I've been defeated. |Jinx|

De kattin slenterde door Twolegs place, het leek alsof haar levenskracht was uitgeblust. De twinkeling die de laatste tijd in haar ogen had gelegen was weg, uitgedoofd. En het was allemaal zijn schuld, wild schudde ze met haar hoofd. Ze moest het laten rusten, het zou de wonde enkel dieper maken. Een monster reed luid toeterend voorbij nadat ze wat sloom de straat had overgestoken. Een bekende geur drong haar neus binnen, Jinx, de kittypet waar ze mee bevriend was. En ze moest toegeven, hij was de laatste tijd een betere steun geweest dan de Windclankater. Met haar ogen keek ze onderzoekend rond, waar hield de zwarte kater zich verstopt?

+Jinx

De zwarte kater trippelde vrolijk op haar af, maar deze bui veranderde al snel. "Hey Eclipse" "Hee." Miauwde ze tegen de kater. "Is alles oké?" Ze keek de kater aan, eigenlijk wou ze geen zwakte tonen en gewoon ja zeggen. Maar iets hield haar tegen en sprak haar in dat ze de waarheid moest vertellen. "Om eerlijk te zijn, nee. Nee ik ben niet oké." Zuchtte ze, haar staart sloeg ze om haar voeten toen ze ging zitten. Ze vocht tegen haar tranen toen ze het verhaal eruit gooide, "Een tijdje geleden had ik een kater ontmoet," Ze bedwong haarzelf om de naam niet te zeggen, dat zou hem alleen maar in de problemen brengen en dat wou ze niet. "Hoe zal ik het zeggen, het was een beetje een taboe. E-en er kwamen kittens." De kattin haperde kort. Ze kneep haar ogen, die vol tranen stonden, kort dicht. Zodat de tranen teruggedrongen werden. Ik ging het hem vertellen, en hoe zal ik het zeggen. Hij reageerde niet erg goed." Ze probeerde van het laatste een grapje te maken, maar dat was nogal moeilijk.

"Rustig maar." Zijn neus tikte zachtjes tegen de hare. Ze wou de kater niet opschepen met haar problemen, maar het deed goed om alles er eens even uit te laten. "Die kater moet wel heel dom zijn geweest, om jou achter te laten. Ik hoop voor hem dat hij vreselijke spijt krijgt." "Het liefst zet ik mijn klauwen nu even in zijn vacht, maar daar zou ik later misschien spijt van kunnen krijgen." Grinnikte ze tegen de kater. "Als je ooit hulp nodig hebt, met de kittens of wat dan ook, dan kan je altijd naar me komen." Dankbaar keek ze hem aan, maar voor nu zou ze het normaal wel alleen aankunnen. "Bedankt. Ik hou je eraan." Knipoogde ze, haar humeur werd al beter. Maar nog steeds bleef ze kwaad op de kater, ontzettend kwaad.

"Ik weet zeker dat je daar geen spijt van krijgt hoor, ik zou maar al te graag mee doen." Zijn stem klonk vrolijk en verbazingwekkend genoeg vrolijkte ze ook nog op ook. Gevaarlijk liet ze haar tanden en klauwen zien. "Hem kan ik wel alleen aan." Grinnikte ze. Het was fijn om nog eens een vriend te hebben, dat was al zolang geleden. Vroeger had ze een partner en kittens, maar die zijn van haar afgepakt door de clans, sindsdien was ze alleen. Tot nu. En het deed haar goed, weer gewoon haarzelf zijn. Niet dat duistere masker waar ze zich normaal achter verschuilde.

"Dat geloof ik graag." Ze was nu zolang al een rogue, dit kon er nog wel bij. Ze had al voor grotere vuren gestaan en ergere pijnen moeten incasseren. "Maar ik zou graag ook een stukje van hem willen hebben." Ze moest lachen. "Vooruit, ik beloof dat er nog een stukje overblijft." Lachte ze naar hem, hoewel er wel een kern van waarheid in zat. Ergens diep vanbinnen mistte ze de kater, bij het opvoeden van de kittens, in haar dagelijkse leven. En ze hoopte stiekem dat hij ooit terug zou komen, misschien. Al zou ze het hem wel niet gemakkelijke maken, nee hoor!

"Doe dat. Je bent een bijzonder geval, Eclipse." Ze grijnsde, dat wist ze wel. Sommige vonden haar gek, andere vonden haar bijzonder. "Als je kittens oud genoeg zijn, mag ik ze dan eens mee nemen om nog een kip te stelen?" Ze grinnikte. "Vooruit, maar ik wil dan ook wel mee. Zo'n lekkere kip ga ik niet laten liggen!" "Ik zal er voor zorgen dat ze niets overkomt!" De kater keek er precies naar uit, hij had een glimlach van oor tot oor. "Dat weet ik wel." Knipoogde ze. Die kater was waarschijnlijk beter met kittens dan met andere katten. "Waarom kom je ze anders niet eens bekijken!" Stelde ze enthousiast voor. Dat zou gezellig worden, ze wedde erop dat de kittens hem geweldig zouden vinden!

De kater straalde helemaal, hij was precies radioactief. Grappig dat de stoere kater zo blij kon worden van enkele kittens. "Echt? Dat zou me een eer zijn!" Hij lachte breed en gaf haar een likje over haar zwarte oor. Ze glimlachte, "Pas maar op, als je teveel slijmt hou ik ze lekker voor mezelf." Haar droevige bui ging over, gelukkig. Ze haatte het om droevig te zijn, daar was gewoon geen tijd voor. Natuurlijk was ze nog steeds kwaad op de kater en ook al wou ze het niet toegeven ze had nog steeds gevoelens voor hem.

"Oh nee! Alsjeblieft niet!" Ze genoot wel van het geplaag, dat was weer eens wat anders. "Tja, Eclipse is niet altijd een vriendelijke poes." Grauwend liet ze haar tanden zien en speels zette ze deze in zijn oor. Maar als snel moest ze loslaten, met een mond vol zwarte vacht. "Jakkes." Miauwde ze lachend, waarna ze met haar poot de vacht uit haar mond probeerde te halen. "Jinx, jij moet hoognodig in bad." Plagend stootte ze hem aan, een glimlach lag rond haar mond.

››Valt wel mee hoor! ^^ Die van mij zijn soms ook echt slecht xD

Ze volgde zijn blik toen die naar het fonteintje gleed en een plannetje vormde zich in haar hoofd. "Ach, valt toch wel mee? Ik ben hoe dan ook knap." Ze kuchte luid en opvallend. "Yeah... You wish." Grijnsde ze naar hem. "Maar eh," Ze wiebelde met haar wenkbrauwen en liet haar blik subtiel afdwalen naar de fontein. "Ik kan wel een bad voor je regelen nu." Een speelse uitdrukking verscheen op haar snuit, en die glimlach werd nog groter toen ze verder ging. "Want ja, een stinkende kat kan niet op bezoek bij mijn kits." Haar ogen twinkelde gevaarlijk, hem uitdagend om nee te zeggen.

De kater probeerde er onderuit te komen met een of andere slappe smoes. "Ach joh, ik doe het wel een andere keer" Ze haalde haar schouders op. "Tja, dan zal ik mijn kits maar even voor mezelf houden, zeker?" Miauwde ze waarna ze hem nonchalant aankeek. Eigenlijk mocht ze geen gebruik maken van deze situatie en mocht ze hem alles behalve chanteren, maar zo wou ze het niet noemen. Nee, eerder iemand iets niet uit vrije wil laten doen. Ja, dat klonk al veel beter. Minder... gemeen.