Find the Darkside of the forest.

Een schim verschool zich in het duister. Twee vuurige gloeiende ogen bekeken een kleine mus die zich waste in een lichtbudel op de grond. Het was heel teer en onschuldig, alsof je het beestje zo kon opakken. De ogen sloten en opende. Een tak brak, maar ergens anders vandaan. Het was iets of iemand anders die zich durfde te wagen op Thunderclan gebied. De ogen keken woest de andere kant op, een geur drong de neus binnen van de kat. De mus had het ook gehoord en keek schigtig rond. De mus vloog snel op en wilde hier zo snel mogenlijk vandaan. Het vogeltje was al in de lucht, maar de kat was weer in concentratie en sprong ook de lucht in. Hij kwam in het licht, het was Darkfire. Zijn klouw greep naar het vogeltje die een van de pootjes van het vogeltje pakte.. alles leek in slowmotion te gaan. Toen Darkfire neer kwam maakte hij er snel met een beet een einde aan Dark voelde het bloed in zijn bek dat proefde naar meer, hij zou het normaal hebben opgegeten maar het waren de clan regels dat dat nou eenmaal niet mocht. Eigenlijk had hij er schijt aan. Darkfire vond het maar niks, als de clan wat voor hem waard was geweest had hij het wel begrepen maar nu?? Het nut was er niet van dus Darkfire nam er een smanlijke hap van. Darkfire gooide het vogeltje tegen een boom aan die toen weer naar beneden viel. Een grouw snouwde uit zijn keel. ''Geen enkele prooi ontsapt mij!'' Zijn zware stem kwam uit de mond van de kater. Triomfantelijk lachte hij naar het lijkje. Zijn aandacht ging nu naar iets anders. Met een zware slag van zijn staart grouwde hij naar de buitenstaander die hem bijna zijn lunch had gekost. Maar de indringer was al gevlogen. Een geur was blijven hangen maar Darkfire lach er niet krom om dat ze op hun territorium kwamen, ze waren beter dan de clan waar hij in zat, geen goedzakken tenminste. Een groot litteken doorkleifde de huid van zijn oog. Die had hij gekregen van een van die katten toen hij klein was. als kitten had hij toen een hele nacht door het territorium gezworven, gelopen gedwaald. En uiteindelijk na een lange reis voor een kitten was hij op het Schaduwclan territium gekomen. Waar hij de leider had ontmoet, een grote machtige krijger genaamd Brokenstar. Darkfire had wel heel veel respect voor hem in tegendeel dan voor Bleustar. The Thunderclan zou nooit zijn echte thuis zijn. Een stap zette hij in de richting van de geur.. '' Ik weet dat je daar bent! kom tevoorschein G...'' Hij maakt zijn zin niet af want er verscheen al iemand uit de bosjes die hij neidig aankeek.

*Enkel voor Grayclaw en Darkfire.*

Sluiperig liep de kater door onbekend gebied. Het rook sterk naar andere katten die hier leefde, en duidelijk niet naar de geur waar de kater vandaan kwam. Thunderclan geur.Overduidelijke geuren van die goedelijke clan. In tegenstelling van de shaduwclan. De naam zegt het al. Het is de duistere kant van alle clans. De clan is keihard en je moet je best doen om erin te blijven. Brokenstar was een goede leider en kon goed spreken. Maar zijn regels waren niet om mee te sollen. Dat kan je leven kosten. Maar dat vond de kater die door je bosjes sloop het leukste. Spanning als je regels breekt en gevaar opzoekt. Dat vind de jonge kater leuk. Zoals prooi eten terwijl dat niet mag, of in ander gebied komen en dan nog prooi stelen. Ja, dat was het echte leven. Soms dacht de kater dat hij op zijn eigen poten moeat gaan staan en weg moet gaan van alle clans. Maar diep in hem hoorde hij bij Shaduwclan. dat is zijn thuis, en niet de weilanden verderop of de vieze straten waar allemaal tweebenen lopen. De kater die rondsloop was van de Shaduwclan. Een Apprentice van zeven en een halfe maan oud. Hij had een kleine V-vorm in zijn rechter oor. En over littekens gesproken. Een grootte haal zat bij zijn oog. Het was niet geheeld, er bleef alleen een litteken over net onder zijn oog, nou, bijna op zijn oog. Dat litteken liep door tot zijn was. De kater was Grijs-wit. Het zag er rommelig en vies uit, met andere woorden: onverzorgt. Mara dat kon de kater niks schelen. Maar goed. Deze kater heete Graypaw. Een eigewijze gemene sluwe kater die alles durfde. Over zijn familie praat hij liever niet over. Die zijn alleem naar een zooite teleurstellingen, teminste dat dacht hij. En hij vond het ook. Opeens stopte de kater en bleef doodstil staan, met zijn ogen keek hij wild om zich heen. Hier had hij op gewacht. Een goed gevecht! Hij hoorde een harde stem voor hem. Meteen wist hij wie het was. Langzaam liep hij naar voren en stopte voor een bosje en bleef wachten totdat hij hem kon herkennen aan de geur. En jahoor. '' Ik weet dat je daar bent!- Meteen stapte hij naar voren en verscheen achter de bosjes vandaan- kom tevoorschein G...'' Hij kon de zin niet afmaken. Met een breede lag sprong Graypaw in de lucht recht naar Darkfire. 'Darkfire!' Schreewde hij van plezier. Nu kon hij eindelijk een waardige tegenstander onder ogen zien. Hij lande boven op de zwarte kater en boorde zijn vlijmscherpe nagels in de flank van de kater. Hij wou bijten in zijn hoofd, maar die was mis. Inplaats daarvan beet hij in de oor van hem en scheurde er twee stuktes fel ervan af(Zijn tanden maken twee V tjes in je oorX3) Opeens werd hij ervan af gehaalt. Graypaw lande neer op zijn rug en rolde een klein stukje verder.

