Crash landing

Onderwerp: Crash landing di 3 feb 2015 - 8:22

Haar witte pootjes verdwenen opnieuw snel uit de nursery terwijl het jonge poesje bijna te vrolijk naar buiten sprong. Ze was simpelweg gewoon blij dat ze weg kon bij haar moeder. Gelukkig kon ze zelf al wat eten dus kon ze steeds verder weg blijven. Wat het kleine poesje enkel niet had begrepen was waarom haar vader plots weg was. Ze had hem al lang niet meer gezien en niemand kon haar echt een antwoord geven als ze het al durfde te vragen. Maar nu besloot ze haar kop daar niet naar te zetten, in plaats daarvan keek ze het kamp rond om te beseffen dat het behoorlijk stil was in het kamp. Dat kwam haar wel heel goed uit, nu kon ze nog beter gaan ontdekken. Ze zou voorlopig niet buiten het kamp gaan maar er was binnen nog genoeg te zien.
De koude wind deed haar pluizige vacht alle kanten opstaan maar het poesje besloot een flinke blindelingse sprint te trekken. Gezien het kamp toch leeg was, zou ze niemand onder de voeten lopen en dus zou ze geen straf krijgen van iemand. Althans dat hoopte ze want als ze wel straf zou krijgen moest ze terug naar de nursery en terug naar haar moeder. En dat zou geen leuke dag verder meer zijn.
Met haar staart recht omhoog rende ze door een halve heuvel op, maar besefte niet helemaal dat deze afliep waardoor ze uitgleed en aan de andere kant beneden terecht kwam. Als dat nog niet het ergste was... Ze had absoluut geen balans, waardoor ze achterover gleed en voor ze het doorhad rolde ze een gat door naar beneden. ''Oeff..'' Wist ze uit te brengen terwijl ze bleef liggen. Waarom had ze dit gat nog nooit gezien, zou het een geheime gang zijn? Nieuwsgierig stak ze haar neus in de richting waar ze vandaan kwam voor ze even giechelde en met haar staart zwiepte.

Butterstar

Onderwerp: Re: Crash landing di 3 feb 2015 - 9:05

BUTTERSTAR

Haar ogen waren half gesloten. Haar lichaam in rst toestant. Wolfgaze had zijn taak gedaan en alle patrols verzorgd. Butterstar zelf had besloten voor nu in het kamp te blijven. Tenminste tot Secretvoice het kamp in zou komen. Ze had afgesproken om samen met de kater op jacht te gaan iets waar ze eigenlijk erg naar uitzag. Met een zucht sloot ze haar ogen. Er was veel veranderd in haar leven leek het wel. Snowkiller was plots verdwenen met het laatste wat ze nog van hem herrinnerde de pijnlijke ogen die haar gemarteld hadden op de dag dat zij verkozen was tot leider. Ze mistte hem. Ze miste hem zo ontzettend maar ze kon zichzelf er niet toe zetten het te tonen. Ze moest nu harder zijn dan ooit tevoren. Ze kon simpelweg niet anders.. De plotse plof in haar nest liet haar haar ogen iets openen en een glimlach speelde rond haar lippen bij het zien van een van de jongste 'warriors' van haar clan. Ze liet de kitten even rondsnuffelen en opende haar ogen helemaal. "Zeg zeg zeg wie betreed daar het hol van de leeuw." Een speelse glimlach gleed rond haar lippen het meisje aankijkend.

Words: - ||Tag: x || Note:whieh c;

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Crash landing di 3 feb 2015 - 10:55

Haar ogen glinsterde vol opwinding. Dit was een grootse vondst voor haar en misschien wel voor de hele clan. Niemand had dit waarschijnlijk ontdekt, maar toch hing er al een geur hier die ze zou moeten kennen. Ze haalde half haar schouders op en grijnsde. Toch verstilde deze grijns zodra ze een stem hoorde. Met verwijdde ogen draaide het zwartwitte poesje zich om en staarde naar de kat die haar had aangesproken. Ze wist even niet wat ze moest zeggen, maar ze durfde wel een paar pasjes naar voren zetten. "Dat durf ik!" Sprak ze vrolijk voor ze haar neus iets verder naar voren stak uit nieuwsgierigheid. "Eternalkit de grote," ging ze verder en zwiepte met haar pluizige staart. Ze was niet bang maar ze wist ook niet wie deze kat was. Ze rook wel dat ze bij de clan hoorde dus ze zou haar geen kwaad doen. Bovendien kon het nooit erger zijn dan in de nursery met haar moeder. "Wie ben jij?" Vroeg ze nu zelf en ging maar gewoon zitten en wachtte op een mogelijk antwoord van de onbekende kat die nog steeds leek te liggen.

