{Innerghost} Insight

_{Ze had niks kunnen vinden in het territorium nu de koudere winden al begonnen te blazen. Het weer werd guur en de wind leek af en toe in haar neus te snijden. Ze was dus genoodzaakt om naar de carrionplace te gaan om te kijken of daar nog iets te vinden was. Maar de overweldigende stank maakte haar wat cynisch hierover. "Wat zal er van ons worden als we ooit echt zouden moeten leven van deze door ziekte vervloekte plaats," sprak ze tegen zichzelf.}

De schouder van Innerghost stak nog als de hel bij elke stap die ze zette, maar ze ging er niet aan toe geven. Acefray kon oprotten met zijn adviezen. Wat nou rust? Rust bestond er niet in het clanleven, pas als je elder was, niet als deputy, nog jong genoeg en gezond. Innerghost volgde de geurspoor van Frozenvoice naar de Carrionplace. Het leek er op dat daar nu al meer prooi was dan in heel de rest van het territorium. Ongelooflijk. In de verte zag ze haar dochter al en ze stapte er op af, om de volgende woorden te horen. "Wat zal er van ons worden als we ooit echt zouden moeten leven van deze door ziekte vervloekte plaats," waren haar woorden. "Starclan mag het weten, daarom hebben we nu ook the old Badger set," miauwde Innerghost, terwijl ze haar omgeving bestudeerde.

_{De stem van haar moeder liet haar opkijken. Rustig sloeg de poes de zwarte kattin gade waar ze zo op leek, alleen haar korte vacht kwam ergens anders vandaan. Rustig hield ze de blik van de poes vast. "De Windclan katten jagen op konijnen. Het is voor de katten met Shadowclan bouw veel zwaarder om de konijnen te vangen, zeker in het geval van zwakte door honger." Ze trok eventjes lichtjes met haar oor. "Zal het genoeg zijn nu sommige van de clangenoten doen alsof ze zelf konijnen zijn?" Haar indringende blauwe blik vond die van haar moeder.}

"De Windclan katten jagen op konijnen. Het is voor de katten met Shadowclan bouw veel zwaarder om de konijnen te vangen, zeker in het geval van zwakte door honger." Innerghost trok even met haar oor bij de logische, slimme woorden van har dochter. "Zal het genoeg zijn nu sommige van de clangenoten doen alsof ze zelf konijnen zijn?" Vroeg Frozenvoice toen. Innerghost slaakte een zucht. "We kunnen het altijd proberen en onze technieken er op aanpassen. Als we samenwerken zal het niet geheel onmogelijk zijn," murmelde Innerghost. En wie wist, de kittens van Fallentear waren tenslotte deels Windclan. Zij konden er een handje van hebben met hun slanke bouw. Al walgde ze al snel van haar gedachte op het moment dat deze binnen kwam. "Maar ik geef je gelijk. Ik weet niet of het genoeg is, maar hoe meer kansen, hoe beter," miauwde ze.

_{Zwijgzaam luisterde de poes naar de woorden van haar moeder en trok eventjes lichtjes met haar oor om aan te geven dat ze het begrepen had. "En die nieuwe clangenoot van ons dan, die ex-windclanner. Die moet toch een handje hebben van het vangen van konijnen," zei de poes rustig, "misschien dan met een patrol met de katten die het vlugst op hun poten zijn." Ze haalde haar schouders eventjes op, waarna ze met een lichte frons naar haar moeder keek. "We zullen het zien. Ik ben laatst in de nursery geweest en het ligt behoorlijk vol." Haar toon zei genoeg, ze was het er niet mee eens.}

"En die nieuwe clangenoot van ons dan, die ex-windclanner. Die moet toch een handje hebben van het vangen van konijnen," zei Frozenvoice toen. Innerghost vernauwde haar ogen en knikte bedenkelijk. "Daar heb je gelijk in," sprak Innerghost. In haar stem was duidelijk te horen dat ze dit ging gebruiken. Lionroar kon de anderen wel een lesje geven in het jagen op konijnen. "Misschien dan met een patrol met de katten die het vlugst op hun poten zijn." Innerghost knikte. "Die kittens van Fallentear hebben ook Windclan bloed," er kwam wat verbittering in haar stem, maar toch was het wel te gebruiken. "Zij konden er met wat training, van Lionroar bijvoorbeeld, ook wel een goed handje van krijgen," miauwde ze, toch wel met tegenzin, maar het was zo. "We zullen het zien. Ik ben laatst in de nursery geweest en het ligt behoorlijk vol." Een subchange. Innerghost vernauwde haar ogen en knikte. "Het is inderdaad overvol. Dit gaat wat worden met leafbare," merkte ze op.

