So much to see [&Highfive]

Volledig alert sloop de rode apprentice langs de grens van Riverclan en Shadowclan. Ze was hier nog nooit zo lang geweest, maar toch was ze nu wel nieuwsgierig geworden. Zou het in het leven van Riverclan heel anders worden? Zouden ze alleen maar vis eten? Zouden er hele andere kruiden te vinden zijn? Zonder het door te hebben, stond Foxpaw op de grens. Misschien kwam ze haar nieuwe vriend Hawkpaw wel tegen! Hij had toch gezegd dat ze hem op kon komen zoeken? "Hawkpaw!" Riep ze dus zachtjes, en vrolijk zwiepte ze met haar staart toen ze wat gras hoorde ritselen. Maar dat was niet Hawkpaw.

+1e post Highfive, daarna open ^^

"Sorry dat ik je teleurstel... Maar de naam is Highfive." Zei een bruin met witte kater, zeker een warrior. Hij leek niet boos op haar dat ze hier was, al zou het ook onterecht zijn om boos te worden - ze stond immers nog aan haar eigen kant. "Oh, hallo." Miauwde ze dus maar, niet erg enthousiast maar natuurlijk ook opgelucht dat hij haar niks deed. "Hoe maakt u het?" Vroeg ze beleefd, en ze verzette haar pootjes even om zeker te zijn dat ze niet over de lijn heen ging.

De riverclan kater lag van de zon te genieten en spinde luidruchtig, dit territorium was toch van zijn clan, dus hier moest hij niet voorzichtig doen. "Hawkpaw." Hoorde hij in de verte. Had hij dat goed gehoord? Het klonk als de rossige kattin, die al een tijdje in zijn hoofd rondspookte. Hij strekte zich uit en liep lui richting het geluid. Met zijn grote lichaam was het nogal moeilijk om zich te verbergen dus waggelde hij luidruchtig en arrogant door het territorium. Hij rook haar geur al voor dat hij haar zag, ze stond bij de grens nerveus om zich heen te kijken. Hij was van plan om op haar af te rennen, maar toen kwam een ander kater de struiken uit, zonder dat hij het zelf door had ontsnapte er een stiekeme grom. Had hij nou net gegromd? De riverclan kater herkende hij als Highfive, de grijze kater had er wel eens langs gezetten bij de prooistapel. Hij zag dat fox haar pootjes verzetten, om zeker niet de grens over te komen. Schattig. Hij maakte zijn entree door luidruchtig uit de struiken te komen. Met zijn borst vooruit zag hij er behoorlijk intimiderend uit, maar waarschijnlijk kwam dat ook een stuk door zijn grote en zijn lange vacht hielp hem alleen maar. "Hier is Hawkpaw." Glimlachte hij speels. Hij liep naar het tweetal toe en duwde tegen de shadowclan kattin. "Heb je me zo hard gemist? Ik hoop dat Innerghost niet te streng was voor je." Miauwde Hawkpaw tevreden.