;; Irresistible | Aisha

Onderwerp: ;; Irresistible | Aisha do 3 sep 2015 - 20:49

Een chagrijnige uitdrukking trok over haar gezicht terwijl ze een pol gras uit de grond rukte. Zij had samen met haar zusje warrior moeten worden. Maar nee. Omdat ze die halve moon in de medicine cat den had doorgebracht mocht ze even wachten tot de volgende ceremonie. Het was niet eens haar schuld geweest dat ze haar poot had gebroken. Die kat waarvan ze zijn naam nog steeds niet wist had haar zo laten eindigen, achtergelaten door haar - sorry hoor Lostlife, maar het is zo - meest trieste sibling. Als het nou iemand was geweest als Abysspaw? Misschien had ze het niet zo erg gevonden. Die had immers beweerd niet meer haar sibling te willen zijn. Die was tevens ook achtergebleven, door de smak op haar kop die ze had gemaakt in het ravijn. Alleen Lostlife had het gemaakt tot een warrior. En zij was daaronder. Waarschijnlijk was dat ding bij de Shadowclangrens ook al boven haar uit gestegen. "I'm gonna kill him someday," gromde ze, voordat ze een kreet van woede uitstootte en haar klauwen nogmaals gebruikte om meer van het gras te bewerken.

:; F L O O D ;:

De kattin snuffelde aan een klein diertje, het was minstens net zo groot als haar pupil. En het een hilarische rode, haarloze pels met zwarte stipjes. Een grauw omtsnapte uit haar mond toen het ding zijn tengere vleugels uitklapte en op haar neus belandde. Aisha sprong naar achteren en schudde zo lang met haar kop tot het beestje weer wegvloog. Haar grijze vacht was nog vochtig van de struiken waar ze tussen gelopen had en haar poten waren vies van de vochtige aarde dat eraan plakte. Ze keek om zich heen of ze ergens een kat zag en haar haren schoten overeind bij het horen van een kreet. Zo te horen was de kat woest. Aisha besloot het risico in stukken gescheurd te worden maar de nemen en liep richting het geluid. Het duurde niet lang of ze zag al tussen een paar struiken een grijze cyperse vacht doorheen schijnen. Een beetje te luiddruchtig kwam ze de struiken uit. 'Oh hallow,' miauwde ze vriendelijk. 'Waarom zo woest?' Ze keek om zich heen naar teken van een andere kat wat misschien de reden van haar woede kon zijn. Maar er was geen teken van andere ziel te bekennen. Dus keek de kattin de andere ongemakkelijk aan.

Am I the only one?
Aisha - Snowpaw'' - Ramona

::Other::

Omg zo cute!!

Ze had de geur van de poes al wel opgevangen voordat ze haar had gezien. Echter bleef ze haar woede uitoefenen op de sprietjes onder haar poten. De oudere tabby deed ook geen moeite om in stilte uit haar 'verstopplaats' te komen. "Oh hallow," zei ze. Ze was veel te vriendelijk voor de stemming van de bijna-warrior. Ze zou ook niet vriendelijk terug zijn, sorry. "Waarom zo woest?" vroeg de poes. Floodpaw trapte een beetje aarde naar achter voordat ze grommend opkeek. "Gaat je niets aan, rogue," sprak ze, haar blauwe blik in het niets starend, vlak langs het gestreepte lichaam van de poes.

:; F L O O D ;: