A Perfect Moment(Butterstar)

De jacht van die dag was goed gegaan voor de kater en tegen zondag kwam hij het Camp binnenwandelen met een vogel en twee waterratten. Een spitsmuis was hem te slim afgeweest, maar deze dieren vulden dat verlies wel op. Hij legde de merel en een waterrat op de prooistapel neer. Met de andere in zijn bek keek Lynxfang naar de Leaders Den. Hij had sinds ze een leider was Butterstar nog niet echt gesproken. Wel, behalve bij dat vragen stellen. Eigenlijk had hij nog nooit zo met Butterbell gepraat, hij had natuurlijk niet vol goede contacten in deze clan. Meer bezig met taken dan met vrienden. Lynxfang wou graag weten hoe zijn nieuwe Leader was, een beter beeld hebben van haar. Hij wou graag weten naar wie hij luisterde. De Abbesijn liep naar haar den toe, met de waterrat als een geschenk. Zodadelijk begon het tongen, dus kon hij beter nu gaan, voordat ze al bezet was. Dit was een goed moment om te praten. Hij verwachtte half en half dat ze aanwezig zou zijn op dit tijdstip van de dag. Lynxfang verdween de den in. "Butterstar?"vroeg hij, toen hij het diertje even had neer gelegd. "Kan ik je spreken"

Euh, een beetje help hier?:

De jonge leader was rusteloos terwijl ze naar het plafond van haar den staarde. Haar gedachtes draaide op volle toeren terwijl ze probeerde bedenken wat wijsheid was. Starclan had veel vertrouwen in haar gesteld dat was duidelijk geworden tijdens haar levensceremonie maar vervolgens hadden de katten op de gathering haar bijna veracht. De blik van Shrewstar stond in haar gedachten gegrift om nog maar nieteens te spreken over Silverstar. Ondertussen zag het er naar uit alsof geen enkele riverclan kat blij was met hun claim over Sunningrocks en waren ze zelfs zo vrij om aan elke willikeurige thunderclan warrior of apprentice hun twijfels vrij uit te spreken. Hoewel zij ook niet achter de overname had gestaan onder Dawnstar had zij nooit gesproken zoals ze nu katten hoorden spreken. Zeker niet met de gedachte in haar achterhoofd dat Silverstar maar wat graag de sunningrocks terug bij zijn territorium zou willen hebben en hoewel Butter een kat was waar mee te praten viel durfde ze het niet aan. Niet nu niet nu iedereen nog zo gevoelig was over haar plaats hier. HEt zou tijd nodig moeten hebben en daarnaast hadden hun nu de prooi net zo hard nodig. Het zat haar niet fijn in haar maag maar ze zou voet bij stuk houden. Voor de gezondheid van haar clan en voor Dawnstars eer al wist ze niet of ze een gevecht zou kunnen starten om de rotsen. De stem van Lynxfang liet haar omhoog komen en ze gaapte terwijl ze over haar poot likte. "Natuurlijk kom verder." Haar blauwe ogen waren goed gewend aan de duisternis in de den en ze zag zijn lichaam perfect. "Wat is er waar je het over wilt hebben?" Haar stem was zacht en warm terwijl ze wachtte op de woorden van de warrior.

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Zijn kattenogen toonden hem de gestalte van de poes en toen het licht beter op haar viel kon hij haar goed zien. "Natuurlijk kom verder." sprak ze en hij nam de uitnodiging aan en verdween nu helemaal in haar den. "Wat is er waar je het over wilt hebben?"Butterstar had een warme en zachte stem, maar haar vraag bracht hem een beetje van slag. Hij liet de waterrat vallen en keek wat ongemakkelijk naar de poes. Wel, ze dacht dat hij nu met een hele lading problemen kwam aanzetten of zo. Nee, hij wou gewoon even praten met haar. ''Ik wil graag een gesprek hebben''dat klonk wat de bazig, deftig. ''Je weet wel, even praten''zei hij vlug en pakte de rat op. ''Ik heb wat mee genomen voor je''hij legde het dier voor haar neer en ging toen zitten. Meteen bedacht hij dat hij daar nog toestemming voor gegeven had en stond weer vlug op.

Euh, een beetje help hier?:

Ze keek hem aan zachte blauwe ogen en likte even over haar poot. "Ik ben altijd in voor een goed gesprek." Ze grinnikte zacht en gaapte kijkend naar de waterrat die hij had laten vallen. Ze grinnikte om zijn zenuwachtige gedrag en sloot haar ogen even. "Natuurlijk kunnen wij een gesprek hebben Lynxfang." Ze glimlachte warm en hielt haar kopje even schuin hem aankijkend ze schoot in de lach van zijn zenuwachtige gedrag en nam een hap van de waterrat waardoor ze zacht spinde. "Zelf gevangen?" Ze glimlachte. "Hij smaakt goed hier neem een hap en alsjeblieft plaats je kont op de grond voor ik de zenuwen van je krijg."