Onderwerp: Re: Crash landing di 3 feb 2015 - 11:06

BUTTERSTAR

Een geamuseerde glimlach gleed over haar lipppen terwijl ze de kitten aankeek. Het jonge meisje was nu zeker rond de tijd dat ze het kamp meer en meer zou ontdekken. Alle warriors zou leren kennen. Het amuseerde Butterstar dan ook zeker dat de kitten haar den had gevonden. Haar snorharen trilde even van plezier en ze kwam iets omhoog haar iets aankijkend. "Oh Eternalkit de grote hmm?" Ze spinde geamuseerd en likte haar lippen af. "En wat als Eternalkit de grote zometeen haar snorharen verliest?" Ze grinnikte en keek neer op het meisje. "Mijn naam? Mijn naam is Butterstar leader van de Riverclan en jij bent zo mijn den in komen rollen Eternalkit de grote." Ze grinnikte zachtjes.

Words: - ||Tag: x || Note:whieh c;

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Crash landing di 3 feb 2015 - 11:51

De poes leek het niet al te dramatisch dat zij zich binnen bevond nu. Misschien was dit wel haar ontdekking en moest Eternal toegeven dat ze niet de eerste was die dit had ontdekt. Nouja, dat zou niet al te vervelend zijn voor het jonge poesje. Ze knikte heftig zodra de poes weer sprak. "Ja, Dat ben ik!" Sprak ze vol trots voor ze de poes uitdagend aankeek. Dat zou ze toch nooit doen? Dat moest wel een bluf zijn want niemand zou haar zomaar kwaad willen doen toch? "Als dat gebeurt komt iemand mij wel redden." Antwoordde ze trots en grinnikte even. "Behalve dan mamma, maar dat is niet erg. Het is veel leuker hier." Ging het poesje ongestoord verder. Niks laten blijken of het haar pijn deed dat haar moeder haar niet zou komen redden. Zodra de poes zich voorstelde als Butterstar trok ze een lachje tevoorschijn. "Oke dan," sprak ze vrolijk wel wetend dat dit dan de leider was maar nu wist ze zeker dat ze haar geen kwaad zou doen. "Ik heb dit helemaal zelf ontdekt." Wierp ze tegen terwijl haar binnenkomst nou niet erg elegant was geweest

Onderwerp: Re: Crash landing di 3 feb 2015 - 16:32

BUTTERSTAR

Geamuseerd trilde haar snorharen terwijl het meisje sprak. Haar bijdehantheid was heerlijk om naar te horen en het liet Butterstar aan zichzelf als kitten denken. Haar woorden brachten echter even iets van twijfel in haar op. "Oh waarom zou mama je niet komen redden?" Vroeg ze met een zachte glimlach op haar lippen in haar hoofd een notitie maken dat ze absoluut met Nightlock moest praten. Want waarom zou de kit denken dat haar bloed eigen moeder haar niet zou komen helpen? Dat kon alleen maar betekenen dat er iets niet helemaal goed was en Butterstar zou dat niet ongemerkt kunnen laten gaan. Toch grinnikte ze en knikte. "Dan heb je mijn den heeel goed gevonden Eternalkit ik ben trots op je!" Haar stem was vrolijk en warm en ze likte over haar borst. "Vertel me eens. Heb je al andere dennen verkent?"

Words: - ||Tag: x || Note:whieh c;

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Crash landing di 3 feb 2015 - 17:01

Brutaal was ze wellicht iets teveel, maar dat maakte gewoon deel uit van haar. Maar niemand leek het al te erg te vinden gezien ze toch wel grenzen had tot hoe ver ze ging. De vraag van Butterstar deed haar even haar schouders ophalen. ''Mamma vind mij een vervelend mormel en wil mij altijd buiten hebben.'' Antwoordde ze maar lachtte weer breed, het deerde het jonge poesje absoluut niet wat haar moeder zei. ''Maar dat maakt niet uit, buiten is het veel leuker dan daar binnen. Mamma is toch altijd chagrijnig en buiten zijn er anderen om mee te spelen.'' Ging ze vrolijk verder en besloot langzaam maar te gaan zitten voor ze toch weer trots opsprong en grijnsde. ''Als ik apprentice word ga ik buiten alles ook zo goed verkennen.'' Verklaarde ze plechtig voor ze even met haar staartje zwiepte. De andere dennen had ze wel even gezien maar was snel weer naar buiten gewerkt. ''Nou, eigenlijk wel maar ik mocht niet binnen blijven zoals hier. De grote warriors waren allemaal aan het zeuren dat ik ze wakker hield.'' antwoordde ze giechelend. Eigenlijk had ze het best wel leuk gevonden om overal naar binnen te kunnen.

