Every snowflake is different [+Merle]

Haar ijsblauwe ogen gleden over haar territorium vanaf de hoge, grote boom die aan de rand van de weide stond. Ze zat hier graag om te slapen of luieren, en nu wilde ze gewoon niet dat haar pootjes koud werden van de sneeuw. Het was al een tijdje aan het sneeuwen en de sneeuw op de grond was nu al wel zo dik dat haar pootjes erin weg zouden zakken. Ook het riviertje waar ze soms uit viste was nu bevroren. Alles zag er mooi maar koud en guur uit. Alles was wit, waardoor het ook niet moeilijk was om de andere kat die door haar territorium liep te spotten. Het was een tabby kat. Frizzy snoof de lucht op, maar kon niet veel ruiken: ze rook alleen maar verse sneeuw. "Wat doe je hier?" Miauwde ze dus maar hard naar de ander, geen zin om uit de boom te komen.

Every snowflake is different [+Merle] 241nkp4

Every snowflake is different [+Merle] 2ui9g2b

Het sneeuwde. En als er één ding was dt Merle haatte, was dat wel sneeuw. Of althans, nu. In totaal andere omstandigeden zou hij vast nog wel iets bedenken wat hij meer haatte. Bemoeizuchtige kittens, clankatten die dachten dat ze heel wat waren, noem maar op. De wereld zat vol verschrikkelijke types. Echter bedacht hij zich met een grijnsje dat hij voor velen zo'n verschrikkelijk type was. Ach, laat ze maar lekker denken. Herzenloze zombies zonder wil. Bah. De kou liet hem ondanks zijn dikke vacht rillen, en de grote kater stapte stevig door om een beetje warm te blijven. Afgeleid door de extreme weeromstandigheden merkte hij de poes niet eens op, totdat deze hem vroeg wat hij hier deed. Grijnzend volgde hij het geluid, en al snel spotte hij een liefelijk snoetje ergens in een boom. 'Go ask yourself.' Antwoordde hij, nog steeds wat chagrijnig. 'I'm Merle.'

------------------------------------
" topic titel "

Every snowflake is different [+Merle] 15n110h

De katers blik gleed naar haar toe, en hij antwoordde grijnzend: 'Go ask yourself.' Ondanks de grijns klonk het niet heel vrolijk. 'I'm Merle.' Stelde de rogue zich voor. "Frizzy." Stelde de poes zich voor. Met tegenzin hees ze zich toch op en sprong ze van tak naar tak, tot ze beneden was en voor de ander stond. "Voor het geval je het nog niet doorhad, dit is mijn territorium." Ze schatte de kater ongeveer zo oud als haar in, maar ze wist het niet zeker. Zijn houding leek wel te schreeuwen dat de hele wereld hem niks uitmaakte en ze vond het moeilijk om hem te peilen.