This moment....

Onderwerp: Re: This moment.... zo 19 jun 2011 - 13:30

Opgerold lag de kleine kit met zijn broertjes en zusjes in de warme baarmoeder van zijn moeder, de ruimte begon te klein te worden, vond hij, zijn broertjes, zusjes en hij waren al best groot. Maar plotseling verdween zijn broer en daarna verdween er nog een kit, waar waren ze heen? Vroeg het katertje zich af totdat plotseling de ruimte om hem heen krapper werd en daarna was er ineens heel erg veel ruimte, maar het was er ook koud, waar was hij? en in paniek begon hij te piepen, hij had het nu al koud. De vacht van de jonge kitten was ijswit, net als de vacht van zijn vader, al wist hij dat nu natuurlijk nog niet. Opnieuw piepte hij, hij had honger en snakte naar warmte.

-ik ben slecht in geboortes D:

Onderwerp: Re: This moment.... zo 19 jun 2011 - 16:04

' Houdt vol schat,' Opnieuw kreeg Inca er weer wat steun bij. Een klein glimlachje verscheen op haar snoet. Ondanks alle pijn die ze moest ondergaan, was ze enorm gelukkig. Alweer kwam het kopje van een kitten uit haar baarmoeder. Deze was wat moeilijker uit te krijgen, maar na nog eventjes persen, kwam hij er ook uit. Inca hoorde de kleine kit piepen, en nam het vast bij zijn tedere nekje, en zette het bij één van haar tepels. Inca begon het vlies van de kleine kit af te likken met haar tong, en begon toen de kits te tellen. 1, 2, 3....Drie kleine kits. Inca was enorm gelukkig met ze. Ze keek ze nog één voor één aan, hoe ze lagen te slapen, en gaf Corvus een likje." Pequeños Roran(Kleine Roran)" Fluisterde ze tegen de laatste kit." Hij lijkt precies op jou" Zei ze al fluisterend tegen Corvus om de kits iet te wekken.

[flut]

Spoiler:

Onderwerp: Re: This moment.... zo 26 jun 2011 - 22:30

Zacht zweefde een zilver klein poesje zacht rond in de warme waterzak van mama, ze wou hier voor eeuwig blijven zacht en beschermd. Maar nu begon het wel een beetje krap te worden hier want haar broetjes en zusjes waren net als zij zelf al een heel deel gegroeid. Opeens voelde ze hoe ze meer plek kreeg in de water zak, haar broertje was weg, maarje nu kon ze tenminste met haar pootjes bewegen. Opeens voelde ze ook hoe haar zusje verdween en nu begon er paniek op te dringen in haar kleine hoofdje , waar gingen ze naartoe ? Opeens verdween ook haar laatste broertje en nu werd ze helemaal gek ! Ze bleef hier helemaal alleen achter wat als ze hier voor eeuwig bleef ? maar opeens voelde ze een soort van aantrekking die haar aangaf dat ze eruit moest , nu snapte ze het ze moest haar broertje en zusjes volgen. Opeens voelde ze zich verswijnen en bange piepjes ontsnapte uit haar keel, maar opeens voelde ze dat het goed was ze voelde de warmte van mama ,dichtbij.

Onderwerp: Re: This moment.... ma 27 jun 2011 - 13:00

Nieuwe pijnscheuten drongen door Inca's lichaam heen. Ze kneep haar ogen tot spleetjes, begon heel erg snel te ademen, en drukte weer. Deze keer verloor ze relatief weinig bloed. Maar dat zou niet zo duren. Inca drukte, en drukte, totdat het kopje van de (hopelijk) laatste kit er uit kwam. Inca perste nog meer, totdat het hele lichaampje van de kit naar buiten kwam. Inca pakte het diertje onmiddellijk op bij zijn nekvel, en zette het bij één van haar tepels. Ze begon het weerloze diertje helemaal schoon te likken. Totdat het niet meer bloedde. Een pijnscheut drong weer door haar lichaam. Inca beet de navelstreng van de kit los, en niet veel later kwam de nageboorte. Haar placenta, vruchtzak,.... vielen uit het niets haar lichaam uit. Inca scheurde er een stukje van, en begon het op te eten. Ze begon haar poten af te likken, en legde haar kopje in de nek van Corvus." Ze zijn prachtig. Vind je niet?" Ze gaf hem nog een laatste likje over zijn snuit, en ruste eventjes uit, in zijn warme, en zachte vacht.

Spoiler:

Onderwerp: Re: This moment.... vr 1 jul 2011 - 11:36

Het kleine katertje dronk nog altijd bij zijn moeder. Hij kon nog niks zien, hij was voor nu nog blind. Maar de geuren om hem heen vertelden hem dat hij nog altijd veilig bij zijn moeder lag. Maar nu rook hij ook andere geuren, waren dat nou de geuren van zijn broers en zussen? Nog altijd met gesloten ogen liet hij de tepel los vanwaar hij aan het drinken was en zo blind als dat hij was kroop hij in het niets, totdat hij iets zachts en pluizigs raakte. Dit pluizige rook hem nog altijd bekend. Het was de geur die hij het allereerste moment van zijn leven had geroken. De geur van zijn moeder! Maar waar bevond hij zich eigenlijk? Hij had echt geen flauw idee en zachtjes piepte het kleine katertje. Pas nu drong nog een geur de kleine neusgaten van het kleine katertje binnen. Hij wist niet van wie deze geur was, maar onbewust kroop hij richting de andere geur. Hij herkende er iets van de geur van zijn andere familie in. Was dit nou zijn vader? Cloud kon natuurlijk niet zijn ogen openen om te kijken, maar snel genoeg zou hij kunnen zien wie dit nu was. Opnieuw piepte het kleine roodwitte katertje en keerde zich half om. Echt lopen kon hij natuurlijk niet, hij kroop langzaam maar wat in het rond. Nog altijd zoekend naar de weg terug naar zijn moeder kroop het kleine katertje een onbekende richting in. het jonge katertje had op dit moment het richtingsgevoel van een platgereden slak*. Opnieuw piepte hij en bleef even stilliggen wachten. Misschien kon iemand hem helpen.

-* een uitspraak van mij

^{Lovelykit x Kestrelpaw x Luckypaw x Stormpaw x Moonshine x Cloud}

Onderwerp: Re: This moment.... vr 29 jul 2011 - 12:52

[Laatste post voor iedereen. Hierna maak ik een nieuw topic.]

Inca likte tevreden alle kits op een rijtje. Alle vier hadden ze hun eigen kenmerken. De één rook naar bloemen, de ander was zo zacht als een wolkje, en nog een ander leek precies op Corvus. Inca legde haar kopje tegen de kleine kits, zodat ze geen koud zouden lijden, en snorde erbij. Al gauw viel ze door de grote inspanningen in slaap en droomde fijn over hun verdere leventje me de kits. Ze was doodgelukkig met hem, en de kits. Ze kon het haar niet fijner voorstellen. Het was laat in de middag voor ze terug ontwaakte uit haar slaap. Inca keek overal in het rond, ahter eten, maar vond niets. Ze probeerde recht te staan, maar met de kits bij haar ging dit moeilijk. Ze bleef liggen, en waste de kits nog eens.

[flut]

Spoiler: