Toy or playboy

Ze kon het ook niet uit haar kop houden. De vader van Nightshroud en een andere mini-Bratje. En dan nog is vier ongelukjes van Zira. Dat kon echter niet zo doorgaan. Maar er was geen weg terug. Eternity moest vanaf nu is weer, zoals jaren geleden, een oog in het zeil houden. Gewoon weer kleine mormelnestjes vermijden van haar nakomelingen. Nu zal ze haar tijd niet verspillen aan haar nutteloze dochters, nee. Ze zal praten met de kater die het allemaal begonnen had. Rinx ofzo. Whatsoever, ze zal de uitleg van hem willen horen, en dus niet van haar dochter die haar moeder niet eens durft te begroeten. Haar witte nekharen zaten overeind bij het zien van de juiste kater. Met lange, dreigende stappen kwam ze zijn richting op. 'Sjinx toch? Eternity,' Stelde ze zich haastig voor. 'We moeten praten...'

- Jinx only

Zijn ogen waren gefocust op een een klein muisje dat rustig rondscharrelde tussen wat dooie bladeren, die niet lang geleden naar beneden waren komen vallen. Het beestje bezat niet genoeg vlees, maar het zou genoeg zijn op de kater voorlopig te voorzien. Rustig zakte hij door zijn poten, waarna hij nog net iets ditcherbij kroop. De jacht zou goed zijn afgelopen, als er niet een vreemdeling was die aan kwam dreunen. Het beestje keek geschrokken op en spurtte bij het aanblik van de zwarte kater haastig weg. Geërgerd sloeg Jinx met zijn staart, waarna hij zijn aandacht richtte op de witte poes die op hem af kwam lopen. 'Sjinx toch? Eternity,' Hij trok één wenkbrauw op hij het zien van de oudere poes, die bovendien zijn naam verkeerd uitsprak. Wat wilde deze nu weer? "Jinx, ja" Sprak hij luchtig. De kans om verder nog wat te zeggen keek hij niet. 'We moeten praten...' Droogjes keek hij haar aan, zich afvragend wat voor bijzonders er nu weer aan de hand was. "Oh ja? En waarom dan wel niet? Is er weer iemand gestorven ofzo?" Sprak hij ietwat sarcastisch, waarna hij de poes aan keek.

Ze mocht zijn arrogante gezicht nu al niet. Maar afijn, een boek kun je niet beordelen aan zijn kaft. Misschien was Zira toch niet zo dom, misschien ook wel. Jinx, right? Sounds like a kittypet. "Oh ja? En waarom dan wel niet? Is er weer iemand gestorven ofzo?" Eternity liet een harde lach horen. 'You wish,' mauwde ze bot. 'Maar als je is even meehelpt zal er tot jouw geluk niemand sterven.' Ze keek hem kil aan. Het kon haar geen haarbal schelen wat ze over haar dachten. Maar deze witte poes was zeker niet in voor grapjes en ze deed het alleen maar uit puur respect. Ze liep richting de achterkant van Barn three en keek achter zich om zeker van te zijn dat die kater haar is volgde.

De oudere poes liet een harde lach horen. 'You wish,'Klonk haar stem bot. Jinx wiebelde met zijn oren, zich afvragend waar deze Eternity mee zat. Als het maar niet weer over hem en Zira ging, hij had nu wel vaak genoeg gehoord dat hij het zogezegd speeltje van haar was. Dat begon hem langzaam aan een beetje te irriteren. 'Maar als je is even meehelpt zal er tot jouw geluk niemand sterven.' Haar woorden werden vervolgd door een kille blik. Jinx was daar echter niet van onder de indruk. Ze was een stuk ouder dan hem, maar dat dwong hem nog geen respect af.
Voordat hij echter wat kon zeggen was Eternity al weggelopen, achter barn three. Jinx wilde eigenlijk gewoon weglopen, maar zijn nieuwsgierigheid won het. Hij trippelde achter haar aan en plaatste zijn zwarte achterkant op de grond. "En wat is er zo belangrijk dat we het helemaal geheim achter een Barn moeten bespreken?"Vroeg hij ietwat spottend, met één wenkbrauw opgetrokken.