Onderwerp: Re: Crash landing di 3 feb 2015 - 19:52

BUTTERSTAR

Het was vreemd, ergens leek het voor haar alsof ze de kitten al manen lang kon. Alsof er een band was tussen haar en de kitten die dieper was dan menig ander maar het was maar vaag. Het kon niet door de ouders komen. Nightlock was dan wel een goede riverclan kat en zeker een van haar vrienden maar nergens close tot het vreemde gevoel in haar onderbuik. Misschien de vader die onbekend was.. Ze sloot haar ogen nadenkend maar die schoten gelijk weer open en ze keek naar de kitten. Nee dat kon niet.. Hoewel ze op hem leek kon het niet. Ze hadden meerdere tuxido katten en dan zeker katers. Bovendien in andere clans ook. Mocht ze al op haar vader lijken. Nee het kon niet. Butterstar slikte een brok in haar keel weg en ze keek naar de kitten. "Nou Eternalkit je bent absoluut geen vervelend mormel dat zal ik je wel vertellen." Ze glimlachte een warme en speelse glimlach en sloeg haar staart heen en weer. "Hmm ik zou maar wat graag willen zien hoe jij op avondtuur gaat als apprentice." Ze grinnikte zachtjes en kon nogsteeds het vreemde gevoel niet wegduwen. "Oh wat een gemene warrios zeg. Als je wil kunnen we samen op avontuur gaan? Voor mij zijn alle warriors bang." Ze grinnikte zachtjes en likte over haar pootje.

Words: - ||Tag: x || Note:whieh c;

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Crash landing di 3 feb 2015 - 21:02

Haar opgewektheid was niet echt in te binden en dat was hetgeen wat het jonge poesje zoveel anders maakte dan haar ouders. Hoewel haar vader haar nooit echt had aangesproken omdat ze hem met rust moest laten van haar moeder was ze een van de weinige die wel wist wie haar vader was. Niemand in de clan leek het echt door te hebben, maar het kleine poesje wilde eigenlijk dat de hele clan het wist. Haar ogen begonnen te glanzen zodra Butterstar haar vertelde dat ze geen vervelend mormel was. ''Maar alleen mamma zegt het, en soms anderen ook wel.'' Zei ze, maar de anderen plaagden haar vaak omdat ze er een gewoonte van had gemaakt om op anderen af te vliegen en ze te bespringen zonder waarschuwing. Haar ogen vielen op de bewegende staart van de poes maar ze keek weer op zodra ze weer werd aangesproken. ''Ik moet nog wel even wachten, maar ik beloof dat ik een hele goede apprentice ga worden.'' Mauwde ze nog altijd vrolijk voor haar ogen begonnen te glanzen en ze zelf weer met haar staart begon te zwiepen. ''Echtwaar?'' Vroeg ze ongelovig en keek er eigenlijk al helemaal naar uit nu. ''Waar kunnen we heen gaan dan?'' Vroeg ze meteen en bleef de grote poes aankijken.

Onderwerp: Re: Crash landing wo 4 feb 2015 - 18:31

BUTTERSTAR

Ze draaide haar kopje langzaam schuin. "Ohja, dan ga ik wel eens met je mama praten want jij bent absoluut geen vervelend mormel lieverdje." Beloofde ze het meisje zachtjes en glimlachte "Wie zegt het nogmeer dan?" Vroeg ze haar staart zwiepte langzaam heen en weer niet zeker. "Ja inderdaad meis je moet wachten tot je oud genoeg bent maar ik zal er voor zorgen dat je een perfecte mentor krijgt die je alles leert wat er te leren valt oke?" Ze glilmachte liefdevol en likte over haar kopje. "Ja echt waar!" Ze kwam omhoog en rekte zich uit. "Hmm waar zullen we heen gaan. Kies jij maar, we hebben de apprentice den waar jij zal gaan wonen als je zes manen bent. De warriorsden, de elders den en de medicine cat den waar onze medicine cat Whisperwind de zieken heelt en zelf ook slaapt." Ze glilmachte en keek haar warm aan.

