| | 
37
| |
|  Onderwerp: Out of my territory  wo 29 jun 2011 - 14:00 | |
| Hey you; lonely traveler, don't be so shy. We can go and talk, lets try.. De ontmoeting met Darkfire had haar aan het denken gezet, de kater klopte niet er was iets mis. Mistyvine's ongebruikelijke ogen waren tot spleetjes geknepen, als ze richting het Rogue territorium liep. De reden dat ze hier was; ze wilde gewoonweg geen andere leden van haar Clan tegen komen. Ze zocht voor rust, maar iemand moest die natuurlijk komen verstoren. Zoals altijd een onnodige bemoeial, die echt geen énkele aanvulling bracht op haar leven. Ze nam plaats naast een vervallen schuur, die schaduw bracht tegen het felle zonlicht dat onverschillig op haar huid bleef branden. Een klein briesje verkoelde haar gelaat, en ze ging op haar zij liggen. Ze hield meer van de ochtenden, waarin de verzengelde hitte nog niet zo sterk was dat ze spontaan hijgde van de warmte, zo als een hond. Met de gedachte aan de zachte nevel sloot ze haar ogen waardoor haar irrissen geen natuur meer reflecteerde. Kleine golfjes veranderde de structuur van haar vacht. Waarna ze opschrok van een geluid dat ze kende, een miauw. Of iets in die richting, het was in ieder geval het geluid van een kat. Wéér was haar rust natuurlijk verstoord, en soort grommetje ontsnapte uit haar keel als ze zich omhoog hief. Ze was bezaaid met aarde en zand, waarna ze met een sierlijke beweging vanachter het schuurtje vandaan kwam. Ze meende het gelaat van een kat voorbij te zien schieten. Haar ogen versmalde zich, en ze legde haar oren in haar nek. Haar haren gingen een stukje overeind, maar niet zodat ze bang leek. De uitdrukking die haar lichaam gaf, was eerder aggresief. Met een kleine mrauw probeerde ze de aandacht van de kat te trekken. Een kater zou niet echt handig zijn, aangezien ze krols was en haar antwoord op kittens altijd ; Over m'n lijk! Was. Ze wachtte rustig af, en ging zitten. Haar oren nog steeds in haar nek. Weer hoorde ze geritsel, 'ja nu mag je wel komen, loser.' Zuchtte ze met haar ogen nu ongeïntresseerd. [Loser post, officieel, maarja alleen Waz [Kyo] und me. Ookal ben ik hier eigenlijk op tegen, maar ach; voordat er weer allemaal poezen komen en Mistyvine dan heel hard boos gaat worden ^^] Girls have balls, they are just a little higher up, that's all. (; |
|  | |
40
| |
| | Onderwerp: Re: Out of my territory wo 29 jun 2011 - 16:57 | |
| Trainen! Het woord galmde door zijn kop. Hij moest fit blijven, altijd, zodat hij Snowlight kon verslaan. Zijn familie! Bah, hij verachtte het woord. Hij kon het geen familie noemen! Misschien dat hen samen een familie vormde, maar hij was uitschot volgens hen. Al vanaf het allereerste begin. Snowlight hoorde erbij, door haar werd hij zo behandeld en door zijn pogingen zijn ouders en de rest te bewijzen dat hij er ook nog was, werd hij alleen maar meer gehaat. Iedereen haatte hem, ze waren bang van hem, misschien omdat er toch ergens een monster in hem school. De jonge rode kater klauwde met zijn nagels in de grond bij de gedachte. Even liet hij een grom horen, voor hij verder stapte. Zijn staat zwiepte heen en weer, liet zien hoe oncomfortabel hij zich voelde. Hoewel hij niet de grootste kater was, zag je toch duidelijk die spieren onder zijn huid. Nee het trainen liet hij niet luchtig. Het was iets waar hij zijn leven aan had gewerkt. Het was om zijn plek terug te verdienen, terug in de familie. Terug, in plaats van Snowlight! Het was haar schuld, zij eiste alle aandacht op, zij zorgde ervoor dat iedereen zijn rug naar hem keerde. Kyo hield stil. Zijn oren omhoog gepriemd. Hij hoorde het geluid van een kat. De jonge kater had totaal geen behoefte aan gezelschap en dus probeerde hij zonder aandacht te trekken verder te lopen. Toen hij langs het schuurtje glipte hoorde hij de kat. Hij was al weer verdwenen in de bosjes toen deze hem aansprak, alleen niet op een vriendelijke toon. Kyo keek achterom en legde zijn oren plat. Ze noemde HEM een LOSER?!! Dat de poes krols was merkte hij niet eens door de woedde die opborrelde. Met een grom sprong hij de bosjes uit. 'We zullen wel eens zien wie een LOSER IS!' Hij schreeuwde het haast naar haar. Dit kon hij zo niet uitstaan. Kyo snoof en rook dat deze poes ook nog eens bij ThunderClan hoorde. Zou ze Snowlight kennen?! In feite was heel ThunderClan familie!
