Difference|+BrokenFeeling

Haar blik flitste heen en weer bij het zien van een rat. Dit keer waagde de kattin het te vangen. Ze had al sinds gisteravond niets gegeten en het was al bijna Zonsondergang. Het had haar bijna geschokt met het feit dat ze een dag lang zonder eten had overleefd. Waarschijnlijk omdat ze veel water had gedronken en dat vulde je maag ook. De stilte achter de barn amuseerde haar en liet haar beter concentreren met de rat dat tussen de botten naar wat eten zocht. Terwijl ze haar benen bewerkte berekende ze de afstand uit. De makkelijkste weg om het beest sneller te pakken was als ze kaarsrecht op het beest afsprong. Maar weerkaatsing deed ook wonderen. Toch besloot de poes maar de eerste poging te doen. Weerkaatsen liet ze maar aan de experts over. Met een krachtige, maar toch korte, sprong belandde ze naast het beest. Dat zich een ongeluk schrok en zich smeerde. Gefrustreerd rende ze zo hard ze kon erachteraan. Dit keer gaf ze niet zo snel op. Ze kreeg die rat, kostte wat het kost! Met haar klauwen uitgestoken sloeg ze het diertje. Dat vervolgens met een klap belandde op een boom. Half levend. Ramona keek voor een paar tellen bezorgd met een blik op haar poot. Jeetje, had ze hem zo hard geslagen? Of haar prooi was aan het overdrijven, of ze kende haar eigen kracht niet. Mentaal hield ze haar schouders op. Ze had tenminste haar eten. Met een paar beten eindigde ze zijn leven. Plots keek ze op. Waar was ze nu precies?

- First BrokenFeeling

Met veel lust en beestige kracht scheurde ze de vacht van de rat open om de binnenkant te eten. Het bloed kleurde haar zwarte snuit en rondom misselijk roodbruin. Haar ogen flitsten naar een bruine gedaante en de kattin pakte met een snel tempo haar prooi op. Het dier half bungelend tussen haar kaken. Zo te ruiken een BloodClanner, vals alarm. Met een opgetrokken wenkbrauw keek ze toe hoe de member,-tenminste, ze had geen vermoeden dat het een Young One was- gierig de prooi onder haar poot hield. Mentaal draaide de zwarte poes met haar ogen. Begreep ze het nou verkeerd of deed de bruine kattin alsof Ramona ook één van die mormels was dat dachten dat alles en iedereen van hun was. Dacht het niet. Dus deed de zwarte Young One haar na en legde haar rat ook onder haar poot. Haar nagels diep in gegraven. "Is er iets?" miauwde ze kalmpjes. Ramona verborg haar beledigdheid en keek haar vervolgens ook kalmpjes aan. 'Jah,' antwoordde ze. 'Toevallig ben ik de weg kwijtgeraakt en dus ook de geur van het kamp.' Met haar rode kijkers keek ze haar droogjes aan. 'Dus maak jezelf even nuttig, want daar ben je toch een member voor? Of wil je zeggen dat je het ook niet weet?' voegde ze er in stilte aan toe. Ze wou niet nog een klap voor haar kop hebben.