Words: - ||Tag: x || Note:whieh c;

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Crash landing wo 4 feb 2015 - 22:40

Ze schudde met haar kopje en wiebelde met haar oren bij wat Butterstar tegen haar zei. ''Is niet nodig hoor, ik heb er geen last van.'' Wierp ze vrolijk tegen voor ze grinnikte voor ze om zich heen keek. ''Zij bedoelen het goed hoor, maar meestal zeggen ze dat als ik ze besluip en aanval.'' antwoordde ze schaapachtig voor ze weer luisterde en knikte. Even viel het poesje stil en keek naar haar pootjes voor ze zuchtte. ''Ik had gehoopt dat dat misschien pappa zou kunnen zijn, maar dat gaat niet.'' Mompelde ze voor ze toch weer opkeek en vrolijk werd. Ze liet zich verder niet kisten door het feit dat haar vader er niet was, maar keek uit naar het feit dat ze kon gaan ontdekken zonder weggejaagd te worden. Even dacht ze na over de opties voor ze even opsprong en lachtte. ''Mag ik ze ook allemaal zien?'' Vroeg ze opgewonden en het puntje van haar staart begon rusteloos heen en weer te tikken. ''Ik wil alles namelijk kennen, dat is gewoon leuk.'' Ging ze verder en keek de grotere poes met glanzende oogjes aan.

Onderwerp: Re: Crash landing zo 8 feb 2015 - 16:15

BUTTERSTAR

Zachtjes glimlachte de leader op haar woorden en ze knikte zachtjes. "Als jij het zegt meisje maar als er iets mis is moet je het mij wel meteen laten horen oke?" Ze wou gewoon zeker weten dat er niets mis zou gaan. ER moest veel herbouwt worden aan de clan en af en toe leek het wel op een bende rogue's bij elkaar. Het was aan Butter om het te veranderen en dat wist ze. Haar woorden lieten haar echter opkijken. "Hoezo zou je papa je niet kunnen trainen lieverd? Wie is je papa dan?" Ze wist dat het een vraag was die Night absoluut niet had geantwoord maar misschien zou de kitten het haar kunnen vertellen voor ze in de lahc schoot. "Natuurlijk kan jij alles zien. Vertel me maar welke den je eerst wil zien schatje."

Words: - ||Tag: x || Note:whieh c;

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Crash landing zo 8 feb 2015 - 23:07

Zodra de grote poes knikte begon het kleine drenteltje weer te stralen. Ze knikte heftig en lachtte breed. ''Dat doe ik!'' Antwoordde ze, wetend dat het niet zou gebeuren want niemand, buiten haar moeder, had een reden om gemeen tegen haar te zijn. Maar de vraag van de poes deed het kleine poesje even opkijken. ''Nou pappa is weg, en ik mag het eigenlijk van mamma aan niemand vertellen.'' Antwoordde ze voor ze even met haar pootjes over de grond schoof en slikte. ''Maar jij kan wel geheim bewaren toch?'' Vroeg ze en keek langzaam weer op voor ze een besluit nam. ''Mijn pappa is Snowkiller, en ik wil later net zo sterk worden.'' Sprak ze terwijl ze haar kopje trots ophief en glimlachte. De poes zou toch wel te vertrouwen zijn? Hopelijk wel anders zou ze het van haar moeder echt gaan voelen. Ze moest even nadenken voor ze grijnste. ''Ik wil bij de warriors kijken en alvast mijn plekje uitzoeken om later te gaan slapen.'' Antwoordde ze vastberaden.

Onderwerp: Re: Crash landing di 10 feb 2015 - 16:47

BUTTERSTAR

Een warme glimlach gleed over haar lippen. Ze hielt van jonge kittens hun entausiasme en dit kleintje van Nightlock voor haar was dan ook niet anders. "Natuurlijk kan ik een geheim bewaren Eternalkit dat beloof ik je." Fluisterde ze met een warme stem maar wat ze vervolgens zei overdonderde haar en met grote ogen staarde ze naar de kitten voor haar. De kater waar ze van had gehouden en nogsteeds van hielt. De zwart witte kater die vertrokken was in de tijd dat zij haar levens kreeg. Was Eternalkits vader.. Had met Nightlock.. Ze voelde een misselijk gevoel opkomen en ze kneep haar ogen samen om de duizeligheid weg te dwingen. Hij.. Ze merkte niet dat ze licht trilde tot ze haar ogen opnieuw opende en de wereld een beetje shakete. Snel kalmeere ze zichzelf en haalde diep adem. "Oh ja? Wel jouw papa en ik zijn goede vrienden." Ze glimlachte een brok wegslikkend. en probeerde zichzelf snel weer te focussen op haar vrolijke woorden. "Wel dan gaan we naar de warriors den!" Met een glimlach kwam ze overeind rekte zich uit en stapte haar den uit.

