A perfect dream (open)

Onderwerp: A perfect dream (open) vr 16 okt 2015 - 21:27

De avond viel in. De gevechten om wie er in de barn mocht slapen waren net afgelopen. De barn zat helemaal vol, maar naast de barn, net onder het dak was wel wat plaats. Onder een paar half verrotte planken ging ze liggen. Heel beschut was het er niet, maar het was beter dan zomaarergens in het koude veld. De dag had haar uitgeput en de slaap kDwam snel. Meestal waren haar dromen leeg en grijs of bloederig. Maar deze had een vredige sfeer. Veel kon het haar niet schelen. Niets kon haar wat schelen. Toen haar vader stierf, toen Elite leden stierven, het had haar koud gelaten. Maar deze droom gaf haar gevoel. Alles was licht. Een grasveld met mooie bloemen. Haar poten liepen doelbewust ergens naar toe. Daar, met zijn rug naar haar toe zat een cyperse kater die ze een enkele keer in het kamp had gezien. Hij draaide zijn kop naar haar toe. Hij had blauwe ogen. Prachtige blauwe ogen. Ergens herinnerde ze dat hij Tornado heette. Tornado lachte naar haar. Eindelijk voelde ze wat. Liefde voor iemand. Zijn ogen, zijn lach. Opeens had ze besloten dat hij perfect was. Haar poten begonnen te rennen maar opeens werd de lucht donker. Achter Tornado zat een poes. Hij lachte ook naar haar. Zij lachte terug en Tornado gaf haar een lik. Woede overspoelde haar. Voor ze verder iets te weten kwam werd ze wakker. Waarom nu?

-open

Ze had gekeken bij de gevechten om in de Barn te slapen, niet dat mee deed. ze vond de koude lucht prima en liet aar weer denken aan thuis, jammer genoeg waren de gevechten snel afgelopen en voor ze het wist stroomde de katten naar hun slaapplek. even bleef ze nog zitten, haar licht bruine kijkers tuurde naar de hemel. De witte lichtgevende puntjes in de lucht samen met de grote maan was de lucht weer een mooi plaatje, na een lange tijd zo te zitten stond ze uiteindelijk op en sjokte door het kamp heen. een klein beschut plekje trok haar aandacht, en met een grote passen trippelde ze veder. er lagen wat oude verrotten planken die de regen half tegen hield. een zucht verliet haar mondhoeken, waarom had ze niet thuis gebleven? waarom had de storm haar leden uit elkaar getrokken? ze wou net de kleine beschut plekje instappen, toen ze plots twee ogen zag. geschrokken deinsde ze terug, ze had de andere kat niet zien liggen. "Is er nog plek?" vroeg ze, en keek omzich heen. het was niet grot maar er kon wel twee katten liggen, maar ja.. als deze member het wou delen was de vraag.

Geïnteresseerd bekeek de poes de oorzaak van het geluid dat haar zo plotseling had wakker gemaakt. De maan wierp net genoeg maanlicht op het kamp om te kunnen zien dat het bruine tabby poes was met oranje tabby vlekken. Haar ogen reflecteerden het maanlicht en lieten haar paar blauwe ogen uit de schaduwen oplichten. Yandere voelde er weinig voor haar slaapplaats te delen, maar dat deden clangenoten toch? Met een nep vriendelijke glimlach keek ze de ander aan. 'Tuurlijk, geen probleem er is genoeg plek.' mauwde ze. De poes schoof een stukje op. In de hoop verder te gaan met die droom ging ze weer liggen. Maar ze wist dat de droom niet terug zou komen.

Theme&Voice: