Stupid [open]

Hij dacht te geloven dat iedere sibling zijn of haar oogjes al geopend had, wat hem heel erg geërgerd maakte.
Zucht, stomme plakogen ook! Waarom gingen ze maar niet open? Hoe krampachtig hij ook probeerde te trekken, het lukte de jonge kitten niet.
Ook nu probeerde het weer. Zijn ogen wiebelde hard heen en weer, maar zijn oogleden bleven gesloten. Stom, stom, stom! Hij was de oudste van het nest, waarom kreeg hij die stomme ogen maar niet open?!
Met een harde zucht plofte hij neer en een boze uitdrukking verscheen op zijn snoet. Zijn oren draaiden in zijn nek en voor de zoveelste keer begon hij te mokken.

"Hazel, lieverd,"
Met een ruk schoot zijn hoofd omhoog, bij het horen van zijn papa's stem, en hij glimlachte zonder het zelf door te hebben. Toen hij het echter merkte trok hij meteen de glimlach weer van zijn gezicht. Want hij was boos.
"Wat zit er zo tegen?" Vroeg Glowstick en met een zachte zucht opende Hazel zijn mond. Hij nam een hele diepe adem en maakte zich klaar om te praten. "Oog nie oop!" Miauwde hij toen hard en schrok van het volume dat hijzelf produceerde, waardoor hij omviel en op zijn kop belandde - wat er meteen voor zorgde dat zijn oogjes opengingen.
Er verscheen pure schok op zijn gezicht door de hoeveelheid licht die binnenkwam en geschrokken deed hij zijn blauwe kijkers weer dicht. Hij mompelde zachtjes, iets in de richting van "Ikke moet," en opende dit keer langzamer zijn ogen, waarna hij met een hele brede glimlach naar zijn papa keek. Wat was hij gróót! En oranje!

"Kijk nou, ze zijn open!" Miauwde zijn vader en met een gigantische grijns op zijn gezicht liep Hazel naar Glowstick toe. "Pa-pa! Pa-pa!" Miauwde hij blij en duwde zijn neus hardhandig tegen zijn vaders poot aan, die toch vandaag extra fijn leek aan te voelen. Meteen dook hij ineen en sprong op de staart van zijn vader waar hij lekker op ging sabbelen - je weet wel, datgeen waar kittens dol op zijn. Hij glimlachte met een hap vol staart in zijn bek en duwde zijn kleine nageltjes in de rode vacht. "Raaaah! Iwke hebbe!" Miauwde hij hard en schrok dit keer niet van het volume.

Zijn vader begon opeens te bewegen en met geschokte maar vastberaden ogen hield Hazel de staart vast. "Nee, die is van mij." Miauwde Glowstick en teleurgesteld keek Hazelkit hem aan. Wat nu? Was zijn papa boos op hem? Maar toen merkte hij het gegrinnik op en hij grijnsde vrolijk terug. "Maar jij hebt er ook wel één." Met grote ogen draaide de kitten zich om om goed naar zijn kont te kijken, maar het was een beetje lastig waardoor hij zeker drie rondjes draaide voordat hij hem zag. Ooh, zijn eigen staart! "Ooooh." Miauwde hij dus vol verbazing en probeerde zijn tanden in zijn staart te zetten, waardoor hij weer begon met rondjes te lopen.

"Wacht even." Hoorde hij zijn vader miauwen en verbaasd keek hij op, zijn groenblauwe ogen nieuwsgierig. Deed hij soms iets fout? "Uhu?" Vroeg hij, en keek Glowstick vol verwachting aan. Toen werd hij opeens opgetild en hij grinnikte hard, wat een aantal katten hun kant op deed kijken. Hazelkit stak vrolijk zijn tong uit naar iedereen. Toen kwam Hazel op zijn rug te liggen en hij keek verbaasd naar de rode kater. Wat moest hij nu weer doen? "Grijp nu tussen je benen, dan heb je 'm zo beet." Verbaasd keek hij naar zijn buik, en hij zag helemaal niks. Toch begon hij te happen, en voor hij het wist had hij zijn eigen poot vast. "Wlukt nwiet." Zei hij teleurgesteld.