Darkfre zag Graypaw agresief op hem af springen. De ogen van de zwarte kater werden kleine spleetjes, hij slaakte een strijdkreet toen Graypaw op hem terecht kwam. Een pijn schoot door hem heen toen Graypaw aan zijn rechter oor scheurde.Hij liet een Gemene grouw horen toen bij ook klouwen in zijn flank voelde. Dark was het nu zat en greep een van de klouwen van Grayclaw. Hij boorde zijn tanden in zijn poot, in slowmotion viel graypaw van hem af, met een klap kwam hij even verder tegen de grond in de bosjes. Als een schelle brul blies en krees Darkfire naar zijn vijand. Zijn oranje ogen flitste in het duister van de stuiken. De grijze kater lach tegen een overijntstaande rots aan. Graypaw!, wat een eeer..!! Ik ben verast dat je me niet eerder opzocht kleine bandiet!'' Zijn klouw greep langs de grond en gooide aarde tegen Graypaw,s gezicht. Hij sprong naar Grayclaw toe zijn klouwen uitgestrekt met zijn bek open. MROAAUUUWWWW!!!! Hij scheurde het flank van graypaw half open. Toen bleef hij staan en zei met duivelse stem. Geef me een reden waarom ik nu niet zo ter plekke zou vermoorden Graypaw! waarom?!'' Het bloed Droop langs zijn oor naar beneden. Er zat ook een grote wond op de schouder van de kater. Darfire haalde met zijn nagel een liteken over Graypaw,s gezicht, een dunne spleet maar duidelijk zichtbaar. Darkfire hield van de pijn en de onheil, het bloed dat als gif op de grond lach, hij zou Graypaw zo hebben vermoord maar iets hield hem tegen..... Hij kon aleen niet plaatsen wat het was.

Graypaw voelde zijn poot steken van de pijn, hij negeerde het en keek recht tegenover Darkfire. Graypaw!, wat een eeer..!! Ik ben verast dat je me niet eerder opzocht kleine bandiet!'' Graypaw snauwde hard naar hem als tegenspraak. Maar dit had hij niet zien aankomen. De zwarte kater gooide zand in zijn gezicht. Meteen kneep hij zijn ogen dicht en trippelde achteruit. Darkfire sprong op hem af en maakte Graypaw's flank open. Bloed stroomde eruit en de grijze kater schreeuwde het uit. 'Son of a b**ch!' Snauwde hij terwijn het zand in zijn ogen weggleed via zijn tranen. Meteen opende hij zijn ogen op zoek naar de kater. Geef me een reden waarom ik nu niet zo ter plekke zou vermoorden Graypaw! waarom?!'' Riep de thunderclan warrior duivels naar hem. Graypaw keek hem verachtend aan en beet duidelijk te zien op zijn scherpe tanden het wat bloed erin. Opeens haalde de kater uit op Graypaw's gezich. Op zijn wang zat een diepe kleine snee en het rode vloeistof droop op de grond. Nog bozer keek hij hem aan en zijn nagels zaten al in de grond geboord. 'Omdat ik de enige ben die je begrijpt!! Schreeuwde hij naar darkfire. Hij ging weer normaal staan en zwaaide niet meer met zijn staart. Hij snoof en liep een stukje naar voren. Zijn flang deed enorm pijn, maar dat zou hij nooit laten zien. Ineens verdween hij in een flits en rende keihard op darkfire af. Het was net een grijze streep die enorm snel was. Hij haalde zijn klauwen open, die glinsterde in het zonlicht. Hij haalde uit en zijn wapen boorde zich in de rug van darkfire toen hij in de lucht sprong. Toen hij weer op de grond stond lachte hij genietend naar hem. 'Die krijg je nog terug van net.' Miauwde hij terwijl hij zijn poot ophiefde en het bloed eraf likte. 'En nu ter zaken.'

