Do it like a brother do it like a dude. -iedereen- xd

De zwart grijs langharige kater liep met opgeheven hoofd door de bosjes en weer terug. Zijn groen achtige ogen gleden langs de bomen. opzoek naar een stukje wild dat hij kon oppeuzelen. Hij had op zijn minst als 3 tot 4 dagen niks gegeten. En zijn hoofd stond op springen wanneer hij een wilde muis weg zag duiken. De muis kon natuurlijk zo zien dat het dier honger had en vloog er vandoor. Maar zo makkelijk gaf Doom het niet op. Zo snel als zijn korte pootjes konden ging uit achter de muis aan. Doom was ondertussen een echte pro geworden in jagen. Hij heeft ruim 5 jaar zelf moeten jagen. Daarvoor was hij een clan kat maar hij is eruit gegaan wegens ruzie met de clanleider. Doom had een plan om gebieden te veroveren, dat plan stipte hij stiekem uit wanner de leider er niet was. Maar hij werd aangegeven door zijn bloed eigen vader. Hij werd uit de clan gestuurd en mocht er nooit meer komen. Niet eens in de buurt. Hij heeft zijn vader betaald gezet voor het verraden, toen hij 5 was ging hij terug zijn vader opzoeken. Hij vertelde zijn moeder dat hij wou praten over wat er allemaal is gebeurd. Maar wanneer hij de kans kreeg om hem de vermoorden deed hij dat. Hij haalde een paar keer uit en beet als genade klap in zijn nek waardoor hij vervolgens dood bloedde. Zo is DoomTooth aan zijn naam gekomen. Zijn tanden waren puntig en lieten al een druppel bloed verschijnen wanneer hij er met zijn tong langs ging. Nog steeds liep de 7 jaar oude kater achter het muisje aan. De afstand tussen die twee werd steeds minder en wanneer hij dicht bij genoeg was haalde hij uit met zijn poot. De muis vloog een paar meter weg en kwam met een knal tegen een boom aan. Dominant maar elegant tegelijkertijd liep Doom naar de muis toe. Hij zette vlug zijn tanden in het kleine ding en nam het mee naar een aantal rotsen. Hij legde de muis tussen zijn voorpoten neer en begon op zijn gemakje te zitten. In het begin speelde hij nog met zijn voedsel, maar nu niet hij was te hongerig en gierig om het te laten staan. Het kleine muisje -waar overigens amper vlees aan zat- werd aan stukken gescheurd en langzaam ontstond er een klein laagje in zijn buik. Hij had nog steeds honger, maar nu een stuk minder dan daarvoor. Rustig liet hij zijn oogleden dicht vallen en snurkte langzaam weg. Zijn oren waren nog steeds alert en zijn lichaam stond op het punt dat hij zo kon opstaan.

-iedereen +D-

Do it like a brother do it like a dude. -iedereen- xd 214uovq

Do it like a brother do it like a dude. -iedereen- xd Flameclaw-1

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

De grote grijs witte kater liep door het gras en keek zoekend rond naar wat prooi. Zodra zijn blik op een simpel muisje was gevestigd zakte hij door zijn poten en sloop erop af. Snel sprong hij bovenop het beestje en doode het. Hij was een goedgetrainde krijger maar ook een goede jager. Hij wilde graag nog een apprentice zodat hij zijn talenten door kon geven en een goede krijger kon trainen. Even begroef hij de muis en liep langzaam verder. Opeens drong er een geur van een onbekende kat zijn neus binnen en hij keek zoekend rond. Zijn ogen zochten de geur maar zijn neus was beter. Langzaam liep hij op de geur af terwijl hij zijn vacht al opzette en zijn klauwen uitsloeg. Toen viel zijn blik op een zwartgrijze vacht dat lag te slapen en hij blies woedend. '' Wie ben jij?'' Schreeuwde hij kwaad en ging voor de kat staan. De geur van de kat liet hem weten dat het een kater was en de manier waarop Flameclaw nu stond torende hij boven de andere kater uit. Al zijn spieren stonden gespannen en zijn vacht stond volledig overeind.