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Hij had geen idee wat hij moest doen, dus keek hij maar naar Butterstar die een hap van de waterrat nam. Hij knikte bij haar vraag. Zijn kont op de grond neerzetten, oké, als zij dat wou. Hij plantte zijn Abbesijne achterwerk neer en keek naar de waterrat. " Lukt alles nu je Leader bent?"vroeg hij aan het dode dier, nou ja, het was gericht aan Butterstar. Misschien kon hij dat beter vragen. Meer Lynxfangactig. Nee, als je de LF deed, dan sprak je alsof je zelf de Leader was. Iets waar weinig dol op waren. Hij had het meestal niet door. Wel, een leiderstem hebben was niet alles wat er mis was aan hem. Nog steeds keek hij naar de dooie prooi, vergetend dat hij moest opkijken.

Euh, een beetje help hier?:

Ze glimlachte zacht naar de donkere kater terwijl ze nog een hap nam van de waterrat en haar ogen sloot. Het voelde goed om wat fatsoenlijks te eten al voelde ze zich ook niet helemaal goed wetend dat de clan honger leed. Maar toch was het wel zo dat ze wel moest eten als ze de clan fatsoenlijk wou leiden. De vraag van Lynxfang liet haar even opkijken en ze knikte langzaam. "Ja alles gaat goed, de gehele clan accepteerd mijn leiderschap meer en meer en nu alle andere clans weten van mij.. Ze schudde haar hoofd even. [b]"Nee laat maar." Ze glimlachte zacht niet verder sprekend over hoe zij zich voelde als leader.

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

De poes beantwoordde zijn vraag, maar leek te twijfelen halverwege en liet het hele antwoord afwegen. Lynxfang vroeg zich af wat er met de andere clans was, maar wetend dat hij niet zomaar kon aandringen liet hij het maar varen. Hij keek even naar buiten en zag de schim van twee katten die aan het praten waren. Hij verstond iets over de Sunning Rocks. "Zal Silverstar niet dit zien als een zwakte?"vroeg hij terwijl hij weer zijn kop naar de poes draaide. "Dat er nu even wat verwarring is geweest de laatste tijd hier"legde hij vlug uit, voordat ze het verkeerd begreep en het leek alsof hij haar zwak noemde.

Euh, een beetje help hier?:

De vraag van Lynxfang liet haar even opkijken. "Silverfang zou wat zien als zwakte?" Haar stem was zacht terwijl haar staart langzam hen en weer bewoog. De kater antwoorde al en ze likte over haar poot. "Dat is waar ik over gesproken heb Lynxfang. ik snap dat er verwarring is maar het is aan alle warriors om dit niet te laten overkomen aan andere clans. En geloof me wij hebben niet alleen Thunderclan om bang voor te zijn. Shadowclan en Windclan zijn ook niet te vertrouwen en ik denk bovendien dat alle clans belangrijkere dingen aan hun hoofdhebben." Ja de dassen waren veel gevaarlijker dan welke clan dan ookmomenteel.

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Butterstar leek het niet met hem eens te zijn. "Dat is waar ik over gesproken heb Lynxfang. ik snap dat er verwarring is maar het is aan alle warriors om dit niet te laten overkomen aan andere clans. En geloof me wij hebben niet alleen Thunderclan om bang voor te zijn. Shadowclan en Windclan zijn ook niet te vertrouwen en ik denk bovendien dat alle clans belangrijkere dingen aan hun hoofdhebben." hij knikte enkel eventjes en keek naar de grond. De laatste tijd twijfelde hij aan haar als Leader. Misschien nam ze te veel risico's voor zijn gevoel. Maar als de Starclan haar had gekozen, wie was hij om er tegenin te gaan? Lynxfang gaf een lik over zijn eigen poot en keek wat langs haar heen. ''Alles kan gebruikt worden''fluisterde hij zachtjes en draaide zich om. ''Sorry dat ik je tijd heb verspild met een onnozele vraag''het klonk hard en hij schrok er zelf van. Fijn. Alles ging zo fijn de laatste tijd. Hij zuchtte kort en keek naar achteren.

Euh, een beetje help hier?:

Ze keek de kater aan niet helemaal zeker van zijn woorden. Wat precies bedoelde hij daar mee? Wat was zijn bedoeling. Ze kon er niet helemaal achterkomen iets dat haar alles behalve fijn liet voelen terwijl ze hem recht aan keek. "En wij kunnen alles gebruiken." Mompelde ze koeltjes terwijl ze hem aankeek. " Oh nee helemaal niet onnozel Lynxfang. Ik snap je gedachtegang ik geef alleen maar aan wat ik er van denk." Ze hief haar kin even op en keek hem recht aan.

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.