ik pb je er wel even over Ter zaken X3

Zet deze er bij aan (pas na een paar seconden): https://www.youtube.com/watch?v=Q41fwx1tfHc&feature=related

''Omdat ik de enige ben die je begrijpt!!!'' Schreeuwde Grayclaw. Darkfire keek hem verward aan. Maar doordat hij even niet oplette greep Grayclaw zijn kans. De leerling, bijna krijger haalde groot uit naar zijn schouder. Nu droop het bloed hem uit de rug. Darkfire,s ogen flitste. ''Lelijk misbaksel dat je bent! Darkfire ging rechtop zitten en torende boven Grayclaw uit. Hij keek hem dreigend aan. 'Die krijg je nog terug van net.' ''jaha! Natuurlijk. Hmhmh, Grayclaw, het doet me een genoegen om je wedertezien. Je bent gegroeid jonge krijger, ben je nog geen warrior? we waren samen kit, ik eerder maar tegen deze tijd moet jij toch ook al krijger zijn?! Het verbaast me, ik had je allang krijger gemaakt. Je kunt te goed vechten voor een leerling.'' Darkfire hief zijn bebloede klauw op en speelde geniepig met zijn nagels, hij lied ze afrollen, en zwiepte met z,n staart. 'En nu ter zaken.' Zei Grayclaw. Darkfire keek hem in een flits sinister aan. '' Ja, heel goed. Ter zaken, we moeten ons plan voortzetten.'' Hij dreunde zijn klauw weer tegen de grond. '' Bleustar is zwak, onze clan word geleid door krijgers die er niks van kunnen. En nog erger, ik heb een leerling die zelfs nog bang is voor haar eigen schaduw! Ik verdraag het niet langer. Toevallig, *gniffel* heb ik een dagenraad terug, een Windclankat vermoord. Ik heb besloten dat je katten enkel kan leiden met angst en onheil, katten zullen eerder dingen doen als ze bang voor je zijn. Ik zal alle katten doodsbang voor mij laten worden, enkel jij niet. Ik vertrouw je niet, maar ik weet wel dat je me zult volgen naar je eigen macht. Het moorden Grayclaw, gaat zo makkelijk. Je hoeft maar met je ogen te knipperen en het is gebeurd. Een moord plegen, is als een prooi vangen. niemand komt achter mijn daad, want ik heb hondenstront over de poes gegooid, ze zullen denken dat een hond haar hebben vermoord. Grayclaw volg je me naar mijn plan??
Om Bleustar... Een kopje kleiner te maken?!! Darkfire lachte luidkeels. Hij genoot bij de vooruitblik, op het zien van hemzelf op de grote rots, zijn grote verlangst naar de macht. Hij zou de clan zo groot maken als The Tigerclan. Want de clan zou te geschokt zijn om het te beseffen. Hij zou zijn troon opeisen, samen met Grayclaw en andere Schaduwclan katten zou hij het overnemen!