|
| | | |
37
| |
| | Onderwerp: Re: Out of my territory wo 29 jun 2011 - 19:35 | |
| Nonchalant keek Mistyvine naar de oranje kater die uit de bosjes sprong. Hij schreeuwde naar haar dat ze zouden zien wie de loser was. 'Dan zou ik maar eens beginnen met in het water te kijken.' Gniffelde ze zachtjes. Ze stapte wat dichter naar de kater toe en liep een rondje om hem heen. 'Chillex dude, ik kwam alleen maar om te ontsnappen uit dat kleffe katten hol.' Het laatste mompelde ze een beetje beschaamd.
Het was niet niks om je eigen Clan voor schut te zetten, maar ze wilde vrij zijn. Ze wilde de wereld rond, ook al kon ze dat niet. Ze had verplichtingen die ze moest vervullen, en ze wilde het voor haar geliefde ouders die dood waren.
Zij waren het enige wat ze had, en stierven toen ze een kitten was. Ze werd opgevoed door een andere Queen die ze simpelweg nooit als haar moeder had kunnen zien, ze bouwde een muur om haar heen. En ging er toen ze apprentice was in de ochtenden op uit om naar de grote velden die vrijheid boden te kijken.
Er stond nu een kater voor haar, iets wat ze niet had gewild, maar hij leek niks door te hebben. De kat was zwaar en woedend aan het ademen, en overstemde de stilte waarop Mistyvine verliefd was geworden. ‘Jeez, jij hebt wat ontspanning nodig, nog even en je krijgt een spastisch oogtrekje.’ Sprak de poes iets luider waarna ze ging zitten en koeltjes over haar poot likte.
Nieuwsgierig wachtte ze af, ze zag het gesprek met deze kat nu al als een lolletje, iets wat bij Darkfire niet ter spraken was gekomen.
Girls have balls, they are just a little higher up, that's all. (; |
| | | |
40
| |
| | Onderwerp: Re: Out of my territory vr 1 jul 2011 - 17:13 | |
| Het begon nog meer te borrelen toen hij hoorde wat de poes tegen hem zei. Deze poes zat hem nu al op zijn huid, maar hij hield zijn mond dicht. Ongemerkt trilde hij een beetje, van kwaadheid. Ze leek te genieten van de manier waarop hij op haar reageerde en dat maakte hem alleen nog maar kwader. Het was net een kleine kitten, doorgaan tot hij het helemaal zat was. 'Ik ontspan als dit naar ThunderClan stinkende mormel me niet meer irriteert!' zei hij kwaad. Het kon hem niets schelen als de poes hem zou aanvliegen, ze was jonger dan hem en hij trainde zijn hele leven al. Daarbij kende hij de trucjes van ThunderClan, de technieken die de warriors hun apprentices leerde. Ooit had hij ook leren vechten van zo'n mentor. Zijn mentor.. Een van de best vechtende katten, de kat die hem wel had geaccepteerd. Zijn mentor leefde nog bij de Clan, maar hij wist van Kyo en hij wist meer van de rode kater dan enig ander. Alleen deze kat was niet gevlucht voor wat Kyo was. De kater leegde zijn hoofd weer even en keek de poes met samen gespleten ogen aan. Als ze zo nodig lol wilde trappen, kon dat ook op zijn manier! Een proefje, om te kijken hoe sterk hij was. Snowlight zou zijn woedde voelen, hij zou haar verslaan! |
| | | | |
| | Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
