Take every chance, Drop every fear

Vastberaden liep Owlkit de onbekende den binnen. Hij had de uitgang nu al een tijdje bestudeert, en was tot de conclusie gekomen dat dit wel een apprentice den moest zijn aangezien er alleen jongere kitten in- en uitliepen. Binnenkort was dit natuurlijk ook zijn den dus leek het Owl wel een goed idee om het alvast een beetje te verkennen zodat hij straks al een beetje wegwijs zou zijn en het Aspenkit allemaal goed uitleggen. Ze was natuurlijk niet zo slim als hij dus moest hij maar goed op haar letten. Nieuwsgierig besnuffelde hij een van de rare kleine nesten. Die in de nursery waren veel groter, maar dat kwam natuurlijk omdat zwangere queens een heel dikke buik hadden, en ze het later moesten delen met hun kits. Dat was gewoon logisch. Blij met zijn nieuwe ontdekkingen klom Owl een beetje onhandig op de rand van het nest om het beter te bekijken, maar hij wankelde en tuimelde onhandig naar achteren weer op de grond.

Eerste post voor Cloverpaw

Cloverpaw had altijd veel te energie, maar om aan deze te geraken moest had ze uiteraard wel veel slaap nodig. Zoals gewoonlijk lag ze dus nog laat in haar nest. Ze opende haar groene ogen en zag een klein katertje de den inkomen. Hij zag er nog heel erg jong uit, dus moest hij vast één van de kittens uit het nieuwe nest zijn. Toen zijzelf nog in de Nursery lag was er namelijk een Queen bevallen van haar nest kittens. Clover hees zichzelf recht en sperde haar mond wijd open waarna een geeuw haar mond verliet. Vrolijk huppelde ze op de 'indringer' af. "Hallo daar! Jij hoort hier niet te zijn toch?", begon ze het gesprek. "Oh, sorry, ik heb me nog niet voorgesteld zeker. Wat onbeleefd van me. Ik ben Cloverpaw, net Apprentice geworden!", ratelde ze. Haar staart zwiepte enthousiast heen en weer terwijl ze de kitten aanstaarde, wachtend op een antwoord.

Toen Owlkit de stem achter zich hoorde krabbelde hij snel overeind, en hoopte maar dat de apprentice zijn val niet had gezien. Het zag er waarschijnlijk een beetje belachelijk uit en Owl had een imago om hoog te houden. Met een onschuldig gezicht draaide Owl zich om en keek ze de rode poes aan. Hij hoorde in eigenlijk in de nursery, maar de gestreepte kit zag eigenlijk geen reden waarom hij hier niet mocht zijn. Zij waren toch de enige twee in de den, en hij viel niemand lastig dus eigenlijk kon hij hier best we even rondkijken. Het was zelfs handig voor als hij zelf apprentice werd dus het was zelfs heel logisch dat hij hier was. "Nee hoor." Zei Owlkit met zijn relatief heldere stem. "Ik ben ook al bijna apprentice dus ik moet de den even verkennen." De kit trok een wijs gezicht, en knikte toen Cloverpaw zich voorstelde. Hij herinnerde zich haar nog wel, want zij had de nursery nog maar net verlaten. "Ik ben ook al bijna apprentice!" Riep hij vrolijk.