Darkfire keek hem gelijk aan nadat Graypaw zijn zin had afgemaakt. Hij ging zitten en proefde nogmaals de smaak van Darkfire's bloed in zijn mond. 'Ik Ben inderdaad niet Warrior geworden. Maar Dat word ik wel. En ik beschouw mezelf al als een Warrior.' Siste hij na het likken van het bloed. '' Bleustar is zwak, onze clan word geleid door krijgers die er niks van kunnen. En nog erger, ik heb een leerling die zelfs nog bang is voor haar eigen schaduw! Ik verdraag het niet langer. Toevallig, *gniffel* heb ik een dagenraad terug, een Windclankat vermoord. Ik heb besloten dat je katten enkel kan leiden met angst en onheil, katten zullen eerder dingen doen als ze bang voor je zijn. Ik zal alle katten doodsbang voor mij laten worden, enkel jij niet. Ik vertrouw je niet, maar ik weet wel dat je me zult volgen naar je eigen macht. Het moorden Grayclaw, gaat zo makkelijk. Je hoeft maar met je ogen te knipperen en het is gebeurd. Een moord plegen, is als een prooi vangen. niemand komt achter mijn daad, want ik heb hondenstront over de poes gegooid, ze zullen denken dat een hond haar hebben vermoord. Grayclaw volg je me naar mijn plan??
Graypaw keek achterdochtig naar Darkfire. Een laag grommetje ontsnapte uit zijn keel.
'Ik ben niet bang voor jou, haarbal.' Graypaw stond op, zijn staart stond zachjes heen en weer te zwaaien. 'Ik heb ook een moord gedaan, op een Rogue. Vandaar dat litteken bij mijn oog. En laat dat moorden maar aan mij over. Die Thunderclan cats zijn makkelijk te vermoorden en bang te maken. He, en je weet toch, wij stonden altijd al aan elkaars kant. Al vanaf het eerste moment toen we elkaar zagen. Weet je nog.' Hij draaide zijn oren bij het horen van een onbekend geluid uit de bosjes achter hem. Even was het stil, Gray gromde geirriteerd en draaide zich weer om naar darkfire. 'Ik doe mee, maar onder een voorwaarde.' Zijn blauwe ogen die dood uitspaken keken die van de moordlustige kater strak aan. 'Als wij de macht hebben overgenomen, wordt ik je Deputy.' Geduldig wachte hij op zijn antwoord. Waarschijnlijk zou hij daarop instemmen. En dan zou hij hoger staan dan nu. Maar een ding wist hij nog niet. Zou darkfire voor Thunderclan kiezen of voor shadowclan?

'Ik Ben inderdaad niet Warrior geworden. Maar dat word ik wel. En ik beschouw mezelf al als een Warrior.' Darkfire ging sluw weer zitten. ''Hmhm, ik had ook niet anders verwacht.'' Graypaw was meer dan een leerling en Darkfire snapte niet waarom Brokenstar hem geen krijger maakte. Nu gaf Graypaw antwoord op zijn plan. 'Ik ben niet bang voor jou, haarbal.' Darkfire keek hem wat nors aan maar lied zien dat hij ook niet erg onder de indruk was. '' Zoals ik al zei,zal dat ook niet nodig zijn.'' gray ging verder. 'Ik heb ook een moord gedaan, op een Rogue. Vandaar dat litteken bij mijn oog. En laat dat moorden maar aan mij over. Die Thunderclan cats zijn makkelijk te vermoorden en bang te maken. He, en je weet toch, wij stonden altijd al aan elkaars kant. Al vanaf het eerste moment toen we elkaar zagen. Weet je nog.' Darkfire keek naar het liteken op Grayclaw,s oog. Nu hadden ze er allebei een. Hij gniffelde gemeen. '' ghehe, staat je goed. Trouwens die Thunderclan katten zijn geen probleem. Als je wilt mag je ze afmaken ze kunnen me niks schelen.'' Alleen enkel dacht hij even snel aan Shadowrose, hij wist niet goed wat hij nou daar over moest denken. '' En ja, ik weet onze eerste ontmoeting nog goed, op die dag kreeg `ik, mijn liteken van een grote zwarte kater met opmerkenlijk rode ogen ik weet zeker dat je hem nog kend. We voelde allebei dat een samen een bepaald lot hadden toen onze blik elkaar kruiste. Enkel wist ik aleen wat dat was.'' Hij lachtte even bij de gedachte van dat lot. Grayclaw deed er aan mee maar op een voorwaarde. Darkfire keek even geintereseerd op. ''Wat had je in gedachte?'' Al kon Darkfire het wel raden. En zijn gedachtte gaven hem gelijk. 'Als wij de macht hebben overgenomen, wordt ik je Deputy.' Darkfire had een valse grote grijns op zijn gezicht. ijzig en meeslepend zei hij tegen Graypaw: '' Hehe, Natuuuuuurlijk, Graypaw. Ik zou niet durven weigeren. '' Vals grijnzend keek hij de grijze kater aan. Toen kapte hij het gesprek af. Hij keek even om zich heen, en stapte bruuks langs Graypaw. Hij zei met een geheimzinnige uitdrukking. '' Je opdracht is duidenlijk Graypaw. Kom wanneer ik het teken geef, waneer er een dode opengereten kat op het donderpad licht. zal het plan die avond op maanhoog in werking gezet worden.'' Daarna stapte hij het duister in en was opgelost in het duister.