It's time to spread my wings

Ze beet een keer op d'r lip terwijl ze omkeek naar haar slapende mentor. Ergens vond ze het niet leuk om dit alleen te moeten doen, maar ze wist dat Whisperwind er vertrouwen in zou hebben en ze had het al zo ontzettend druk. Zodra de witte kattin haar volledige naam zou hebben, zou ze meer taken kunnen overnemen van haar mentor, zodat die ook eens een dagje rust kon hebben. Maar voor nu had ze een taak te verrichten, haar blauwe ogen keken naar de maan die langzaam aan omhoog begon te kruipen. Ze moest tempo gaan maken, aangezien ze voor moonhigh bij de moonstone moest zijn. Moeizaam slikte ze en haalde diep adem, het was alles of niet. Ze draaide zich weg van de Medicine Den en rende uit het kamp, in de richting van de Moonstone, in de richting van haar nieuwe toekomst.

De maan stond bijna op haar hoogste punt toen ze de voet van de Highstones bereikt had. Ze slikte eventjes en keek de grot binnen. Whisperwind had haar verteld hoe ze haar weg moest vinden in het donkerste van de grot en ze besloot het er maar op te wagen. Ze stapte naar binnen toe en voelde direct hoe de duisternis over haar heen gleed en haar afsneed van alles wat er om zich heen gebeurde. Haar snorharen trilde, terwijl ze om zich heen tuurde in de duisternis. Ze was nog nergens tegenaan gelopen, wat al een hele prestatie voor haar was. Echt heel erg handig was ze immers niet. Het was ze langzaam in paniek begon te raken, dat ze het idee begon te krijgen dat ze in rondjes begon te lopen. Tenminste, totdat ze een poel aan licht voor haar zag. Ze glimlachte eventjes, het was haar gelukt, ze had de moonstone helemaal alleen gevonden. Zachtjes snorde de witte kattin, terwijl ze naar de steen toe liep en naar adem hapte. Het was zo mooi! Ze haalde diep adem en tikte met haar neusje de steen aan, waarna ze ging liggen en een vredige slaap over zich heen liet spoelen.

[Closed~]

I'm breakable, unbreakable. I'm shakeable, unshakeable. Unraveling since I found you