As they all fly away

Do it like a brother do it like a dude. -iedereen- xd X9t8Ov1

My Mini Me:
Do it like a brother do it like a dude. -iedereen- xd 28jeflj

where have you gone?:

Wanneer hij het gekraak van iets anders hoorde opende hij absurd zijn ogen en gleed ermee langs de bomen. Hij bleef hangen bij een van de bosjes waar een wit grijze kater stond. En aan zijn houding te zien was hij niet blij dat Doom hier ook was. Het karkas van de dode muis die nog voor hem lag raapte hij op en gooide die in de bosjes. Dat allemaal terwijl hij nog lag. De kater kwam dichterbij en spande zijn huid aan zodat elke haartje op zijn vel overeind kwam. Een bespottelijk lachje verdween uit het keelgat van Doom. Zo rustig als hij was stond hij op en ontspande even zijn gezicht. Zijn lange haren schudde hij even uit, vervolgens liep hij een rondje om de kater heen en bekeek hem eens goed. Aan hij houding en conditie te zien moest hij rond de 1 a 1.5 jaar zitten. Hij was dus een stuk jonger dan dat Doom zelf was. Weer verscheen er een gemene glimlach rond op zijn snuit. Zijn scherpe tanden waren daarbij goed te zien. Eerst ging zijn staart en zijn hoofd dominant de lucht in. Vervolgens spande hij zijn huid aan waardoor alle haartjes op zijn huid overeind gingen. Telkens als hij dat deed kwam er een tintelend gevoel door zijn lichaam, een adrenaline kick leek het wel. Hij scherpte zijn klauwen uit en liep weer een rondje rondom de kater. ''Wie ben jij?'' snauwde de wit grijze kater op hem af. ''Tut tut, niet zo direct jij.'' Zei hij met een grijns op zijn gezicht. Maar die trok hij al snel weer recht. Wanneer hij 3 rondjes rondom de kater had gelopen ging hij voor hem zitten en keek hem nogmaals aan. Hij lied zijn oog glijden van zijn oren tot aan zijn staart. ''Ik,'' Zei de kater met opgeheven hoofd. ''Ik ben Doom.'' Zijn groenige ogen staarde hem aan. Net zolang totdat hij het er benauwd van had kunnen krijgen. Maar hij wende zijn blik weer van hem af wanneer een aantal raven zijn concentratie afnamen. De raven begonnen eerst aan het karkas van het muisje te pikken. Maar begonnen toen met elkaar te vechten. De ene raaf ging met zijn klauwen tegen de borst van de andere aan. Zo schoten ze van de ene kant naar de ander kant. Snel richtte de kater zijn blik weer op de jongere kater.

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw zag hoe hij het karkas van het muisje weggooide. Zodra zijn ogen op Flameclaw vielen liet de kater een bespottelijke lach horen en daarbij sloeg Flameclaw zijn klauwen in de grond en siste even. Hij spande zijn spieren zwaarder aan en zijn oren lagen plat in zijn nek. De onbekende kater liep een rondje om Flameclaw heen en de jonge kater volgde hem met zijn ogen, elke beweging nam hij in zich op. Het was al een oudere kater en zijn geur! hij wist welke geur dit was, het was de afschuwelijk scherpe geur van de ShadowClan. Met een gezicht alsog hij net kraaienvoer had gegeten keek hij naar de kater. De oudere kater begon gemeen te grijnzen en Flameclaw zakte door zijn poten en siste weer. Zodra de kater zijn staart en kop dominant in de lucht hief schoot Flameclaw overeind. Niks aan deze kater beviel hem, het feit dat hij ShadowClan was en het feit dat hij zich zo dominant opstelde. Als antwoord op zijn vraag kreeg hij een antwoord wat hij niet wilde. ''Tut tut, niet zo direct jij.'' Had de oude kater gezegd en gegrijnsd. Die grijns verdween echter heel snel en de kater bleef rondjes om hem heenlopen. Flameclaw bleef elke beweging van de oudere kater volgen en siste weer geirriteerd. Zodra hij uitgelopen was liet de kater zijn ogen weer over Flameclaw gaan die nu echt zwaar geirriteerd was geraakt. '' Ik,'' begon de kater toen te spreken. ''Ik ben Doom,'' maakte hij toen zijn zin af maar Flameclaw was helemaal niet tevreden, vooal toen de groene ogen van de kater die zich Doom noemde hem aanstaarde. Zijn blik werd even getrokken door een stel raven die aan het karkas wat de oude kater had weggegooid wilde eigenen. Hij had het al snel gezien en keek onmiddelijk weer terug naar de oude kater. Hij weigerde een woord te reppen tegen deze oude ShadowClan kater.

