Dark world, dark light.

Onderwerp: Dark world, dark light. di 22 sep 2015 - 20:13

De twee weken jonge kitten was vroeg wakker geworden, en nu was ze blindelings naar een kant van het nest aan het kruipen. Af en toe struikelde ze over een takje, of botste ze tegen één van de andere kittens op, en kroop daarna weer verder. Muta was al snel gegroeid tot een kleine bol, tot een mooi gevormde kleine kitten. Ze was gewend geraakt aan haar moeders geur, en af en toe was er ook een andere geur bij gemengd. Zou dat dan haar vader zijn? Muta dacht daar nog niet over na, en botste dit keer weer tegen iets op, maar dit keer was het iets, of iemand anders. De kleine kitten liet een piep van schrik. Deze geur herkende ze, maar van wat?
{1e post voor Jinx c:

all I believe, is it a dream, that's come crashing down on me?
Dark world, dark light. Muta10

all that I hope, is it just smoke & mirrors?

Hij wist dat Zira nu niet echt de poes was die het kon waarderen als er voor haar gejaagd werd, toch kon hij het niet laten om met een mollig konijn in zijn bek Barn Two binnen te stappen, immers wilde hij eigenlijk nog niet dat Zira zelf zou gaan jagen. Het was nu twee weken terug dat ze bevallen was, haar lichaam had nog tijd nodig te herstellen.
Toen hij de barn binnen stapte werd hij echter al meteen verwelkomt door ene luide piep van schrik, er was een kitten tegen hem aangebotst. Niet zomaar een kitten ook, het was... Muta, als hij het goed had. De kater had nog een beetje moeite met de kleine wezens uit elkaar te halen.
De kater legde zijn konijn op de grond en keek neer op het kleine ding. "Hallo Muta,"Begroette hij haar kalmpjes, Zira was momenteel niet aanwezig-waarschijnlijk op jacht, had hij het konijn voor niets gevangen- dus vond hij dat hij heus wel even bij kon kletsen met een van zijn kittens.
De kater zakte door zijn poten en keek zijn dochter recht aan. "Hoe, eh, is het met jou?"

"Nostrum divellite corpus et scelerata fero consumite viscera morsu."

"Sed timidi est optare necem."

Oh, het was papa maar. Opgelucht deinsde de kleine kitten wat naar achteren, zodat de grote kat voor haar wat meer ruimte had. "Hallo Muta," sprak de grote kater. "Hwooi!" piepte ze enthousiast terug. Ze rook ook een andere geur, geen kat, maar iets anders, wat dood was. Nieuwsgierig draaide ze haar oortjes naar de geur. "Watdat? " vroeg ze, terwijl ze naar de poot van Jinx graaide. Helaas sprong ze mis, en plofte ze op de grond terrecht, waardoor ze de vraag van haar vader miste. Ze stond versuft op, en schudde even met haar kopje.

all I believe, is it a dream, that's come crashing down on me?
Dark world, dark light. Muta10

all that I hope, is it just smoke & mirrors?

"Hwooi!"Werd hij enthousiast begroet. Ah, dit was dus waarop hij had gewacht. Gewoon begroet worden, op een blije manier. Niet dat eindeloze gepiep. De kater was zeer blij dat Muta al wat woordjes geleerd had.
De poes kreeg zijn prooi door en keek er nieuwsgierig naar. "Watdat? " Vroeg de kitten, maar tijd om antwoord te geven had hij niet. Muta graaide naar zijn zwarte poot, maar sprong mis en plofte op de grond. Jinx keek grinnikend toe hoe ze opstond en haar kopje versuft schudde. "Kijk je uit? De grond kan nogal hard zijn,"Klonk zijn stem droogjes en geamuseerd. "Dit hier," kort wees hij naar het konijn 'is prooi, eten. Als je wilt, mag je een hapje proberen? Het is eigenlijk voor je moeder, maar die kan wel een hapje missen, niet?"

"Nostrum divellite corpus et scelerata fero consumite viscera morsu."

"Sed timidi est optare necem."

"Kijk je uit? De grond kan nogal hard zijn," hoorde ze de stem van haar vader zeggen. Braaf schudde Muta haar kopje. "Owke,"
piepte ze, terwijl ze nu met oortjes gespitst richting naar het dode iets keek. Echter kon de kleine kitten nog niet zien, dus veel had ze er niet aan. "Dit hier, is prooi, eten. Als je wilt mag je een hapje proberen? Het is eigenlijk voor je moeder, maar die kan wel een hapje missen, niet?" Hier dacht het bolletje vacht een momentje over na. Ze knikte langzaam. Zou mama het erg vinden? Vast niet. Misschien werd ze er juist wel voor beloond! Je wist het nooit, hé? "Owke!" piepte ze gretig, en wankelde richting het eten. Ze plofte ertegen op, en viel op haar achterwerk. Een zachte piep van verassing ontsnapte haar. Ze wist niet dat het ding zo dichtbij was. Ze sperde haar bekje zo wijd mogelijk open, en zette haar twee pas gekomen tandjes in het zachte vacht, en beet harder. Natuurlijk zou het haar echt niet lukken om het ding te eten, laat staan het eraf bijten. Ze beet harder, en harder, maar het lukte niet. Wat ze wel binnen kreeg was veel haar. Muta zette een stap naar achteren, en tufte het haar eruit. Met een teleurgesteld gezicht keek ze naar de prooi, ofwel de richting waar de prooi zou moeten liggen. "Luwkt nwiet." miauwde ze teleurgesteld.

all I believe, is it a dream, that's come crashing down on me?
Dark world, dark light. Muta10

all that I hope, is it just smoke & mirrors?

"Owke!"Piepte de kitten gretig en Jinx keek toe hoe ze wankelend op het eten afstapte. Ze plofte ertegenaan en viel op haar achterwerk. Jinx wist een zacht gegrinnik nog maar net te onderdrukken. Ze waren allemaal nog zo onnozel, het was moeilijk te bedenken dat deze bolletjes fluff gevreesde krijgers zouden worden.
Muta sperde haar bek open en zette haar tandjes in het vlees. Ze beet zo hard ze kon en zette veel kracht, maar het vlees gaf niet mee. Het enige wat ze mee kreeg was een tuft haar, waar ze duidelijk niet al te blij mee was. Haar teleurgestelde gezichtje was zag er onnozel uit. Arm ding. "Luwkt nwiet." Miauwde ze teleurgesteld. Jinx lachte geamuseerd. "Ben je niet sterk genoeg Muta?"plaagde hij haar, waarna hij een stuk van het konijn afscheurde en dat een beetje voor kauwde, zodat het makkelijker te eten was. Hij legde het kwakje voor de kitten neer. "Probeer nu eens."

"Nostrum divellite corpus et scelerata fero consumite viscera morsu."

"Sed timidi est optare necem."