Every rose has its thorn

Onderwerp: Every rose has its thorn za 11 apr 2015 - 14:48

sweetness,

you fill my lungs with sweetness and i fill my head with you

Haar grijze poten droegen haar richting de little creek, dorst hebbende na de lange en vooral vermoeiende dag. De trainingen die Innerghost haar gaf waren vermoeiend, maar wel effectief. Ze begon zich al sterker te voelen, waarmee ze bedoelde dat ze minder snel moe werd. Zodra ze het water in zicht kreeg, versnelde ze haar passen wat om uiteindelijk halt te houden aan de rand van het kleine meer. Voorzichtig boog ze zich voorover om vervolgens met haar roze tong het water op te scheppen. De koude vloeistof betrad haar lichaam en in een mum van tijd vloeide ook nieuwe energie haar te binnen. Ja, misschien, heel misschien kon ze toch een waardige krijger worden.

{ 1st post Arcanewish

We were together.... I forgot the rest

De jonge kattin scharrelde wat rond in de buurt van de little creek. Ergens had ze nu wel verlangen naar die goede oude tijd, toen alles nog niet zo ingewikkeld was geweest. Toen alles nog nog normaal was geweest zelfs. Toen er een grijze kattin in haar zichtveld verscheen, verstrakte ze een beetje: Littlestream. Het was een van hun ex-medicine cats. En een goede vriendin van Tallshadow. Die laatste was de enige vriend die ze nog had in deze clan, maar toch voelde het alsof de kater haar amper meer zag staan. Natuurlijk was dit niet zo, maar Arcanewish kon aan niks anders meer denken. De grijze kattin ging duidelijk wat drinken bij de little creek. Arcane stond aan de andere kant van het beekje en liet haar kop zakken en nam ook wat slokjes. "Hey," mauwde ze uiteindelijk maar, misschien een heel klein beetje met tegenzin..

sweetness,

you fill my lungs with sweetness and i fill my head with you

'Hey,' Het was de begroeting die haar plots deed opkijken. Algauw zag ze het zwart met witte gestalte van een andere kattin staan en glimlachte ze vriendelijk. "Goedendag Arcanewish." Sprak ze terug, op haar gebruikelijke zachte toon welke bij haar gehele uitstraling paste. Sowieso leek ze niet op een gebruikelijke Shadowclan krijger, of toch niet op de gevreesde versie die de andere Clans kende. Ze was een duidelijk voorbeeld van een zachtaardige medicine cat die dan ook niets met oorlog te maken wou hebben. De kruidengeur had nog niet geheel haar vacht verlaten, en alhoewel het al een tijdje geleden was dat ze nog in haar voormalige den geweest was, bleef de markeringen van kruiden hangen. Ze had er dan ook letterlijk haar hele leven geleefd, wat ervoor zorgde dat ze een zoetgeurige markering om haar heen had hangen. "Hoe is 't ermee?" Besloot ze nog maar te vragen, haar bleekgroene ogen opnieuw op de poes vestigende.

We were together.... I forgot the rest