| | 
Sharon
767
Actief
| |
|  Onderwerp: Looking for a friend  di 30 jun 2015 - 15:50 | |
| Een kleine, witte poes trippelde door het territorium. Na een tijd in de medicine cat den te hebben gelegen, had ze haar eigen ceremonie gemist waardoor ze nog altijd een apprentice was. Al haar broertjes en zusjes waren allang warriors geworden. Haar lange witte haren wiegden vrolijk in het lichte briesje. Ze was eindelijk bevrijd van het eeuwige ziek zijn en maar blijven liggen. Natuurlijk kwam haar familie wel eens langs, maar toch had ze zich daar zo eenzaam gevoeld. Ze had daardoor een enorme achterstand gehad met haar training, maar toch had haar mentor Silverleaf, of nou ja, inmiddels Silverstar, haar goed geholpen. Ze was blij dat ze zo'n geweldige mentor had gehad en nu was hij zelfs de leader van de clan. Hij zou een geweldige leader zijn, al zal ze Firestar wel missen. Firestar had ongeveer tegelijkertijd kittens gekregen met haar moeder, de allang gestorven Bluestar. Ze mist haar moeder nog dagelijks, maar ze wist dat zij haar leven had gered en haar heeft geholpen weer gezond te worden. Haar felblauwe oogjes keken even naar de hemel. Ze miste haar vrienden en haar broertjes en zusjes. Maar haar leven zou opnieuw beginnen op dit moment. Ze zal nieuwe vrienden moeten maken, maar ze ziet vast haar oude vrienden ook nog wel eens verschijnen. Inmiddels zag ze de Owltree verschijnen, een plek die haar heel erg dierbaar was. Ze droomde namelijk vaak over deze plek toen ze nog in de medicine cat den lag. Ze versnelde haar pas en nam plaats onder de kleine bladeren van deze boom. Net toen ze haar kop op haar voorpootjes wilde leggen en in slaap wilde vallen, hoorde ze een geluid. Ze spitste haar oortjes, maar maakte geen aanstalten om op te kijken.  |
|  | | 
Floriske
291
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Looking for a friend di 30 jun 2015 - 18:08 | |
| Salmonpaw zette haar nagels in de stam van de boom. Haar blik was strak omhoog gericht. De boom was hoog, maar ze was geen bange kitten. Shellblade moest haar nog steeds eens beter leren klimmen, maar in de tussentijd kon ze het ook wel in haar eentje oefenen. En wat was nu beter oefenmateriaal dan een van de grootste bomen in het territorium? Ze zette zich hard af en trok zichzelf met haar voorpoten omhoog. Haar achterpoten landden tegen de stam en ze sloeg haar nagels uit voor grip. Ze had katten die goed konden klimmen omhoog zien gaan met sprongen in plaats van stappen, dus dat ging zij ook proberen. Ze zette zich opnieuw af, waarbij ze de boom volledig losliet. Toen ze een stukje omhoog gekomen was, greep ze zich weer vast aan de stam. De schok van de landing trok pijnlijk aan haar nagels. Ze gromde zacht, maar ze was geen opgever. Zo bleef ze omhoog gaan, veel te langzaam naar haar eigen zin, tot ze de eerste tak bereikte. Ze keek omhoog. Ze was van plan geweest helemaal naar de top te klimmen, maar haar poten deden nu al pijn. Ze besloot even uit te rusten op de tak. Het was een dikke tak, dus ze als ze een beetje voorzichtig ging liggen zou ze er niet af vallen.
Even later werd ze wakker. Ze knipperde even met haar ogen. Ze had niet eens gemerkt dat ze zo moe was. Het kwam vast door dat lekkere nieuwbladzonnetje. Ze keek omlaag en zat een wit poesje onder haar zitten. Er verscheen een grijns op Salmonpaws gezicht. Ze stond op en de poes beneden spitste haar oren, maar keek niet op. De tak was niet enorm hoog, dus ze besloot dat ze er wel af kon springen. De bladeren ritselden toen ze naar beneden sprong. Met een doffe klap landde ze vlak voor de poes, nog dichterbij dan haar bedoeling was geweest. Oei, ik was bijna bovenop haar beland, dacht ze. Maar ach, bijna is niet helemaal. "Hallo", miauwde ze met een grijns. It's just I'd rather be causing the chaos
Than laying at the sharp end of this knife - Spoiler:
|
| | | |
Sharon
767
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Looking for a friend di 30 jun 2015 - 18:37 | |
| Sassypaw hoorde de bladeren boven haar ritselen. Vast een vogel, dacht ze. Maar nog geen seconde later hoorde ze een doffe klap en toen ze haar ogen opende, stond er een tabby poes voor haar. Ze schatte haar zo'n 8 manen, maar ze wist niet of ze gelijk had. Haar blauwe ogen kruisten met de bruine ogen van de poes. "Hallo," miauwde het poesje voor haar met een grijns op haar gezicht. Misschien heeft ze haar wel zitten bespieden vanuit de boom .. Ze schudt haar hoofd en besluit voor de vriendelijke manier te gaan. "Hey, ik ben Sassypaw," zei ze zachtjes. Ze ging rechtop zitten en sloeg haar pluizige staart om haar poten. Ze kende de poes niet, maar was wel nieuwsgierig naar haar geworden. Misschien kon zij haar wel uitleggen wat ze allemaal wel niet had gemist terwijl ze in de medicine cat den lag. Waar ze al die dromen had over de Owltree. Ze dacht er eens aan terug.
