Please, don't judge me~

Het geluid van pootstappen wekten hem, en de donkere kater draaide zich geërgerd om. Sinds het gevecht met de dassen werd een goede nacht slaap hem niet meer gegund. Zelf was Graywing er ongeschonden vanaf gekomen, maar hij was een van de weinigen. De apprentice waar hij op had moeten passen was gelijk de bek van de das ingestormd, Zijn goede vriend Panthergrowl die ook in zijn patrouille zat was zwaargewond geraakt, en Shrewstar waar hij van zijn leider op had moeten letten was een leven verloren. Mooie warrior was hij toch. Een moment sloeg Gray zijn ogen op naar de kat die langs zijn nest liep, en herkende Creamyfrost. De twee katers hadden sinds het gevecht niet veel gesproken. De zwarte warrior bedacht zich dat hij toch geen slaap meer zou kunnen vatten, en krabbelde overeind om zijn vriend achterna te komen. Onder dekking van de nacht, en zijn donkere vacht sloop hij succesvol langs de kat die de uitgang bewaakte voor die ook al lastige vragen ging stellen. Het duurde ook niet lang voordat Graywing zijn vriend eindelijk had ingehaald, en liep op hem af. "Hey Creamy." Zei hij rustig aangezien het te vroeg was om enthousiast te doen. "Wat doe je hier zo midden in de nacht?"

Even trok de kater zijn wenkbrauwen op bij de reactie van zijn vriend. Hij leek geschrokken. Dat kon eerst nog afgedaan worden aan het feit dat hij misschien bang was in het donker, maar het leek alsof Creamyfrost liever een monster tegengekomen was dan hem. Verdacht. “Ik…” Begon de kater toen hij zich omdraaide. “Hee Gray.” Creamy leek nu net een kit die erop betrapt was het kamp te zijn uit geslopen, en het amuseerde Graywing meer dat het zou moeten. Heilig boontje Creamyfrost had iets stouts gedaan. “Ik moest even weg.” Was de verklaring. Graywing geloofde er niets van. "Waarvan?" Vroeg hij nieuwsgierig. Ze waren vrienden, dus ze konden elkaar vertrouwen, toch? "Lady trouble?" Vroeg de donkere kater grinnikend. “En jij?” Vroeg Creamy, duidelijk dat hij het onderwerp wilde veranderen. "Lady trouble." Antwoordde hij bloedserieus zodat zijn vriend door zou krijgen dat hij geen echt antwoord zou geven tenzij hij dat ook deed.

“Ik was opzoek naar zaadjes.” Mompelde Creamyfrost op een gedempte toon. “Ik kon niet meer slapen, dus ik dacht…” De kater hield op met praten en keek Graywing schuldbewust aan. Deze kreeg het er eerlijk gezegd een beetje op zijn zenuwen van. Hij had eigenlijk gehoopt zijn vriend te betrappen op was onschuldig vermaak zoals het bezoeken van een buiten-clans vriendinnetje, maar dit was veel serieuzer. "Bedoel je papaverzaadjes?" Vroeg Gray een beetje onbegrijpend. Hij kende de dingen wel. Op het moment dat je ziek of gewond was werd je volgestopt met die dingen voordat je kon beginnen met zeuren over hoeveel pijn je wel niet had. Creamy had er dus genoeg gehad na zijn verwondingen van het dassengevecht. "Creamzel, als je pijn hebt kun je toch gewoon Honeypaw vragen om zaadjes? Daar zijn ze er toch voor?"

“Dat weet ik wel, maar ik denk niet dat ze ze nog aan me wil geven.” Antwoordde Creamyfrost, en op het moment wisten beide katers even niet meer wat ze moesten zeggen. Voor Graywing werd alles een beetje verwarrend. Als Honeypaw zijn vriend geen zaadjes wilde geen dan zou hij ze vast niet nodig hebben maar waarom wilde hij ze dan zo graag hebben? Hier moest de donkere kater even over nadenken, en toen Creamyfrost het onderwerp veranderde liet hij het even gaan, voor nu. “Maar… maar waarom kwam je achter me aan Gray?” Vroeg zijn vriend, en Graywing haalde simpelweg zijn schouders op. "Ik kon toch niet slapen." Antwoordde hij. "En er moet tenslotte toch iemand zijn die een beetje op je past, nietwaar?"