were are they?

Onderwerp: Re: were are they? vr 1 jul 2011 - 11:03

Thunderstrike keek toe hoe de Rogue poes de hond ook aanvloog en hem behoorlijk op zijn heup toetakelde. De manier waarop ze hem voorbij was gelopen had hem zoals gewoonlijk niet bevallen, maar ach het was een Rogue was zou je er anders van kunnen verwachten. '' Gaat het?'' Klonk de stem van Goldenmoon en terwijl hij zichzelf overeind hees knikte hij en keek haar aan. Hij was wel in orde, zo snel was hij gelukkig niet te breken. Maar nu hij goed keek zag hij dat Redeye de hond ook was aangevlogen. Langzaam trok de grote kater zich een beetje terug en liet de anderen, die er blijkbaar succes in hadden, hun gang gaan. Hij zou toch alleen maar in de weg lopen. Thunderstrike keek toe hoe Goldenmoon iets raars van de schouder van de onbekende Rogue haalde en het op de grond gooide. De rogue boog haar kop, rook eraan en mepte het weg. Pas nu trad hij weer naar voren. Hij was zijn balans een beetje kwijt na de klap van de hondenkop, maar dat zou wel weer in orde komen. "Ik ga me niet bemoeien met je." Zei, Goldenmoon die hem kil aankeek, met een rustige toon. "Maar normaal mag je die vogel niet mee nemen." Zei ze daarna en keek hem niet aan. ''Maar het zou een zonde zijn om zo'n vogel te laten rotten." Vervolgde Goldenmoon nog voordat hij wat kon zeggen. Hij richtte zijn diepgroene ogen op de poes en legde even zijn oren in zijn nek. '' Wie zal er wat van zeggen? En we kunnen altijd extra prooi gebruiken.'' antwoordde de kater op een koele toon en richtte zijn aandacht op de onbekende rogue. "Moeten we nu iets doen tegen haar of laten we het zo." Klonk nu de fluisterstem van Goldenmoon en Thunderstrike rolde met zijn diepgroene ogen. '' Normaal gesproken zou zo'n soort ontmoeting eindigen in een gevecht.'' Begon hij te spreken, zo dat iedereen het hoorde. '' Maar je hebt prooi aan ons teruggegeven en geholpen met dat beest. Een gevecht had je nooit kunnen winnen. Maar als je nu verdwijnt en nooit meer terug komt kan je er nog ongeschonden vanaf komen.'' in zijn stem klonk onbewust meer wijsheid dan dat de bedoeling was geweest. Een gevecht was hopeloos geweest. Hij richtte zijn blik op de onbekende rogue. '' Denk je dat dat mogelijk zal zijn?'' Vroeg hij weer zo rustig als normaal. Hij had zichzelf even snel weer gekalmeerd. Afwachtend keek hij de zilveren poes aan en ging toch maar even zitten.

To forget the past, you have to embrace the future that is offered to you

Onderwerp: Re: were are they? vr 1 jul 2011 - 14:26

Silverlight luisterde rustig naar wat de Thunderclan katten te bespreken hadden en ze voelde even een spanning op komen. Mocht het toch op vechten aankomen dan had ze nog wel wat trucjes achter haar poten!, maar de katten besloten anders en de zilveren poes knikte rustig. Mocht ze ooit nog hier komen dan zou ze zich eerst met Thunderclan geuren in smeren door over de bos grond te rollen om haar eigen geur te maskeren. Maar deze gedachten deelde ze niet met de twee katten. Silverlight stond op en draaide zich om. Toen ze nog binnen gehoorafstand was draaide ze haar kop om en keek nog even naar de twee Thunderclan katten die het dichtsebij haar stonden. 'Laten we zeggen dat we elkaar ooit nog wel eens zien.' Zei Silverlight en knipoogde even naar de kater ze vond hem er knap uit zien. Silerlight renden weg en verdween tussen de struiken uit het zicht.

( Topic uit voor Silverlight.)

What should I do to a good place to find without too much mess?

Moonstream - Whitekit* - Scarkit - Silverlight

Onderwerp: Re: were are they? vr 1 jul 2011 - 15:24

Redeye had verbaast staan kijken naar het gesprek. Ze volgde het niet volledig. De clankatten besloten de prooi die de Rogue poes had gevangen voor lief te nemen en lieten de poes gaan. Redeye zuchtte opgelucht. "En daar gaat ze." Grapte Redeye terwijl ze glimlachte naar Goldenmoon. Ze keek nog even half de poes na terwijl die een knipoog gaf in de richtig van Thunderstrike. Redeye lachte zacht zodat de poes haar niet toevallig nog zou horen. Ze riep ook nog wat maar dat kon Redeye niet verstaan. Zodra de poes tussen de struiken verdwenen was rekte Redeye zich uit en keek de drie katten aan. Snowlight had tot nu toe nog niets gezegd. Redeye glimlachte vriendelijk naar haar. Ze gaapte even en keek de katten aan. Ze hoorde niemand in de nabije omtrek en dat betekende dus dat ze weer alleen waren. Ze luisterde naar het zachte en ritmische kloppen van Thunderstrike's hart. Het was licht geruststellend. En Redeye voelde zich daardoor licht op haar gemak. Ook al keek de kater nog licht angstaanjagend. Ze schudde haar hoofd en wende zich opnieuw tot alle drie de katten. "En waar waren we gebleven? " Ze glimlachte vriendelijk naar de katten, haar blik bleef hangen op Goldenmoon.

Forgive me Gast, my heart is turned cold and you will be my next prey.
Madiebo-Deadstorm-Silverflower-Smeyer-Lucy-Wolfwhisper

Onderwerp: Re: were are they? vr 1 jul 2011 - 15:43

Redeye en thunderstrike hadden beide iets gezecht. Snowlight tot nu toe nog niets. Goldenmoon leek presies in haar gedachten te zijn. Maar dat was ze niet ze had alles ge hoord wat thunderstrike zei. Wie zal er wat van zeggen? En we kunnen altijd extra prooi gebruiken. Normaal gesproken zou zo'n soort ontmoeting eindigen in een gevecht.'' Begon hij te spreken.'' Maar je hebt prooi aan ons teruggegeven en geholpen met dat beest. Een gevecht had je nooit kunnen winnen. Maar als je nu verdwijnt en nooit meer terug komt kan je er nog ongeschonden vanaf komen. Denk je dat dat mogelijk zal zijn?'' Het klonk wijs. Maar ergen had ze het gevoel dat die toch nog zou terug komen. Ook redeye had ze gehoord. "En daar gaat ze. En waar waren we gebleven." Ze was zich er ook heel bewust van dat Redeye haar blik op haar had laten rusten. Ze keek haar rogue vriendin vriendelijk aan. "We waren aan het ruzieën." Grapte ze maar wat. Ze was zich bewust dat thunderstrike nog niet met haar en haar twee vriendinnen klaar was. Ze richte haar blik op de kater die naast haar zat. "Thunderstrike, Zou je dit willen laten rusten voor nu? Ik geloof dat we het allemaal wel hebben gehad voor vandaag." Ze zei het serieus. De zon was al weer aan het zakken en een zachte wind begon te waaien. Ze keek naar snowlight, die daar al de hele tijd stil zat te wezen. Maar haar blik ging weer naar de kater. In haar ogen kon je niet een kleinste emotie lezen. Maar het stond kil. Nu wachte ze weer op een antwoord. Wat iemand ook zou zeggen deze keer was ze voorbereid.

Threads?: