Uncle me

Een beetje ongemakkelijk werkte de toch vrij grote kater zich door de ingang van de den. Zoekend liet hij zijn blik door de den glijden. Hij was opzoek naar zijn zusje, Runningvole. Ze lag hier nu al een tijdje, maar ik was haar nog niet op komen zoeken. Best wel slecht van hem, als hij er zo over nadacht. Maar goed, beter laat dan nooit. Toen zijn groene kijkers haar zwart witte vachtje spotte, verscheen er een glimlach op zijn snuit. Een beetje onhandig manoeuvreerde hij zich door de wirwar van nesten en spelende kittens. Op dit soort momenten liep dat lijf van hem enkel in de weg. Wonder boven wonder wist hij uiteindelijk bij het nest aan te komen, zonder op iemands staart te trappen. Of, nou ja, hij probeerde die ene queen maar te negeren. Gewoon doen alsof hij niets had gemerkt. 'Hé, zus.' Mauwde hij vriendelijk. Nieuwsgierig keek hij in het nest. Hij kon zijn kleine neefjes of nichtjes nog niet zien, maar dat kwam nog wel.

{RUNNINGVOLE}

Een simpele mompel? Dat was alles wat hij waard was? Hij was haar broer nota bene, en dan werd hij zo afstandelijk begroet? Ik wilde verdomme enkel mijn nieuwe familie zien! Time snoof verontwaardigd, maar maande zichzelf tot kalmte. Misschien was hij ook niet echt een goede broer geweest, maar dan nog. Kwam hij hier, was het nog niet goed. 'Ook hallo.' Mauwde hij iets snauweriger dan bedoeld. Hij wilde helemaal niet gemeen overkomen, hij was enkel een beetje verontwaardig. Vrijwel meteen had hij weer spijt van zijn snauw, en haalde hij even diep adem. 'Sorry.. Ik..' Stamelde hij. Ouch. 'Mag ik ze zien?' Vroeg hij vervolgens, nieuwsgierig over de schouder van zijn zus kijkend. Misschien dat ze hier wat vrolijker op zou reageren.

De kater verstarde bij haar koude reactie. Natuurlijk had ze een punt, maar ik wist daar helemaal niets over. Waarom reageerde ze dan meteen zo bot? Vroeger was ze altijd veel liever geweest. Misschien wel een beetje bang, maar beter dan bot. Hij vond de oude Running in ieder geval leuker. Haar opmerking schoot dan ook in het verkeerde keelgat. Wat had ik nu weer misdaan? Waaraan had ik dit verdient? Wat voor naar hormoontje hoorde bij het moederschap? 'Oh, het spijt me. Dat ik nou niet de gene ben die kittens kreeg toen hij net warrior was, maakt dat ik er niet zo veel van weet.' Snauwde hij bozig terug. Hij wist dat ze veel had meegemaakt de laatste tijd, maar dan hoefde ze nog niet zo naar te doen.

Ergens had de kater wel spijt van wat hij had gezegd. Hij wilde haar helemaal niet kwetsen. Maar het was gewoon .. Als je lelijk deed tegen hem, deed hij lelijk terug. Dit was een trekje waarin hij best wel op zijn vader leek. Niet dat hij er trots op was. Zeker toen hij tranen zag opwellen in Runnings ogen. Oh nee. Was het echt zo gemeen? 'N-niet huilen..' Stamelde hij. Als er iets was wat hij niet wilde, was dat een queen aan het huilen maken. En al helemaal niet als die queen zijn bloedeigen zusje was. "Ga.. weg.." Murmelde ze. Oh shit. Hij had het weer eens verpest. Lekker bezig, Time! 'N-n-nee, i-ik bedoelde het n-niet zo!' Stamelde hij snel. Oh, wat was hij hier slecht in.

Met een pijnlijke uitdrukking op zijn gezicht kewk hij hoe zijn zusje zich met een pruillipje onder haar eigen staart verborg. Misschien was die opmerking iets té ad rem geweest. Hij had haar helemaal geen pijn willen doen! "Ze lopen hier vast ergens rond.." In een poging om het goed te maken legde ik mijn pootje op haar schouder. 'H-het spijt me, oké? Ik bedoelde het niet zo..' Probeerde hij nogmaals. Waarschijnlijk zou hij het enkel erger maken, hij was een ramp met dit soort dingen.

Het was dat hij toevallig in de buurt was, en toevallig genoeg had besloten om zijn zusje weer eens een bezoekje te brengen. Natuurlijk was hij niet de geur van zijn broer gevolgd, die hij al tijden niet gezien had, en nee hij was ook niet op een drafje gaan lopen toen hij diens stemverheffing hoorde. Of misschien ook wel, who cared, hij verscheen nu in ieder geval naast Time, en keek met vernauwde ogen van hem naar Running, en weer terug. "Wat heb je nu weer gedaan?" Grinnikte hij, in de hoop de stemming te verbeteren. Al wist hij om eerlijk te zijn niet eens wat er gebeurt was.