Rain

De bruin-witte kitten opende al geeuwend haar appelgroene ogen. Het licht van de bleke ochtendzon droop langzaam de nursery binnen. Mama en de andere kittes leken nog te slapen, maar toch kon Sparrowkit het niet laten om achterdochtig te zijn, want de laatste keer dat ze de nursery had proberen te verlaten, had Lucentstray haar tegengehouden. Waarschijnlijk vond ze dat Sparrowkit nog te jong was om de nursery te verlaten. De jonge poes wiebelde even met haar rechteroor, waarna ze voorzichtig overeind kroop en naar de uitgang van de nursery trippelde, en besefte dat het buiten regende. Sparrowkit stak haar neus naar buiten en voelde een dikke druppel op haar neus vallen. Misschien kon ze vandaag beter binnen blijven en met andere kittens spelen.

-eerste post voor Rowankit

Rowankit kroop zijn mosnestje uit. Sinds hij Whisperwind vertrouwde was het veel beter met hem. "Haha, jij stooom" Een sissend piep geluidje kwam uit zijn bek. Hij vond het niet leuk zo gepest te worden. De kitten keek naar de grond en liep de Nusery uit. Het duurde eventjes voordat de goud gevlekte kitten besefte dat het regende. Met grote oogjes keek hij ernaar. Dit had hij nog nooit gezien. En het klonk misschien raar, maar hij was ook nog maar één keer naar buiten geweest. Voor de eerste keer in 2 moons kwam er een glimlach op zijn gezichtje. Hij probeerde de regeldruppels te vangen.

Sarrowkit keek toe hoe een oudere kitten naast haar de nursery verliet en vrolijk in de regen begon te spelen. De bruin-witte poes volgde de andere kitten naar buiten. "Ikke meedoen!", piepte Sparrowkit enthousiast terwijl ze haar tong uit stak om een koude regendruppel op te vangen. Gelukkig was Lucentstray niet wakker, ze zou dit nooit goed vinden. "Ikke ben Sparrowkit", stelde het langharige poesje zichzelf voor.

"Wat doen jullie?", hoorde de gevlekte poes haar zusje littlekit zeggen. "Ha-lo", piepte het kleintje. "Wij spele in de rege", haar uitspraak was nog niet perfect, maar het was wel duidelijk wat ze bedoelde. Littlekit was de zus van Sparrowkit, die, net zoals hun meeste nestgenootjes, helemaal wit van vacht was. Wil jij ook mee doen?",

Het was niet gepland... Die kitten mocht niet meespelen. "Ikke meedoen!" Hij legde zijn gevlekte oortjes in zijn nek en keek naar de grond. Dit kwam niet goed. "Ikke ben Sparrowkit" Het was een gewoonte om antwoord te geven en dus opende hij zijn bekje. "Rowan!" Een bekende stem deed hem om kijken. Hij sloot angstig zijn bekje. Little. De kitten sprong op haar en hij deed geen moeite om haar eraf te duwen. Wat als die Riverkit weer kwam? "Wat doen jullie?" "Ha-lo. Wij spele in de rege. Wil jij ook mee doen?" Rowankit schudde zijn kopje en duwde Littlekit van hem af. Misschien moest hij proberen om wat socialer te doen. Hij gaf de andere kitten een duwtje zodat die in een ondiepe plas zou vallen. Hij gromde zachtjes en sprong naar de staart. "B-buig o-o-on-onder m-mijn m-m-macht." Voor de tweede keer plooide er een glimlach rond zijn lippen.