Holy Ground

Een beetje opgewonden trippelde de rossige kater over de grens. Hij had geen trainingen vandaag, en had besloten dat dit de dag zou zijn waarop hij de legendarische fourtrees voor het eerst zou zien. Hij kon simpelweg niet wachten tot zijn eerste gathering. Met grote ogen betrad Flashpaw de open plek. Op het windclan territorium waren al niet veel bomen, maar deze waren simpelweg enorm. Bewonderend staarde hij omhoog naar de dikke takken en het dikke bladerdek, en in zijn enthousiasme merkte hij niet dat er een andere kat naderde.

Eerste post voor Lucidpaw/Dazzlepaw

Het type van dingen stiekem doen was ze niet, maar wel het type van nieuwsgierigheid. Het gebeurde niet heel vaak, vaak had ze zichzelf in de hand, maar nu nam nieuwsgierigheid de overhand. Ze had haar mede apprentices wel horen praten over de fourtrees. Nerveus verliet ze het kamp en toen ze daar éénmaal buiten was begon ze te rennen. Rennen naar fourtree's. Ze had de instructies mee gekregen en had haar neus, die toch slecht was, niet nodig. Ze had precies in zich opgenomen wat haar verteld was en gezien haar geheugen wel goed was, moest het het goed komen.
Lucidpaw stak het water over en ging weer verder rennen, tot de bomen eindelijk in beeld kwamen. Ze keek verwonderd om zich heen terwijl ze doorliep en zo tegen een andere kat aanbotste. "Oh, jeetje! Sorr..." ze keek geschrokken naar de andere kat en vrijwel meteen rezen haar haren omhoog. Dát was natuurlijk een kat van een andere clan. Een apprentice dan, als ze naar de grootte keek.

Geschrokken keek Flashpaw op. Hij was zo opgegaan in zijn omgeving dat hij de andere kat helemaal niet had opgemerkt, en toen deze tegen hem opbotste kreeg hij de schrik van zijn leven. Hij had nooit echt contact gehad met katten van andere clans, en eerlijk gezegd hoorde hij ook nooit iets goeds over hen. "Oh, jeetje! Sorr..." Stamelde de grijs gestreepte poes, en Flashpaw keek haar onderzoekend aan. Ze was waarschijnlijk ook een apprentice net als hij. Ze was in zijn ogen best wel groot, maar de katten van Windclan waren over het algemeen ook was kleiner. Ze stonk ook heel erg naar vis, ze was waarschijnlijk Riverclan. "Ehm.. Hallo." Stamelde hij een beetje nerveus. "Ben jij toevallig van Riverclan?" Het drong tot hem door dat hij best wel dom klonk, maar het maakte hem niet veel uit.

Lucidpaw keek geschrokken naar de andere kat terwijl ze naar achteren strompelde. Geuren vertelde haar niks en aan de uiterlijk van deze kat kon ze ook niet echt halen uit welke clan hij kwam. Hij kende haar niet, dus Riverclan was het niet. Al had hij wel die typische dikke vacht. "Ehm.. Hallo." Zijn stem klonk tot haar verbazing net zo nerveus als dat zij zich voelde. "Ben jij toevallig van Riverclan?" Vroeg de kater. Lucidpaw haalde eens diep adem en knikte. "J-ja, ik ben van Riverclan. Van welke clan ben jij?" Vroeg ze terwijl ze wat afstand hield. Katten buiten Riverclan waren niet te vertrouwen.

De poes stompelde geschrokken wat naar achteren, en Flashpaw was stiekem een beetje opgelucht. Als zij haar afstand bewaarde dan hoefde hij niet laf naar achteren te deinzen. De poes haalde diep adem en knikte. "J-ja, ik ben van Riverclan. Van welke clan ben jij?" Vroeg ze. Flashpaw keek haar even een beetje wantrouwig aan. Riverclan, dat was de clan die hen wilde aanvallen, alleen maar omdat de dassen besloten hadden zich in hun territorium te vestigen. "Ik ben van Windclan." Zei de kater, niet zonder trots. "Maar mijn naam is Flashpaw, en jij bent?"

Lucidpaw vond het eigenlijk maar niks met die andere kat. Maar haar nieuwsgierigheid en lichte trots weerhield zich ervan weg te gaan. Ze wou nog iets meer weten voor ze weg zou gaan. "Ik ben van Windclan," vertelde de Windclan kater met lichte trots in zijn stem. Lucidpaw vernauwde haar ogen. Dat was nou juist net de clan waar Riverclan wel het minst blij mee was. Shadowclan was nog niet zo'n issue voor wat zij begrepen had. "Maar mijn naam is Flashpaw, en jij bent?" Vroeg de kater. Hoe hij de vraag bracht liet Lucidpaw haar 'wenkbrauwen' omhoog halen. "Lucidpaw," miauwde ze kort. "Hoe gaat het met de dassen in jullie territorium?" Vroeg Lucidpaw met een nieuwsgierige blik in haar ogen. Ze wou niet angstig overkomen tegen over een Windclanner. En gezien Lucidpaw meer een nerveus typetje was, was ze geen angstig typetje. Ze kon ook zelfverzekerd overkomen.

De poes trok haar wenkbrauwen op, maar Flashpaw negeerde het. Hoewel hij normaal best wel bang was voor de mening van andere kon die van deze riverclan poes hem niet veel schelen. De kans dat hij haar weer een keer zou zien was toch klein. "Lucidpaw," miauwde de poes kort. "Hoe gaat het met de dassen in jullie territorium?" Flash nam eerst een paar seconden om na te denken. Hij wilde niet alles vertellen over hun problemen, want dan zouden ze zak lijken en een makkelijk doelwit, maar hij kon ook niet doen alsof er niets aan de hand was, want dat zou Riverclan nog bozer worden. Een beetje nonchalant haalde hij zijn schouders op. "Er zijn in het begin wel een paar ongelukken geweest." Zei hij eerlijk. "Maar nu gaat alles wel. Je leert er gewoon mee leven denk ik."