Rawr

Een dode mus lag aan haar poten en verveeld lekte ze het bloed van haar poten. Een warm voorjaarszonnetje scheen in haar rug en zorgde dat haar calico vacht glom. Spinnend sloot ze haar ogen om te genieten van het gevoel. Toen ze besloot om wat hogerop te gaan zitten nam ze haar prooi mee. Het diertje bungelde slap in haar bekje toen ze haar spieren aanspande en sierlijk op de muur terecht kwam. Weer liet ze het beestje vallen en al snel nam ze een gulzige hap. Haar maag rommelde oorverdovend, althans dat dacht ze.

›› Eerste post voor Dylan

De geur van Elite was gemengd met de geur van bloed, normaal was dat niet zo'n rare combinatie geweest, als de geur van bloed niet overheersend was geweest. Was de kat gewond? Ze liet haar prooi voor wat het was en ging er nieuwsgierig op af. Een rode kater kwam in beeld, met bloed aan zijn mond. Jakkes. "Hier in de buurt is een park, daar kun je dat bloed van je snoet af wassen." Miauwde ze veel betekenend. Haar staart tikte zachtjes voor haar calico poten en met haar hoofdje schuin keek ze naar de kater. Hij zag er afschrikwekkend uit met al dat bloed rond zijn mond. Ze kreeg er dat kriebels van, maar dat zou ze nooit laten zien.

Hij likte het bloed eraf. 'Een beetje meer respect voor je Clanmaten.', Ze legde haar oortjes kort naar achter, de blik in zijn ogen beangstigde haar. Maar hierdoor maakte ze zich alleen maar groter. "Ik heb alleen respect voor diegene die het verdienen." Miauwde ze met haar kopje koppig omhoog. Ze zou zich niet laten kennen tegenover deze kater.

'En ik verdien het ook jonkie' Ze legde haar oren kort plat. Niemand mocht tegen haar zeggen wat ze moest doen, een familietrekje. De kater had een duistere blik in zijn ogen, maar zwichten zou ze niet. Ze was nota bene een Elite kattin, zij kon wel wat verdragen. Koppig staarde ze hem recht in de ogen. "Nee." Miauwde ze kil en afstandelijk.

Rustig bekeek ze het tafereel voor haar, een member die respect af wilde dwingen bij een Young One. Haar Young One, Five. De tabby kneep haar ogen samen toen de member, Dylan, de ander haar staart aanraakte met zijn vieze poten. Ze bewerkte de grond onder haar met haar klauwen en ze gromde zachtjes. Hij moest één verkeerde zet zetten en ze zou hem vermoorden. Het was haar taak om de Young One op te voeden, niet zijn. Nu wachtte ze nog even af.

De kater ging met zijn vieze poten op haar staart staan. 'Nu ga je luisteren jonkie,ik duld geen tegenspraak en ik ben tot alles bereid.' Ze voelde zijn warme adem in zijn nek en kort haalde ze adem. "Ga. Met. Je. Vieze. Poten. Van. Me. Af." Siste ze kwaad. Wat dacht die verdomde member wel niet? Dat ze zich zo maar zou laten kennen? Haar klauwen schoten uit hun hulzen en vliegensvlug draaide ze zich om. Een grote schram verscheen op de snuit van de kater, wiens gezicht te dicht bij haar zat. Ze zag het rode bloed opwellen, maar strak bleef ze hem aankijken.