As they all fly away

My Mini Me:
Do it like a brother do it like a dude. -iedereen- xd 28jeflj

where have you gone?:

De kater irriteerde zich duidelijk aan Doom. Niet dat hij het erg vond, in tegendeel hij genoot ervan. Doom kon altijd met veel plezier kijken naar leedvermaak. Zelf deed hij dat vroeger ook erg vaak. Dan ging hij een gewond vogeltje of muisje achterna, hij gaf ze dan een klap tegen het hoofdje of tegen zijn pootjes, zodat ze omvielen en niet meer overeind konden komen. Dan ging Doom weer weg met een grijns op zijn gezicht. Maar nu doet hij dat niet meer. Nu is hij meer van het dominante gedoe Hij wou graag te baas zijn, en andere katten een lesje leren. De kater die tegenover hem stond, lag bijna tegen de grond aan zijn haren stonden alle kanten op doordat hij zijn huid aanspande, en zijn staart was dik geworden. Dominant stak Doom zijn hoofd in de lucht, evenals zijn staart. Zijn harige kop ging weer naar beneden en zijn ogen stonden tegen over die van de kater. Als de kater tegenover hem Doom nu zal aanvallen had hij hem waarschijnlijk niet gemist. Maar Doom geeft niet op, nooit. Hij zal vechten tot de kater die hier nu tegenover stond neer zou vallen en niet meer kon opstaan. Zijn geur en houding deden zijn clan verraden. Hij was lid van de Riverclan, en daar moest hij nou niet echt veel van hebben. Doom schudde even met zijn hoofd en keek weer naar de kater. ''Jij bent geen kat van veel woorden, of wel.'' zei Doom met een gemene grijns op zijn snuit. Hij hief zijn hoofd weer op en ging op zijn kont zitten. Vervolgens tilde hij zijn poot op en reek die naar zijn mond. Uit zijn mond kwam een klein roze tongetje die hij snel over zijn poot heen en weer liet gaan. De tong verdween weer in zijn mond en met zijn poot ging hij achter zijn oren en vervolgens over zijn voorhoofd. Wanneer hij klaar was stond hij weer op en spande zijn huid aan. Hierdoor gingen zijn haren rechtovereind staan. Zijn oren lagen redelijk tegen zijn achterhoofd aan, en zijn staart zwaaide elegant heen en weer in de lucht. Doom liet niet met zich sollen, en al helemaal niet met zo'n klein mannetje van de Riverclan. Die achterlijke clan die denkt dat ze heel wat zijn. Zacht gesis verdween er uit zijn keel. De raven die eerst achter hem zaten waren nu verdwenen, evenals het muisje dat hij had gevangen. Waarschijnlijk meegenomen door de raven die het eerlijk verdeeld hadden. De grote kater liep ongeduldig heen en weer. Zijn grote ogen volgde hem en nam elke beweging van hem op.

