Rolling of the Hill

Onderwerp: Rolling of the Hill do 19 maa 2015 - 15:14

Ze knipperde een keertje met haar groene ogen, waarna ze snel haar kopje schudde en een stap naar voren deed. Leopardsong had gedacht dat ze iets onder het struikje had zien bewegen, maar toen ze stil was blijven staan om te kijken was er niks bijzonders geweest. Enkel het struikje en zijzelf, niets meer en niets minder. Daarom trippelde ze nu weer verder in de richting van de rivier. Het ijs in het midden van de grens tussen RiverClan en ThunderClan was gesmolten, maar aan de randen was er nog genoeg verraderlijk gebied te vinden. Ze was slim en besloot het ijs de rug voorlopig nog maar even toe te keren, dus draafde ze het territorium maar weer verder in. Leopardsong werd vaak met minachting nagekeken, dat omdat ze maar voor de helft RiverClan bloed bezat. Haar vader was half ThunderClan geweest, haar moeder half WindClan. De dochter van twee halfbloedjes, kon volgens de meeste niet al te veel van terecht komen. Toch had ze altijd haar best gedaan om het tegendeel te bewijzen, al was dat nog zo moeilijk. Een korte zucht rolde over haar lippen en ze liet haar ogen van links naar rechts flitsen. Hoorde ze nou wat, of was het net zoals eerder bij het struikje weer een keer haar verbeelding die op hol sloeg? Voordat ze het wist bleef een van haar poten hangen achter een tak, waardoor ze een wat rare val maakte op de grond. Dat was nog niet alles, want ze begon het kleine heuveltje naar beneden af te rollen.

{OPEN}

Onderwerp: Re: Rolling of the Hill vr 20 maa 2015 - 11:53

Zijn flanken zwoegden terwijl hij voor de zoveelste keer de boom in schoot. Hij wilde het boomklimmen helemaal onder de knie krijgen, met het beetje les die hij van Whisperwind gehad had toen hij nog apprentice was geweest. Daarna had hij het niet vaak meer geprobeerd, omdat er andere dingen geweest waren die belangrijk waren. Hij kwam zonder veel problemen op de eerste tak terecht en toen pas was hij tevreden, tevreden met wat hij had bereikt. Hij was er eerst een paar keer uitgevallen, maar het ging steeds beter. Hij hoopte dat Whisperwind weer een keer tijd had om met hem mee te gaan en hem te leren van de ene boom in de andere te springen. Hij ging dat niet zelf proberen, dan kon hij erop wachten er weer uit te vallen. Zijn oren bewogen toen hij opeens pootstappen hoorde. Hij zag hoe Leopardsong onder hem doorliep richting een heuveltje. Zijn lichtblauwe ogen stonden rustig terwijl hij toekeek. Hij wachtte even voordat hij opstond op de tak en naar beneden sprong en precies op dat moment zag hij hoe Leopardsong van het heuveltje afrolde. Geschrokken rende hij naar haar toe. “Gaat het Leopardsong?” Vroeg hij bezorgd terwijl hij zijn kop onder haar buik deed en haar omhoog hielp. Toen ging hij voor haar zitten met een vriendelijke gloed in zijn ogen.

I'm hunting with StarClan
Rolling of the Hill R8Pdsgr

#ButterForPresident

Onderwerp: Re: Rolling of the Hill vr 20 maa 2015 - 14:01

"Oef." De kattin kwam vol op haar snoet terecht en bleef wat versuft liggen, door al het rollen was ze een tikkeltje duizelig geworden. Zware pootstappen naderden haar en een bekende stem klonk al snel in haar oren. “Gaat het Leopardsong?” vroeg de bezorgde stem aan haar en ze werd overeind geholpen door iemand die sterk naar RiverClan rook, dan was het goed. Nog altijd wat versuft keek de kattin naar de ander, die ze herkende als de jonge warrior Creamyfrost. "Ja, ik ben volgens mij nog helemaal heel," zei ze terwijl ze nu weer vrolijk haar pootje optilde en vervolgens grijnzend naar de kater keek. "Bedankt, in elk geval." De kattin schudde haar kop een keertje waarbij haar oortjes aan beide kanten wild door elkaar gerammeld werden. Vervolgens keek de jonge kattin weer op naar de ander, en prikte hem plagerig op zijn borst met het pootje dat ze zojuist geheven had. "Gentleman."

Onderwerp: Re: Rolling of the Hill vr 20 maa 2015 - 15:38

Er kwam een opgeluchte blik in zijn lichtblauwe ogen toen ze zei dat ze nog helemaal heel was. “Gelukkig maar. Je liet me wel schrikken.” Hij glimlachte toen ze hem bedankte en knikte haar even toe. “Geen dank hoor, maar wat gebeurde er nou?” Hij begon te grinniken toen ze hem opeens een stomp tegen zijn borst gaf, maar naar haar volgende opmerking keek hij even verlegen naar de grond. Het duurde een tijdje voordat hij haar weer aankeek. “Dat valt wel mee hoor, ik doe alleen maar wat iedereen zou doen.” Hij bewoog wat ongemakkelijk met zijn oren, want hij vond het helemaal niet bijzonder wat hij gedaan had. Hij wist dat ze het plagerig bedoeld had, maar toch vond hij het niet nodig. Hij was helemaal geen gentleman, hij vond zichzelf vaak maar een kluns. Hij had haar geholpen uit bezorgdheid, dat was toch helemaal niet zo speciaal?

I'm hunting with StarClan
Rolling of the Hill R8Pdsgr

#ButterForPresident