new life, new love.

Onderwerp: Re: new life, new love. do 14 jul 2011 - 20:08

Na dat ze Takarashi had gevonden en gezecht wat hij moest doen kerde ze terug naar Thunderfur. Dat had ze hem namelijk belooft. Dus dat deed ze dan ook. Het was een lange weg, zo voelde het toch aan. Maar het was het waard, zeker voor de vrienden. Ookal zou ze snel terug moeten keren naar haar clan eerst moest ze dit doen. Elke stap deed pijn aan haar poten, en ze had honger. Maar toch ging ze door, soms dacht ze dat het achterlijk was. Maar dan dacht ze dat ze zo gewoon was. De wiind stalk op, en ze probeerde sneller te gaan. Maar dat lukte haar niet. Maar na een tijdje was ze er dan toch eindelijk. Alleen was Thunderfur er nu niet. Ze besloot hem dan maar te roepen. "Thunderfur ik ben het." Maar ze zach niets. "Thunderfur." Scchreeuwde ze toen maar eens. Nu kon ze alleen wachten tot hij kwam. Weer een wind, maar deze keer zat er een geur in. De geur van Thunderfur, hij was dus dicht bij. "Thunderfur' riep ze nog eens. Nu moest hij haar wel gehoord hebben. Onder tussen ging ze in gedachten op. Naar Takarashi, nu hadden ze toch alle bij hun dach gehad. Maar dat was het waard. Hopelijk hield hij vol tot morgen. Hopelijk wed hij niet meer lastig gevallen. Door andere katten, die hem willen vermoorden. Haar gedachten warden door broken door een geritsel. "Thunderfur?" Zei ze. Nu Wachte ze af wie er zou komen.

Threads?:

Onderwerp: Re: new life, new love. do 14 jul 2011 - 20:25

"Thunderfur!" Hoorde hij iemand roepen en met wat geritsel sprong hij uit de boom.Hij lande net voor Goldenmoon's neus en keek haar in haar ogen aan. "Dat ben ik." Zei hij zacht snorend. Hij keek haar vriendelijk aan en vroeg; "Heb je Hem gevonden?" Hij gaf de nadruk op het woordje Hem en keek haar nieuwsgierig aan. De wind ging maar door en Er kwamen wolken aandrijven. Thunderfur keek ernaar en terug naar Goldenmoon. Bij haar voelde hij zich op zijn gemak, maar hij zou zijn leven voor haar niet opgeven al hoewel hij wel een kastanje uit het vuur zou halen voor haar. Het begon te miezelen en het maakte de beide katten nat. Thunderfur's staart ging zenuwachtig hee en weer. Zijn hart ging weer te keer, Emoties .. Dacht hij hierbij. Sorry daarvoor dacht hij inzichzelf en keek naar zijn poten om niets te laten zien van zijn emoties. De twee katten werden steeds natter midden in de regen

Onderwerp: Re: new life, new love. vr 15 jul 2011 - 9:48

"Dat ben ik." Zei de kater voor haar. Ze was blij hem te zien. "Heb je Hem gevonden?" Na die twee zinnen begon het te regenen. Mot regen, maar dat was het al snel niet meer. Ze werden allebij nat. "Ja ik heb hem gevonden." Zo stonden ze alle bij nu in de regen, zonder één woord te zeggen. "en jij heb je, je weg weer gevonden?" vroeg ze dan maar om de stilte te doorbreken. Waarscheinlijk had hij het wel gevonden. Maar ja ze wist niets anders te zeggen. Goldenmoon haf hem een lik en ging zitten. "Fijn je weer te zien, ookal is het niet zo lang geleden." Zij ze vriendelijk. Haar groene ogen fonkelden, terwijl de regen nog steeds over hun pelsen liep. Het was een betoverend moment. Tot dat er een kraai began te kraaien. Daar lachte ze in stilte om. "Ik heb hem dus gevonden, alleen hij kan niet jagen en nie vechten. Ik kan het hem niet leren dat is tegen mijn regels." Ze hield even pauze. Veel katten van de thunderclan durfden de regels te overtreden. Maar alleen als het echt nodig was, of voor iets juist. Dus Takarashi zou ze zeker niet kunnen helpen. "En ik weet ook niet wie het hem kan leren." Een zucht kwam stil uit haar mond. Nu had ze haar hart geleegd, van haar zorgen. Toch haar zorgen om takarashi. Het was waar wat ze zeiden. Als je het tegen iemand verteld, dat het oplucht. Dat deed het dus ook, het voelde alsof er een kat van haar schouders ging. Na of tijdens een gevecht. Ze keek naar Thunderfur en wachte tot hij daar op zou antwoorden.