_{Een bedenkelijke frons verscheen op het gelaat van Frozenvoice bij de woorden die haar moeder uitsprak. De kittens van Fallentear eh? "Hoe oud zijn die dan okalweer nu?" vroeg de poes kalmpjes, waarna ze haar staart rond haar poten krulde. "Ik heb dat niet echt meegekregen, zoveel apprentices de laatste tijd." Ze schudde haar pels eventjes kort uit en zette deze vervolgens op. Had ze de lange pels van haar ouders niet even kunnen erven of zo?
Ze keek haar moeder vervolgens toch strak aan. "Denk je dat alle kittens gaan overleven als het zo door gaat? Fawn is ook weer zwanger van een nest namelijk en ik zie mijn zus, neefjes en nichtjes liever niet creperen."}

"Hoe oud zijn die dan okalweer nu?" vroeg Frozenvoice toen. Innerghost sloeg haar staart over haar poten. "Die zijn nu bijna zeven moons," miauwde ze. "Ik heb dat niet echt meegekregen, zoveel apprentices de laatste tijd." Innerghost zuchtte bij deze woorden. "Inderdaad," miauwde ze. "Denk je dat alle kittens gaan overleven als het zo door gaat? Fawn is ook weer zwanger van een nest namelijk en ik zie mijn zus, neefjes en nichtjes liever niet creperen." Nu spoten de ogen van Innerghost bijna vuur. Ze stond daarom ook abrupt op. "Fawnstep is weer zwanger?!" De woorden verlieten harder haar mond dan de bedoeling. Ze herstelde zich daarom ook snel, ging weer zitten, sloeg haar staart over haar poten en haalde diep adem. "Maar nee. Ik vermoed dat het niet goed gaat komen als het zo doorgaat," haar woorden klonken verbeten. Ze kon dit gewoon niet geloven.

_{Frozenvoice trok eventjes kort met haar oor. Zeven manen eh? Wie weet. De poes haalde haar schouders lichtjes op. "Als je denkt dat ze er klaar voor zijn," merkte de poes rustig op, waarna ze haar voorpoot een aantal vlugge likken gaf. Maar ze vernauwde haar ogen eventjes in milde verbazing toen ze haar moeder haar stem hoorde verheffen. "Dat of ze weet zichzelf meer prooi te verschaffen dan dat ik zou willen eten of kunnen eten." Ze zuchtte eventjes lichtjes, "ik weet dat het klikken is, en ik heb niet echt een band met mijn broertjes en zusjes, maar ze is slecht bezig en ze blijft familie." Hierna keek ze haar moeder aan. "Als het allemaal te weinig is, dan moeten we meer jagen." Eventjes bleef de poes stil, "of uitbreiden." Dat was een gewaagde opmerking en ze wist het.}

"Als je denkt dat ze er klaar voor zijn," zei Frozenvoice. Innerghost knikte enkel. Vervolgens begon Frozenvoice over Fawnstep en dat raakte de deputy. Als het om Fawnstep ging, faalde Innerghost enorm als moeder. "Dat of ze weet zichzelf meer prooi te verschaffen dan dat ik zou willen eten of kunnen eten," zuchtte Frozenvoice. Innerghost vernauwde haar ogen, "ik weet dat het klikken is, en ik heb niet echt een band met mijn broertjes en zusjes, maar ze is slecht bezig en ze blijft familie." Innerghost knikte. "Goed dat je het gezegd hebt. Ik had het niet gezien, omdat ik het starclanverdomme niet verwacht had," bromde ze. "Als het allemaal te weinig is, dan moeten we meer jagen." Frozenvoice ging terug naar het onderwerp waar het eerst overging. Toen ze begon over uitbreiden vernauwde ze haar ogen. "Uitbreiden, hé?" Ze vernauwde haar ogen, maar vond het een goed idee. Ook dubbel, zeker na het verlies van Thrushdive en Frostlake.