Return of evil

De volle staart van de lichtgekleurde poes sloeg heen en weer terwijl ze de kater aanstaarde. "Leave, you failed" gromde ze. Zo ging het nu al een tijdje. Het was bekend geworden dat ze opzoek was naar leden, goede, sterke leden. En op een of andere manier dachten die kittypets allemaal dat hun dat wel eens konden zijn. Ze respecteerde Gravepath, misschien wel de enige waar ze een beetje respect voor haar, maar hij had er toch een paar leden bij gezet, dat was ook haar eerste taak geweest als leidster, die kittens eruit jagen. En het was haar gelukt, over sommige twijfelde ze nog, andere waren zelf vertrokken maar de meeste had zij toch wel verjaagd. En ook deze kater had gefaald. Toen hij weigerde weg te gaan gromde ze en sprong tegen hem op. Dit was al de zoveelste en ze was er echt klaar mee dat ze haar praatje telkens weer ging doen, dat deed ze niet meer. Met een snelle beweging trok ze zijn keel open en keek hem grommend aan terwijl ze weer van hem afstapte. De poes stapte al van hem weg voor zijn blik dood was en het gorgelende geluid gestopt. Ze had geen zin om daarop te wachten.
De zon zakte snel en liet haar vacht zacht glinsteren, waardoor ze nog groter werd. Sommige vonden het mooi, andere vonden het angstaanjagend, en het was geweldig om angstaanjagend te zijn. Het licht maakte haar nog krachtiger en killer. Ze had geen moeite gedaan om het bloed uit haar vacht te wassen. Ze liep richting het kamp tot ze het geluid van andere pootstappen opmerkte. De wind stond van haar weg dus ze kon hem niet ruiken maar het geluid was genoeg om haar erheen te laten gaan. Een grom gleed uit haar borstkas terwijl ze van koers veranderde, door de bosjes stapte en voor de kater terecht kwam. Maar zo snel als ze de kater herkende stopte het grommen ook. "Gravepath..?" ietwat verbaast keek ze hem aan toen boog ze haar kop als begroeting. "Welcome back, how was your trip?"

Met een korte blik bekeek ze de rode kater die weer voor haar stond. Het was niet erg lang geleden geweest dat hij weg was gegaan maar ergens was ze ook wel weer blij dat hij terug was, niet dat zij het niet gered zou hebben met de groep maar toch. De schitterling die door zijn ogen gleed toen hij sprak over zijn tijd buiten het woud liet haar grijnzen, hij had een lol gehad daarbuiten. Ergens vond ze het wel jammer dat ze niet mee was gegaan, hoewel ze hier genoeg terreur had gebracht zou het ook fijn kunnen zijn om ergens anders te jagen op katten. Hier zag ze te vaak dezelfde gezichten, ze kende zelfs sommige clankatten bij naam. 'Seems like you had a great time' grijnsde ze met een zachte stem. Een die ze niet vaak gebruikte maar hij verdiende de eeuwig kille stem niet. 'Everthing is fine, I am looking for new members, stronger members, besides Lullaby almost everbody is gone'