap vatten. Het hele gedoe dat er gebeurd was tussen hem, Innerghost en Littlestream voorkwam dat hij ook maar één oog kon sluiten. En dus was hij maar opgestaan om vervolgens ook de krijgers den te verlaten. Echter was hetgeen wat hij daar zag niet bepaald wat hij verwacht had. 'Ga, Fawnstep, je hebt hier niets meer te zoeken,' Hoorde hij plots, waardoor Flamepath even zijn wenkbrauwen fronste. Hoezo had ze hier niets meer te zoeken? Als hij het nog goed had, was dit nog steeds het Shadowclan kamp. En kon de poes gaan en staan waar ze wou. Met ruime passen baande de grote kater zich een weg naar de anderen toe. 'Waarom snap jij niet dat je ons nu ontzettend stoort?' Hoorde hij een grijze kater vervolgens grauwen, waardoor zijn blik alleen maar verraster ging staan. "Wat heeft mijn dochter misdaan dat jullie zo tegen haar doen?" Klonk zijn zware stem plots, hooguit verontwaardigd en al zeker alles behalve blij. Niemand kwam meer aan hem of zijn familie, die tijd was gedaan.

Innerghost zelf kon niet slapen. Geluid buiten de warriors den had haar gewekt uit haar lichte onrustige slaap. Dat ze zo onrustig sliep kwam door haar zorgen, ze was daarom ook aardig geïrriteerd toen ze dus gewekt was. Gefrustreerd stond de zwarte deputy op, en verliet ze de warriors den. Haar ogen vielen op een groepje katten, haar dochter, haar ex, en het gay-couple van Shadowclan. Ze had er niks tegen dat ze samen iets hadden, echter waren ze ook niet haar favorieten in de clan. Gold dit vooral voor Ashdrizzle. Nightspark was een prima kater. Innerghost wachtte voor ze ging storen en luisterde naar wat haar opviel. Flamepath kwam overduidelijk op voor Fawnstep, en dit leek haar het perfecte moment om er bij te komen. "En als jullie niet gestoord willen worden; zoek dan een plekje buiten het kamp op," klonk haar stem, de twee katers om de buurt aankijkend. "Verder zou ik ook wel willen weten waar mijn dochter dit aan verdiend," vulde ze haar ex partner aan. Team-parents.

Nightspark's oren draaide zich achteruit toen er meer en meer katten bij kwamen en zijn blauwe ogen vernauwde zich bij het horen van de woorden. Waarom kwam iedereen nou echt nu hun momentje verstoren? Een zacht gegrom steeg op uit zijn keel, terwijl hij zich omdraaide naar zijn spiegelbeeld, de Shadowclan Deputy. "Uw dochter, oh zo lief, is diegene die ervoor gezorgd heeft dat Ash en ik geen moment rust kunnen krijgen," snauwde hij naar de poes. Zijn nekharen stonden overeind en er branden een kille blauwe vlam in zijn ogen, voordat hij zijn blik afwende en zachtjes snoof. "Laat ook maar, alsof iemand het zal snappen," miauwde hij daarna, waarna hij zijn gespierde achterpoten aanspande en over de katten sprong, om vervolgens het kamp uit te rennen.

[Nighty topic uit~]