Threads?:

Onderwerp: Re: new life, new love. vr 15 jul 2011 - 21:44

"en jij heb je, je weg weer gevonden?" Vroeg Goldenmoon aan Thunderfur. "Jaa, Dankje." snorde hij. "Fijn je weer te zien, ookal is het niet zo lang geleden." Zei ze vriendelijk, "Vind ik ook, Goldenmoon." weer snorde hij en keek haar vriendelijk aan, Zijn ogen glansde van vreugde en zijn vacht golfde zahtjes door de wind als een grasveld. Het was inderdaad een betoverend moment. "Ik heb hem dus gevonden, alleen hij kan niet jagen en nie vechten. Ik kan het hem niet leren dat is tegen mijn regels." Zei ze ernstig. "Ik heb geen regels maar naar mij zal hij niet willen luisteren, dat spijt me ..." "En ik weet ook niet wie het hem kan leren." ze maakte zich duidelijk zorgen. "Ik wil het hem leren, maar zo als ik al zei; Hij luistert niet naar mij." Hij was ernstig en gaf ook een zucht. "En eigenlijk ... Kan ik niet goed jagen, Vechten doe ik ook bijna nooit omdat hier niet veel andere katten komen, oefenen kan ik dus ookal niet ..." Hij keek haar aan, Haar schouders hingen laag, ontspannen maar toch voelde hij nog iets van spanning. Hij keek haar aan, Liefdevol en begripvol.

Onderwerp: Re: new life, new love. za 16 jul 2011 - 9:30

De kater zij dat hij Takarashi wel wilde helpen. Maar dat Taka zeker niet naar hem zou luisteren. "En eigenlijk ... Kan ik niet goed jagen, Vechten doe ik ook bijna nooit omdat hier niet veel andere katten komen, oefenen kan ik dus ookal niet ..." Ze ontpande zich. Maar ze had medelijden met hem. Door wat hij zei, dzat was niet zo leuk. "Wat als ik hem naar hier breng, en dat jullie dan misschien bevriend raken? Dan kunnen jullie misschien samen oefennen." Dat was het beste dat ze nu kon bedenken. Normaal zou ze het beter uit leggen. Maar ze was gewoon te moe om veel te gaan zeggen. Het regende nog altijd en haar pels was zo wat doorweekt. Maar ze had het geluk dat ze daar van hield. "hoe gaat het anders?" Ze had eigenlijk niet te veel te zeggen. Alles wat er uit kwam was moeilijk te bedenken. Soms wat simpeler dan andere. Ookal was het aan het regenen, de wind deed toch eens deugt. De enige plekken dat droog waren. Waren de plekken waar zij zaten. Ze legde haar natte staart op haar voor poten. Nu wachte ze eigenlijk op een antwoord. Ze keek naar boven. De bladeren van de bomen bewoogden sierlijk in de wind. Het leek alsof ze aan het dansen waren. Ook de struiken bewogen een beetje. Ze sloot haar ogen en spiste haar oren. Om zeker te zijn dat ze het antwoord van Thunderfur hoorde. Haar blik ging meteen terug naar hem toen hij iets ging zeggen.

Threads?:

Onderwerp: Re: new life, new love. za 16 jul 2011 - 11:28

"Wat als ik hem naar hier breng, en dat jullie dan misschien bevriend raken? Dan kunnen jullie misschien samen oefennen." Thunder schudde zijn kop. "Hij wil niet bij mij blijven. Daar ben ik zeker van ..." Hij keek Goldenmoon aan. even was het stil, Zelfs windstil maar de regen bleef naar beneden komen. "hoe gaat het anders?" Vroeg Goldenmoon opeens. "Goed, Maar ... Je wordt een beetje nat, kom je niet met me mee om op te drogen?" Hij vroeg het lief, hopend dat ze niet weg zou gaan, dat ze bij hem zou blijven maar hij wist dat ze een plicht te vervullen had, Zonder hem. Hij kon niet mee gaan naar haar `Clan´ want hij wist nauwelijks wat dat was, Hoe graag hij dat ook wilde weten. Thunderfur keek haar aan, Wachtend op een antwoord. Gerommel van de donder klonk in de verte en Thunder keek naar de lucht. De wolken waren bijna zwart en na een tijdje schoten er zelfs bliksem schichten door de lucht. Hij keek weer naar Goldenmoon die verlicht werd door de flitsen, Ze straalde.