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw hield zijn blik nog steeds op de oude kater en zwiepte geïrriteerd met zijn opgezette staart. Hij bleef met uitgeslagen klauwen staan en hield elke beweging van de oude kater in de gaten. Deze Doom beviel hem niet, De hele shadowClan beviel hem niet. Hij haatte alle katten in die clan. En deze kater leek nog hatelijker dan de gemiddelde ShadowClan kat. De kater bleef een dominante houding houden en Flameclaw richtte zijn kop woest en intimiderend op. Door volledig zijn kop op te tillen en al zijn spieren aan te spannen zag hij er vaak nog iets groter uit dan dat hij werkelijk was. Hij was van nature al best groot en dat was voor hem een zeer groot voordeel in gevechten. Door zijn grote lichaam had hij ook veel meer spieren dan een simpele krijger. Hij was trots op zijn kracht en vooral zijn loyaliteit. Hij zou alles doen om zijn Clan te helpen en te redden. Maar deze kater leek niet zoals Flameclaw was. Hij zou vast egoïstisch zijn en meer aan zichzelf denken dan aan zijn Clan of Clangenoten. Zou hij eigenlijk wel vrienden hebben? Die vraag bleef door zijn hoofd spoken terwijl hij eens goed naar de kater keek. De kater was eigenlijk best wel klein, daarom verbaasde het hem een beetje dat hij zo’n dominante houding opzette tegenover hem. De oude kater boog zijn hoofd naar hem toe zodat hun ogen tegenover elkaar stonden. Flameclaw keek hem vol haat en achterdocht aan. Hij vertrouwde deze kater voor geen meter. En hij wist dat als hij nu met zijn klauw zou uithalen naar zijn kop dan zou die klap raak zijn. Maar hij nam het risico niet, hij wist niet waar deze kleine kater toe in staat was. Hij kon een makkelijke tegenstander zijn, maar ook een moeilijke en dan zou hij zwaar in de problemen zitten. Nog steeds zwiepte hij met zijn staart, maar hield hem nu stil en liet alleen het uiterste puntje bewegen. De oude kater schudde even met zijn hoofd en keek hem weer aan. ''Jij bent geen kat van veel woorden, of wel.'' Flameclaw staarde de kater strak aan. '' Tegen katten zoals jij niet nee.'' Snauwde hij weer. '' Geef me een goede reden om dat te doen.'' In zijn ogen schoot een flits van pure haat. Hij moest zichzelf zeer zwaar inhouden om de kater niet aan te vliegen toen hij had gesproken met een gemene grijns. De oude kater ging zitten en begon zijn poot te wassen. Flameclaw spande al zijn spieren aan en deed een stap naar achteren, niet omdat hij bang was. Gewoon voor de zekerheid, dat als de kater hem zou aanvallen, dan zou hij nog ruimte hebben om terug te slaan en zelf aan te vallen. Dat was weer een nadeel van zo groot zijn, je kon jezelf niet zo gemakkelijk uit een kleine ruimte krijgen en je bent een stuk minder snel in het keren. Als je dat wel wilde zijn dan moest je wel heel hard trainen . Hij was ver gekomen maar hij echt niet zo snel als een kleine kat dus moest hij er een hoop rekening mee houden in zijn leven. Hij hield zijn klauwen uitgeslagen en elke spier in zijn lijf was gespannen. Klaar om een aanval op te vangen van hem. De oren van de kater lagen al een eindje in zijn nek en uit zijn keel kwam een zacht gesis. Als reactie daarop begon Flameclaw laag te blazen en legden zijn oren platter dan ooit in zijn nek. De raven waren weg maar dat interesseerde hem niet echt veel. Het enige waar hij zijn aandacht op had gericht was de kleine kater voor hem, die ondertussen duidelijk ongeduldig heen en weer aan het lopen was. Het was duidelijk dat de kleine kater elke beweging van Flameclaw opnam en Flameclaw deed hetzelfde en staarde de kater strak aan zonder nog een verdere stap te zetten. Zijn geelgroene ogen bleven constant gefocust op de kater.

As they all fly away

[Nieuw record xD : 669 woorden]

My Mini Me:
Do it like a brother do it like a dude. -iedereen- xd 28jeflj

where have you gone?: