Seeing Black instead of White (+ Determind)

Haar jonge sterke lichaam drong zich door de struiken heen. Haar neus stond fier en trots in de lucht. Haar nagels sloeg ze een keer in de zoveel tijd uit in de koude sneeuw. Een rustig briesje liet haar haren iets meedeinen. Haar ambergele ogen wierpen eens in de zoveel tijd blikken op haar omgeving. Dichtbij rook ze Windclan geuren. Haar oren sloeg ze heel even ongemakkelijk in haar nek voordat ze het op het sprinten zette.

Ze was lang niet zo snel als een Windclankat omdat ze nou eenmaal niet gewent was op de open vlakte te leven. De wind die daar woei was in haar ogen altijd vreselijk. Haar levendige ogen keken rustig naar het kleine beekje dat bevroren was. Ze kwam tot een halt en ging langzaam zitten. De geur van Windclan werd wel iets sterker, maar ze was niet het territorium in gegaan. Ze bleef vaak netjes uit de buurt van de grens.

Net op het moment dat ze op het punt stond om op te staan, zag ze een kater, van ongeveer haar leeftijd aankomen lopen. Zijn vacht was zwart-wit net als die irritante Rogue die ze pas geleden nog in Thunderclanterritoria had gevonden. Haar staart zwiepte kalm heen en weer terwijl ze afwachtend naar de naderende kat keek.

*Determind!

Determind sloeg zijn staart fel op en neer, zijn oren lagen naar achteren en hij gromde zachtjes naar de witte sneeuw. Stom weer dat het er was, ten eerste kwam zijn schoonheid niet ten uitte als het hele verdomde veld bevroren was, ten tweede kon hij nu een stuk minder snel rennen en werd het een stuk meer graven om een middagmaaltje te krijgen. De grote kater zette zich wederom af en strekte zijn passen zo uit om zo min mogelijk in contact te komen met de blokkerende sneeuw. De wind kwam hem van achteren waardoor hij enkel het gevoel had dat hij hier rende voor de sier. Nou was dit niet de slechtste kost voor de wereld maar goed. Een stank ontging hem zo. En de kater rende gewoon verder. Met zijn kop hoog in de lucht denderde hij door de sneeuw heen tot de grenzen dichterbij kwamen. Echt een plan had hij niet voor de dag, hij zal zich weiden op hetgeen dat zijn pad kruiste. En dit werd wat letterlijk genomen. Dankzij de sneeuw en zijn rennende tred kwam hij er pas laat achter dat er een poes voor hem stond. Natuurlijk kon hij zich nog afwenden maar dat was niet zijn doen. Hij zette juist pas bij. De poes zou het als Thunderclanner niet kunnen weten dat hij hier zich expres uit aan het sloven was. Net voor de poes zette hij zich af, gebruik makend van het heuvelige landschap en sprong over de poes heen om aan de andere kant tot slippend tot stilstand te komen. Even in stilte keek hij terug en nam de ander in zich op. Poes, niet lelijk, beschikbaar. Alles wat hij moest weten. Dus zette hij een charmante grijns op en wiebelde eventjes met zijn oortjes. 'Het spijt me van mijn entré' begon hij soepel

Seeing Black instead of White (+ Determind) 2vbjxpk

Weaselfang bleef afwachtend staan toen een windclan kater op haar afgestormt kwam, ondanks dat liep hij nog best wel sierlijk. Haar ambergele ogen volgde ze hem totdat hij via een heuvel over haar heen sprong. Rustig stond ze op en keek hem met een kille blik aan. De sneeuw leek de andere kat niet tegen te houden in zijn acties. Haar oren bewogen naar haar nek. Ze was een pittige tante."Het spijt me van mijn entre!" Begon hij soepel. Ze keek hem nijdig aan en zwaaide vervaarlijk met haar staart. "Windclan!" Zei ze met een lichte grom. Haar nagels schoten uit haar hulzen en ze zette haar verzorgde haren op. De charmante grijns van die kater wou ze het liefst van zijn gezicht vegen.

Haar achterpoten zette zich af op de sneeuw en ze landde tegen zijn flank. Klaar voor de aanval. Echt pijn deed ze hem niet. Dit was enkel een waarschuwing. Haar staart stond sierlijk en trots omhoog. Haar tanden ontbloot terwijl een koude wind rond blies. Ze zuchtte zacht en keek nijdig naar de sneeuw. Het witte spul was koud en zag er saai uit. De lucht was helder en de kattin duwde haar neus even in de lucht.

Sorry kort!