Onderwerp: Re: new life, new love. ma 18 jul 2011 - 17:22

"Hij wil niet bij mij blijven. Daar ben ik zeker van ..." zei hij op haar eerste verslag. Op de tweede dat eigenlijk meer een vraag was. zei hij "Goed, Maar ... Je wordt een beetje nat, kom je niet met me mee om op te drogen?" Dat was heel vriendelijk van hem. Maar dat kon ze niet doen. Ze wou net een antwoord heven toen er een bliksem straal in de lucht kwam. daarna kwam de donder. "Dat is vriendelijk van je. Maar dat kan ik niet doen." En dat was de harde waarhied voor hem. Ze was nu eenmaal trouw aan haar clan en aan de regels daarvan. Dat was nu eenmaal het clan leven. Maar ze was trots om een clan kat te kunnen zijn. "Ik zal je wel nog eens komen bezoeken hier. Bij de grens lijn tussen rogeu teritorium en thunderclan teritorium." Zei ze toen maar. Ze zei het om hem niet teleur te stellen. Nog een bliksemlicht schoot door de lucht. Daarna zoals gewoonlijk weer de donder. Het was oorverdovend. Ze stond op en schudde zich uit. nu was haar vacht voor even wat droger. Maar dat duurde niet lang. "Ga maar als je wilt." Ze zei er niet bij dat ze dan naar haar clan terug ging gaan. Maar waarscheinlijk zou hij nog wel blijven. Nu wist ze eigenlijk niets meer te zeggen. Ze bad tot de sterrenclan dat thunderfur met iets zou komen. Iets waar ze inpiratie van daan kon halen. Waar ze weer even mee verder konden. Ja dat zou perfect zijn. Maar wat als hij ook nieks meer te zeggen had. Wat zou er dan gebeuren. Ee oneindige stilte. Gelukig zag ze zijn mond al open gaan.

Threads?:

Onderwerp: Re: new life, new love. ma 18 jul 2011 - 19:56

Ga maar als je wilt." zei Goldenmoon als laatste. "Kan ik niet .." Hij keek haar aan, Hij wilde niet dat ze wegging, Zij was het enige contact dat Thunderfur had. "Als je echt weg moet, kan je mij dan mee nemen?" Weer keek hij haar aan, hoewel hij wist dat het zo goed als onmogelijk was, Maar je weet nooit. Zijn ogen stonden triestig en hij probeerde zich zelf niet uit te schudden tegen het water. Zijn oren stonden een beetje op zij, wat onderanderen ook teleurstelling betekende. Hij keek haar aan "Dat kan niet hee ..." Hij keek haar aan. "Ik wil niet dat je weg gaat." zei hij vast besloten, Nu hij zijn kop schudde en naar beneden hing zag ze waarschijnlijk het scheurtje in zijn oor, En in zijn andere oor het litteken. Door een ingestort huis, het huis waar hij vroeger, meer dan 12 maanden geleden leefde, Nu was hij Rogue en helemaal alleen. Dat wist ze niet want dat vertelde hij ze niet.

Onderwerp: Re: new life, new love. di 19 jul 2011 - 11:38

"Kan ik niet .. Als je echt weg moet, kan je mij dan mee nemen? Dat kan niet hee ... Ik wil niet dat je weg gaat." Zei Thunderfur. Ze had nog niet eens kunnen antwoorden. "Ja dat gaat niet. Ik kan nog wel even blijven. Maar ik zal dan ook eens moeten gaan." Zei ze vriendelijk. de regen bleef neervallen. De bliksem zag je nog altijd in de lucht. Het was alsof de storm losgebarsten was. Tussen twee katten, of meerdere. "Maar ik kan altijd eens terug komen hé." Zei ze om hem gerust te stellen. Wat kon ze anders zeggen. Maar nu kon ze wel nog even blijven. Ookal wist ze niet hoe laat het was. Het was zo'n rare dag geweest, of twee dagen. Er was zo veel gebeurt, dat ze zelfs niet kon beschrijven. Ze zuchte, stil zodat de kater het niet zou horen. Elk regen drupeltje kon je nu zien vallen. De prooi die ze had gevangen was ze zelfs vergeten. Nu zouden ze niet meer goed zijn. Wat een verspilling van levens. Dacht ze in zich zelf, en het was nog waar ook. Prooi moest je vangen om te kunnen overleven. Niet om te laten liggen rotten. Dat is jammer voor de clan. Het was echt een verspilling. Nu zat ze daar mee in haar kop. Maar ook met de twee katers. Het was moeilijk om te denken. Ze moest dan ook nog terug naar haar clan. Wat zouden die zeggen, of vragen. De geuren zouden uit gewassen zijn door de regen. Maar ze had wel een paar smoesjes achter de hand. Dat dacht ze toch.

Threads?: