G'night, right?

Onderwerp: G'night, right? vr 5 jun 2015 - 23:18

Met een geeuw drong ze de Apprentices den binnen waar ze haar nestje opzocht. Zolang sliep ze hier nog niet, maar het beviel haar wel. Ze was geen buitenstaander, had vrienden, was niet de slechtste, maar ook niet de beste, dus het was wel goed. Nogmaals geeuwde ze terwijl ze haar vacht schoon likte, zodat ze fris haar nest in zou stappen. Echter verstijfde ze bij het horen van een harde donderslag. "Woah!" Floepte er geschrokken en wat angstig uit haar ben terwijl haar nek haren rezen. Onweer, daar had ze zo'n hekel aan!

Open.

Onderwerp: Re: G'night, right? za 6 jun 2015 - 14:07

Warpaw liet zich vermoeid in zijn nest vallen. Hij had een goed plekje, uit de tocht maar ook niet benauwd achteraan. Maar goed, dat kreeg je ervan als je een oude apprentice was. De jongere van de rang waren wat kijkerig naar hem terwijl hij zijn plek had opgezocht. Maar zijn reputatie was ook niet de beste van de clan. Meteen viel de calico kater in een rusrige slaap, en hij had het onweer niet eens gehoord. Dat gold niet voor andere bewoners van de den. Waaronder een van de groentjes die geschrokken had geroepen. Nu uit zijn slaap gewerkt, hij was immers een lichte slaper, keek hij dodelijk naar de lichte poes. Zacht grommend sprak hij haar toe. ‘Het is maar onweer pop, en sommige van ons moeten morgen voor zonsopgang hun nest nog uit’ zijn toon was dreigend, net zoals zijn zilveren blik mocht deze te zien zijn in het duister.

{ War heeft zijn schoonheidsslaapje nodig >3

The extreme always seem to make an impression

Onderwerp: Re: G'night, right? za 6 jun 2015 - 14:16

De licht flitsen van het onweer waren duidelijk te zien. Elke keer wanneer er weer een flits was, verlichtte de hele den. Het verbaasde haar dan ook dat sommige katten doodleuk lagen te slapen. Zij zelf vond dit dus totaal niet leuk, niet fijn en kon ze nooit een oog dicht doen! ‘Het is maar onweer pop, en sommige van ons moeten morgen voor zonsopgang hun nest nog uit,’ klonk plots een grommige stem. Lucidpaw keek op naar de apprentice, Warpaw. Geen beste reputatie, ze had het ook niet zo op de kater. "Oh.. dat zeg je makkelijk... ah!" Weer een donderslag en nu stond ze recht overeind. "Starclan! Hoe kan je hier niet bang voor zijn! Stel je voor dat de d-donder inslaat in onze den!" Ratelde ze paniekerig. Ja, kreeg haar maar weer rustig.

Onderwerp: Re: G'night, right? za 6 jun 2015 - 15:20

Warpaw lag helemaal niet geamuseerd in zijn nest. Zijn kop lag star op Lucidpaw gericht. Klein aanstellerig mormel dat het er was. Moesten daarmee de oorlog winnen? Dat het beest bij iedere luide knal weg kon schieten? God, er waren dassen nog slimmer dan dat. Met een zacht gegrom hief hij zijn kop en keek haar dodelijk aan. Toen ze nogmaals opsprong deed hij dat ook. Al liep hij luid en duidelijk naar haar toe en zorgde ervoor dat zijn kop minimeters van de hare was verwijderd. 'Pop. Als de donder inslaat zijn we dood. Kan je niks aan doen, maak je dus niet druk en ga slapen' gromde hij zachtjes terwijl hij haar een por gaf met zijn poot. Nog even en hij ging uitzoeken of dassen kat lustte. En zijn blik zei het allemaal.

The extreme always seem to make an impression

Onderwerp: Re: G'night, right? za 6 jun 2015 - 16:50

'Pop. Als de donder inslaat zijn we dood. Kan je niks aan doen, maak je dus niet druk en ga slapen,' zei Warpaw. Hier had ze dus niks aan. Nerveus keek ze Warpaw aan, maar haar ogen zijden wel dat ze boos op hem aan worden was. "Stop met mij 'pop' noemen, wil j..e?" Weer een donderslag, zachter dit keer. Het onweer begon al wat weg te trekken, maar de flitsen waren nog wel volop aanwezig. "Ik.. ik kan gewoon niet tegen onweer! Ik schrok er van en dat is alles!" Snauwde ze naar de apprentice.

Onderwerp: Re: G'night, right? za 6 jun 2015 - 17:13

Met een slaperige kop draaide Sever zich opnieuw om, waarbij ze is luid zuchtte. Als die katten nou is ophielden met praten, kon ze weer verder slapen. Maar nee hoor, de stemmen bleven doorgaan, wat haar uit haar halve slaap situatie haalde. Sever was nu volledig wakker en met een spoor van irritatie in haar ogen keek ze op, alleen maar om een doodsbange Lucid te zien.
Haar irritatie verdween en maakte plaats voor nieuwsgierigheid. Waarom was haar zusje zo bang? Haar ogen flitsten naar Warpaw, die uit het niets overeind kwam en dichtbij haar zusje kwam staan. "Zeg, een beetje afstand houden mag wel." Klonk haar stem, die nog wat raar klonk van de slaap, tegen de oudere apprentice.
Uit het niets kwam er een flits, kort daarna gevolgd door een harde donder, wat Severpaw deed opschrikken. Wild keek ze om zich heen en haar lange haren stonden recht overeind. Shit. Onweer. Misschien wel haar grootste angst. Meteen schoot ze naar haar zusje toe en duwde zich tegen haar aan, waarna ze met grote gele ogen naar Warpaw keek. Was hij niet bang?

{ 1e post, aw yas