"Sassypaw .. Je doet het geweldig .." zei een stem. Haar kleine oortjes spitsten zich meteen. Dat was haar moeders stem! Haar moeder praatte tegen haar! "Mama .. ? Mama! Waar ben je?" schreeuwde ze, terwijl ze op stond. Ze volgde het gespin en zag de Owltree. "Mama .. Mama, waar ben je nou?" riep ze, met een traan in haar ogen.
En dan werd ze altijd wakker. Ze schudde haar hoofd en keek nogmaals naar de poes. Misschien had ze al geantwoord en had ze dat niet eens gehoord. Ze glimlachte kort en bleef haar aankijken. |
| | | |
Floriske
291
Actief
| |
| | | | |
Sharon
767
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Looking for a friend wo 1 jul 2015 - 13:03 | |
| De sneeuwwitte poes bekeek de poes voor haar nogmaals van top tot teen. Het was niet vaak dat ze nieuwe katten ontmoette, na een hele tijd in de medicine cat den te hebben gelegen. Toen ze haar naam uitsprak, grijnsde de apprentice en zei dat ze dat wist. Zou ze alles weten? Ook van haar lange tijd in de medicine cat den, dat haar moeder de leader van de Clan was en was overleden? Nee, dat kon ze vast niet weten, daar was ze nog te jong voor. Haar moeder was al zo lang overleden, al kon ze het zich als de dag van gisteren voor de geest halen. Ze heeft staan smeken bij haar lijk om te blijven, de tranen rollend over haar wangen. Ze slikte even geluidloos wat opkomende tranen weg. Ineens hoorde ze het stemmetje van de andere poes spreken. Ze had het niet verstaan, maar ze herhaalde het gelukkig. "Salmon," miauwde de tabby apprentice. Sassypaw glimlachte vriendelijk naar de jongere apprentice, die blijkbaar Salmonpaw heette. Ze was benieuwd naar haar afkomst en of zij ook zoiets had meegemaakt zoals zijzelf. Daarna hoorde ze de stem opnieuw. "Duuusss, Sassyapw, was jij nog iets interessants aan het doen?" Ze keek haar even aan, met een schaapachtige blik. Ze wist toch ook al hoe ze heette? Dan zou ze vast ook moeten weten waarom ze in hemelsnaam hier lag. Nou ja, toch zou ze maar beleefd antwoorden. "Dit is de eerste keer in een aantal moons dat ik weer in het territorium ben geweest. Ik heb mijn ceremonie gemist en zou nu dus al een warrior moeten zijn. Helaas was ik ziek," antwoordde ze simpel. Haar blauwe ogen keken toen de boom in. Daar zag ze een blauwe vogel zitten, die geen aanstalten maakte om weg te gaan. Misschien was dat wel een teken van haar moeder .. |
| | | |
Floriske
291
Actief
| |
| | | | |
Sharon
767
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Looking for a friend wo 1 jul 2015 - 16:04 | |
| De blauwe vogel zat nog altijd in de boom. Het beestje leek ook totaal niet bang voor de twee poezen onderaan de boom. Als zij die vogel was geweest had ze het wel geweten: vluchten nu het nog kan! De tabby poes was nog altijd onbekend voor haar, ze had geen goed beeld van haar gekregen, ook al wist ze haar naam. Ze heeft natuurlijk ook niet veel in de apprentice den geslapen, dus echt kennismaken zouden ze niet hebben kunnen doen. En in de nursery was het altijd haar broertjes en zusjes die speelden met de kittens van Firestar en Icestorm. Firestar en Icestorm waren helaas ook al overleden .. Iedereen van haar jeugd had er moeite mee, maar ze had de kittens van hen al een tijd niet meer gezien. "Jij bent toch een dochter van Bluestar?" hoorde ze ineens. Haar ijsblauwe ogen keken de poes naast haar aan. Ze knikte. "Ja, dat is mijn moeder. Helaas is ze al een tijd geleden overleden .." zei ze zachtjes. Ze had er nog steeds een beetje moeite mee, maar het werd steeds minder. Ze werd volwassen en volwassen katten mochten niet zo sentimenteel zijn, of nou ja, van haarzelf mocht ze dat niet meer. Het maakte ook niet uit. Ze was allang blij dat ze eindelijk uit de medicine cat den was. "Wie zijn jouw ouders eigenlijk?" vroeg ze toen, een beetje nieuwsgierig. |
| | | |
Floriske
291
Actief
| |
| | | | | |
| | Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