Words: - ||Tag: x || Note:whieh c;

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Crash landing di 10 feb 2015 - 22:54

Gelukkig had de poes haar vraag nog beantwoord voor het jonge poesje verder was gegaan met praten. Ze beweerde dat ze een geheim kon bewaren en het zwartwitte poesje besloot haar blindelings te geloven. Maar haar ogen glansden vol trots zodra ze over haar vader sprak. Ze tiltte haar kop even iets opzij terwijl ze de reactie van haar leider probeerde te peilen. Hoe zou zij erover denken, zou ze het net zo geweldig vinden als zij het vond? ''Gaat het wel?'' Vroeg ze zacht en zette een pasje vooruit zonder weg te kijken. De grote poes leek een beetje, vreemd. Maar zo te zien zou het niet zo veel zijn gezien ze verder ging met praten. De ogen van het jonge poesje lichtte bijna op bij de woorden van de andere poes. ''Echt waar? Ik wil later ook zulke vrienden hebben als jou.'' Antwoordde ze voor ze iets opzij stapte om de poes voor te laten gaan en bijna achter haar aan te stuiteren. Ze vond het veel te leuk worden nu ze ongestraft bij de warriors naar binnen zou mogen. Eenmaal buiten moest ze even knipperen voor het licht maar sprong naar voren om naast de poes te gaan staan met haar kop trots geheven. Misschien zou zij ook ooit wel een leader kunnen worden.

Onderwerp: Re: Crash landing wo 11 feb 2015 - 18:48

BUTTERSTAR

Met een zachte glimlach rond haar lippen knikte ze naar de kitten. Hoewel het voelde alsof haar hart in 1000 stukjes was gebroken dwong ze zichzelf sterk te houden zeker voor de jonge kitten. Zijn kitten. "Nou die vind je wel hoor de hele clan is vol met lieve katten die je vrienden willen worden!" Ze glimlachte warm naar hem en likte haar lippen af voor ze bij de warrior den aankwam en de kitten aankeek. "Je moet wel even wat stiller zijn hoor anders krijg ik zometeen ook nog op mn kop van de oudere warriors." Grinnikte ze zachtjes en stapte naar binnen wennend aan de duisternis van de den.

Words: - ||Tag: x || Note:whieh c;

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Crash landing za 14 feb 2015 - 23:38

Zodra Butterstar haar vertelde dat de hele clan vol lieve katten zaten grijnsde ze breed. Ze wist ook wel dat ze vreemde blikken kreeg, maar niemand deed dan echt gemeen tegen haar. natuurlijk wist ze wel dat ze iedereen op hun zenuwen werkte met al haar gespring en gedrentel maar niemand, behalve dan haar moeder, nam het haar kwalijk. ''Ik weet het!'' Antwoordde ze vol vertrouwen en huppelde vrolijk mee terwijl ze rondkeek en naast haar bleef stilstaan. Ze moest stiller zijn? Hadden de anderen niet wat te doen dan? Ze haalde haar schouders op maar knikte toch even voor ze haar volgde en met grote ogen rondkeek.. Het was binnen echt groot, zeker voor iemand haar formaat. ''Wauw!'' Zei ze en giechelde zacht. Ze vond dit leuk! ''Passen echt alle warriors hier binnen?'' Vroeg ze zacht en keek naar de warriors die toevallig wel lagen te slapen. Voorzichtig zette ze een paar pasjes dichterbij en snuffelde wat aan de nesten. ''Weet jij waar mijn pappa altijd sliep?'' Fluisterde ze, gezien ze nogal heel dicht bij een slapende vorm stond.

