There is a darkness in your eyes

Het was al nacht, de zon was al vele uren onder en verwarmde de aarde niet meer. Zo'n beetje alle katten sliepen nu, wat er voor zorgde dat de zwarte kater de enige was die zich niet had overgegeven aan de slaap. Hij waardeerde de stilte die er nu was; meestal was het hier een chaos, vol geluiden en indrukken. Nu was er niemand, behalve de slapende gestaltes in de schuren en rond het kamp.
De kater snoof de frisse lucht in, maar kreeg daardoor ook de geur van een jongere kat binnen. Zijn oren draaide zich om naar de kleine gestalte en keek deze nieuwsgierig aan. "Wat moet jij nog wakker zo laat?"Misschien niet helemaal aan hem om dat te vragen, sinds hij even goed nog wakker was.


-Eerste post Annie

Annie staarde naar de sterren, terwijl ze een beetje heen en weer wiebelde. Ze was, heel slim, vanmiddag ergens in slaap gevallen, dus was ze nu klaarwakker. Een kleine glimlach stond op haar gezicht, terwijl ze ondertussen een beetje rondliep en zichzelf oprolde tot een balletje. Zo kon ze rustig blijven kijken, zonder dat ze de hele tijd overeind hoefde te blijven zitten. Vanuit haar ooghoek merkte ze nog een gedaante op, al was het ontzettend lastig te zien door de zwarte vacht van de kat. Ze stond op en trippelde achter hem aan. Nieuwsgierig ging ze bij hem zitten en het duurde niet lang voordat ze werd opgemerkt. "Have you seen my bear Tibbers? I can't sleep," miauwde ze op een sadistische toon, doelend op de beer die ze vaker meesleepte met zich. Het was niet echt zo dat ze niet kon slapen zonder Tibbers, maar het was eigenlijk haar standaard manier om katten aan te spreken.

Onderzoekend keek hij het kleine poesje aan, zich nog steeds afvragend waarom ze zo laat nog wakker was. Zelfs hij voelde de slaap aan hem trekken, zou de kitten dan niet helemaal moe moeten zijn? "Have you seen my bear Tibbers? I can't sleep," Kwam er al snel als antwoord. Jinx keek haar schuin aan. "No, I haven't seen him." Een Teddybeer? Kort keek hij om zich heen, maar nergens kon hij er een bespeuren. Het was een mensenspeeltje, wist hij nog. Vaak kochten volwassenen ze voor hun kinderen. "A teddy bear you say, hmm? Did you steal him from the Twolegs?"Vroeg hij geamuseerd.

De bruine kattin was bij de zwarte kater gaan zitten, terwijl ze toch op de respectievelijke afstand bleef. De zwarte kater constateerde dat hij Tibbers niet had gezien en eventjes liet ze haar oortjes hangen. Ze moest toch maar eens beter gaan opletten waar ze die teddybear neer legde.
Ze keek op toen de zwarte kater weer tegen haar sprak en vroeg of ze de beer had gejat van de mensen. Ze knikte eventjes. "I found him, on the ground. A little girl had lost it, but when she returned for it, callaing him Tibbers, I scratched her and she fled," sprak ze, met iets van trots in haar stem. Ze was ontzettend blij met Tibbers, maar op momenten zoals nu wilde ze hem gewoon terug en verder slapen. Ze was moe, zo moe. "What's your name, sir?" vroeg ze daarna voorzichtig.

De jonge poes knikte op zijn vraag. "I found him, on the ground. A little girl had lost it, but when she returned for it, callaing him Tibbers, I scratched her and she fled," Vertelde ze vervolgens trots. Jinx grinnikte zachtjes, geamuseerd. Dat vond hij wel een mooi verhaal, een jonge poes die een kind had afgeschrikt door haar scherpe klauwtjes. Het stelde maar weer vast hoe zwak mensen waren. "What's your name, sir?"Vroeg de kitten voorzichtig. "There's need to call me sir. I'm simply Jinx."Sprak hij geamuseerd. "And what is your name?"