Behind all my lies ( Hurricane)

De kater boorde zijn nagels in een boom en leunde verward met zijn kop er tegenaan. Hij was woedend, hij was levensgevaarlijk woedend. De kater voelde zich bedrogen, alsof hij een pop was. Plotseling voelde hij iemand tegen zich aan botsen. Met een ruk keek de kater om en stond oog in oog met de rode kattin dat hem het laatste sprankje liefde met genot wegtrok. "What do you want?!' siste hij boos. "Wat verwacht je van me? Wat wil je van me? Vertel op!" Geërgerd schoten zij nagels in en uit. Hij gaf de poes zijn liefde, hij dacht dat dit zijn laatste kans was. Maar nee, poezen waren eenmaal irritante levens. Ze lopen rond, stressen je om vervolens je hart te breken. Hurricane keek weg en tilde zijn voorpoot, op het punt weg te lopen van haar.

helemaal in haar gedachten verzonken had de poes niet in de gaten dat ze weer aan het lopen was en voor ze het wist boste ze tegen iemand, Brat wilden haar bek open doen maar al snel werd het duidelijk tegen wie ze aan liep, Met een ruk draaide ze zwarte kater zich om zijn blauwe ogen keek recht in die van haar 'What do you want?!' siste hij boos. "Wat verwacht je van me? Wat wil je van me? Vertel op!" Geërgerd schoten zij nagels in en uit in, met haar mond vol tanden keek ze hem zwijgend aan het leek alsof ze haar stem kwijt was dat ze vergeten was om te praten dat haar mond vast geplakt zat, ' lets just settel this' klonk een stem streng zonder dat de poes het zelf onder controlen had schoot haar bek open ' Ach doe toch niet zo zielig! jij bent hier niet de genen die je kitten draagt!' blaffde ze naar de kater, ze had het niet onder controlen de stem har haar weer over genomen.

' Ach doe toch niet zo zielig! jij bent hier niet de genen die je kitten draagt!' Hurricane siste boos naar haar. "Dat is het probleem! Al zal ik willen dat dat Fortuna was! Ik kan gewoon niet geloven dat ik al mijn vriendschappen voor jou moest verspillen, ik wil je nooit meer zien!" Hij haalde naar haar uit en gromde boos. "Denk je dat ik het niet gezien heb?" Zijn blik werd hard "Oh, Ripa en ik zijn alleen vrienden, hoor. Maar het boeit je vast niet omdat ik stiekem al die tijd verliefd op hem was!" Miauwde hij met een piepstemmetje om Brat na te doen.

"Dat is het probleem! Al zal ik willen dat dat Fortuna was! Ik kan gewoon niet geloven dat ik al mijn vriendschappen voor jou moest verspillen, ik wil je nooit meer zien!" Hij haalde naar haar uit en gromde boos. "Denk je dat ik het niet gezien heb?" Zijn blik werd hard, Met een simpele beweging ontweek ze de katers uit haal met een kwaade blik keek ze de zwarte kater aan, ze was helemaal over genomen door haar stem '' Ik kan het niet helpen dat ripa mij beter bedandeld dan jij, en ga niet voordoen dat Fortuna beter is zij is gewoon waadeloos' haar stem klonk vreemd maar kil en koud Denk je dat ik het niet gezien heb?" Zijn blik werd hard "Oh, Ripa en ik zijn alleen vrienden, hoor. Maar het boeit je vast niet omdat ik stiekem al die tijd verliefd op hem was!" brat siste luid en schoot haar nagels uit 'Inderdaad net zoals jij stiekem verliefd was op Fortuna, dont lie to me' grauwde ze kwaad, ze was er klaar mee ze was klaar met hurricane ze wilden hem nooit meer zien ' Weetje ik denk dat ik ook maar de kittens uit de weg ruimt' voegde ze er aan toe.