Onderwerp: Re: Crash landing ma 23 feb 2015 - 15:35

De jonge leader glimlachte zachtjes naar de kitten die maar wat vrolijk naast haar liep en knikte goedkeurend naar de kitten. als er een ding gezegd moest worden dan was dat absoluut dat de kitten niets was zoals haar ouders en Butter hoopte dat ze zo zou blijven. Het gaf haar een goed gevoel te zien dat de kitten zo onschuldig was maar de vreemde pijn bleef aanwezig. De kitten.. Docter van Snowkiller.. Bij het zien van de leeftijd wist ze dat de kitten 'gemaakt' was in de tijd dat zij juist closer kwam tot Snowkiller. ZE wou het niet voelen alsof hij haar bedrogen had door met een andere poes te gaan maar toch voelde het licht zo aan iets wat ze haatte. Ze wou zich zo niet voelen absoluut niet en toch.. Ze duwde een pijnlijke blik weg en glimlachte naar de kitten. "Ja alle warriors passen hier in." Ze grinnikte zachtjes en knikte naar haar. "Volg mij maar." Ze glimlachte en liep richting een uiteinde van de den naar het ruime nest dat nogsteeds lichtelijk zijn geur droeg en sloot haar ogen. "Hier sliep jouw papa altijd lieverd."

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Crash landing do 26 feb 2015 - 2:39

De grote poes leek in de ogen van het kitten aan een heel hoop te denken en Eternal vroeg zich af wat het allemaal was. Waren het de grote warrior gedachtes of iets wat ze hoogstwaarschijnlijk niet zou begrijpen. Vaak kon ze haar hoofdje wel om dingen wikkelen maar er bleven onderwerpen die ze ook absoluut niet begreep. Ze bleef rondkijken naar de warriors die lagen te slapen terwijl ze de neiging onderdrukte bovenop een van hen te springen en vervolgens hard weg te rennen. Maar dat zou de grote poes waarschijnlijk niet goedkeuren en ze wilde ook weer niet gestraft worden. ''Wauw.'' Fluisterde ze zacht maar volgde Butterstar langzaam. Bij elke warrior die ze passeerde moest ze even blijven staan en snuffelen, misschien dat ze hun geuren kon onthouden. Al wist ze ook wel dat het er een heel hoop waren om zomaar te onthouden. Ze bleef naast de poes staan en liep even naar voren om te gaan liggen in het nest wat voor haar echt enorm leek. ''Waarom hier eigenlijk, het is toch veel warmer bij anderen?'' Ze mompelde het meer tegen zichzelf maar sprong ondertussen weer overeind, verder snuffelend aan de varens waar ze zojuist op had gelegen. Wellicht kon ze hier stiekem in sluipen in de nacht en hier gaan slapen, niemand zou last van haar hebben. Maar als ze het stiekem deed zou ze straf krijgen. ''Mag ik hier vanaf nu slapen? Mamma zal het vast niet erg vinden.'' Vroeg ze nu maar gewoon en keek de poes in haar blauwe ogen met een smekende blik.

Onderwerp: Re: Crash landing do 26 feb 2015 - 21:12

Haar blauwe kijkers bleven de jonge poes volgen. Het klopte allemaal in het plaatje.. Haar gevoelens geuit jegens Snowkiller vervolgens hem net zo hard weggestoten. De plotselinge roep tot het leaderschap en hem verdwijnend het kamp en haar achterlatend met een kitten van hem en een compleet andere warrior. Het bracht een steek in haar hart en zachtjes zuchtte ze haar ogen sluitend. Het was allemaal niet gegaan zoals ze het graag zou hebben gezien maar Butter was geen kat om in het verleden te blijven hangen en zeker niet de kitten voor haar neus te beschuldigen van de fouten die zij en haar vader hadden gemaakt. "Dat weet ik niet liefje. Je papa vond het fijn om hier te slapen een beetje meer ruimte voor zijn reuzenlichaam denk ik." Ze grinnikte zachtjes. De kitten hoefde niet te weten hoe koud en anti sociaal Snowkiller eigenlijk was. In haar ogen was hij waarschijnlijk een geweldige warrior. Iets dat Snowkiller ook absoluut was maar dan met een paar.. eigenaardige extra's die Butter nog altijd niet helemaal kon plaatsen of ze te vertrouwen waren of een mogelijk gevaar. De stem van de kitten liet haar opnieuw opkijken en pijn vulde haar ogen. "Het spijt me lieverd.. Je moet echt bij mama blijven. Het is veel warmer in de Nursery dan hier en we willen niet dat onze toekomstige grote warrior kou vat toch?" Ze glimlachte zachtjes naar haar. "Maar je mag hier wel elke dag komen hoor. Daar geef ik jou speciaal toestemming voor zodat je hier elke dag kan slapen en spelen als je maar zachtjes doet voor de andere Warriors oke?" Ze hoopte de kitten daar iets blijer mee te maken.

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.