Searching for my own place

Mabel zat onder een boom, te schuilen voor de regen. Ze was net op tijd nog kunnen vluchten onder de boom. De regen maakte plassen op de grond. Hier zou ze een slaapplek moeten zoeken, en moeten jagen. Ze had hier nog veel tijd. Heel veel jaren zelfs, ze was pas anderhalf jaar oud, dus had ze nog veel tijd om zich hier te kunnen nestelen. Wat zou er later met haar gebeuren? Ze had geen idee. Mabel likte haar bek even, ze had best wel honger. Dapper liep ze een stukje naar voren, waar ze in elkaar dook, en verder kroop. De regen scheelde haar niets, ze had honger, en als ze honger had moest ze ook eten. Het gras kietelde aan haar neus. Een beetje gras bewoog, er zat vast een diertje. Mabel sloop er naar toe, en sprong erop. Aan haar nagels zat een muis. Een hele grote, gelukkig. Ze pakte hem op met haar bek, en droeg hem mee terwijl ze door liep.

Na een tijdje lopen, een minuut of tien, kwam ze aan bij een grote eik. Bovenin stonden leek het net alsof er een bed was gemaakt. In het midden was het een beetje hol, maar aan de randen vlak. Glimlachend sprong Mabel tegen de boom aan, en klauwde zich vast. Ze klom naar boven en grijnsde breed. De boom was best groot, maar zij klom er makkelijk in. Deze boom leek wel een perfecte slaapplek en woonplek. Het leek alsof nog niemand hier was geweest, geen krassen op de stam, helemaal onbewoond. Iemand zou deze perfecte plek toch gezien moeten hebben? Ze glimlachte weer, en knikte naar zichzelf. Dit werd haar plekje. Tenminste, als het klaar was. Ze zou het minder opvallend maken, en inrichten met takken en bladeren. Ze huiverde even. Het werd frisjes buiten, en ze moest snel even een paar bladeren verzamelen om vanavond op te slapen. Ze draaide zich om, klauwde zich vast aan een stevige tak, en liet een achterpoot zakken, op zoek naar een opening om te steunen. Ze voelde even, en vond een gleuf. Mabel stak haar poot erin. Trots op haar plekje liet ze zich zakken, en klauwde zich onrustig aan een andere tak vast. Met grote ogen slikte ze even. En liet zich nog meer zakken, geen opening. Een idee, ze hield zich vast aan een tak, in de hoop dat ze niet zou vallen. Lachend liet ze haar achterpoten los, en liet zich vallen. Natuurlijk landde ze op haar pootjes, en ging op haar achterwerk zitten. Wachtend tot de regen een beetje zou minderen.

[Open voor iedereen! ]

Kazuya zat rustig in zijn grote eik en at wat van zijn voorraad vis toen viel er een poes omlaag Kazuya zei: "wat doe jij hier?" Hij zag dat de poes nog jong was en dat de poes nog een woon plek nodig had. Kazuya had de laatste tijd heel veel dingen aan katten kunnen zien. Hij zei: "weet je wat, je mag zolang bij mij slapen. Dan help ik jou te zoeken naar een huis, trouwens het huis is veel te oud om in te wonen, ik heb ook een nieuw huis nodig, dus kunnen we zolang kunnen samen op trekken todat we allebei iets hebben gevonden." De poes bleek te glimlachen. Kazuya zei: "ik ben kazuya wie ben jij?"

Shadowheart liep rustig door een bos. Toen zag ze een kat in een grote eik zitten. "Kazuya!" Riep ze vrolijk. Kazuya was haar broer en bij hem voelde ze zich altijd veilig. Ze had hem een lange tijd niet meer gezien.
Ze klom in de eik en ging naast haar broer zitten. Toen viel er een kleine poes omlaag. Ze hoorde haar broer roepen:"wat doe jij hier?" Shadowheart zei:"Wat maakt het nou uit waar ze vandaan komt we moeten haar helpen!" Kazuya vertelde haar dat het kleine poesje een huis nodig had. Dus met z'n drieén gingen ze op huizenjacht.
Shadowheart kreeg honger en zei: Het word al donker. Dag Kazuya ik ga wat eten zoeken. Ik zie je vast gauw weer! Met haar staart in de lucht draafde ze weg.
Ze was net lekker opweg maar toen hoorde ze wat geritsel in de struiken. Ze rook een poes. Nee, Een kater! Ja dat rook ze! Ze draaide zich om en hield haar kopje een beetje scheef. Toen schudde ze haar kopje en maakte zich klaar voor de aanval.

Tiger zag voor zich zijn kleine zusje shadowheart klaar voor de aanval. Tiger kroop rustig uit de struik waarin hij verstopt zat. Hij zij tegen shadowheart: "ho ho rustig, goed volk.".toen liep hij verder. Hij wist niet of zijn zusje hem volgde. Tiger rook opeens nog een geur. Niet een maar twee, een kwam hem bekend voor die geur leek zelfs op zijn geur maar de anderen geur was totaal onbekend. Hij ging zijn neus achterna en even later zag hij twee katten. Een van de twee was zijn broer kazuya en de andere kat was onbekend voor hem. Tiger dacht alles voor het zekere en hij verstopte zich iets verderop en wachte tot dat de twee katten langs kwamen. Toen ze langs kwamen sprong hij vooor hen en richte zijn aandacht op de onbekende poes hij zei :"en wie ben jij dan wel.". Tiger maakte zich groot, was deze poes een clan cat (zo rook ze vaag) of een rouge (zo rook ze ook).