the error of many ways

Onderwerp: the error of many ways zo 1 nov 2015 - 19:20

Haar groene blik gleed over het gebied. Het was nou niet bepaald een gebied waar ze vaak kwam. Ze had zich tot de straten gewend die onder de hoede vielen van de Bloodclan. Het was haar eigen kooi geweest. Ontsnapt uit haar kittypet leven zoekend naar de vrijheid en had niets anders gevonden dan een ander hok. Was dat echt hoe haar leven zou moeten zijn? Altijd en eeuwig opgesloten nooit de vrijheid proevend waar ze vanaf jongs af aan al van droomde. Wat hielt dit leven dan nog in..

Ze had haar familie in de steek gelaten. Wist nieteens of ze nog leefde en dat allemaal voor het sprankje vrijheid dat ze eigenlijk nooit verkregen had. Bloodclan hielt een strop om haar keel en de prijs voor vluchten zou dood zijn. Claw's regels stonden vast. Verlaters werden de dood in gejaagd. Daarnaast. Zij was nou niet bepaald de kat om te tonen dat ze iets niet meer aankon zoals gedacht zou worden als ze Bloodclan verliet. Ze zat vast. Hoe je het ook wendde of keerde.
-Dragon first

Onderwerp: Re: the error of many ways zo 1 nov 2015 - 19:31

Een witte kattin stapte zijn blikveld binnen en Dragon hield stil op zijn plaats. Haar geur was onmiskenbaar die van die groep die zich BloodClan noemde. Hij had nu al een aantal van hen ontmoet en het leken niet de meest vrolijke noch vriendelijke katten te zijn. Puur om haar eerste reactie mee te mogen maken naderde hij iets, zijn houding neutraal. "Hallo," begroette hij haar met zijn diepe stem. Het was nog geen tijd om zomaar te besluiten wie vriend of vijand was, daar kende hij dit gebied en zijn grote groepen katten nog niet goed genoeg voor. En dus ging hij ieder gesprek tegemoet met een kalme houding. Er lag echter niets van angst te lezen in zijn ogen, want hij had geleerd dat het geen zin had om iets te vrezen wat je nog niet goed genoeg kende.

Onderwerp: Re: the error of many ways zo 1 nov 2015 - 20:24

De plotse 'hallo' liet haar opschrikken uit haar gedachtes en langzaam draaide de witte kattin haar ranke hoofd bij om de tabby kater's ogen te ontmoeten. Het eerste wat er door haar hoofd schoot was zoeken naar zwakke plekken en sterke punten van de kater maar kwam bedrogen uit. Er was geen angst te bekennen in zijn gestalte noch hoogmoed. Hij stond daar maar gewoon. Het was anders dan de meeste katten die Velirane tegen kwam maar niet totaal onbekend. Dit was een meer typische houding van Rogue katten. Die leefde met de dag en maar zagen wat er zou gebeuren het moment dat ze een keuze moesten maken. Onvoorspelbaar en o zo gevaarlijk. Langzaam rechtte ze haar lichaam en een glimlachje verscheen op haar lippen wetend hoe ze met katten zoals hem om moest gaan. "Goede middag, ik hoop niet dat ik door jouw territorium aan het kruizen ben?" Een vragende klank lag in haar stem terwijl ze haar hoofd iets bijdraaide de kater aankijkend.