You breaking your own neck

De traagheid waarmee Claw bewoog beloofde niets goeds. Haar oortjes draaide zich afwachtend half naar achteren, omdat ze wist dat er geen leuk antwoord zou komen. Echter was het antwoord dat ze hoorde nog iets heftiger dan ze verwacht - nee, gehoopt - had. “Vermoorden.” met een kalme blik bleef de zwarte kater haar aankijken en Zira staarde terug, al was het aan haar lichtjes zwiepende staart te zien dat ze zich hierbij erg ongemakkelijk voelde. Bij iedere kat die ze niet persoonlijk zou kennen, zou ze hebben toegestemd. Bij sommigen van haar familie zou ze hebben toegestemd. Maar een aantal katten waren een uitzondering - Cyber, Brat, Jinx.. Wat hij nu van haar verwachtte, was hetzelfde als zeggen dat Claw één van zijn kittens zou moeten vermoorden. Dus keek Zira hem met een strakke blik aan waarna ze haar kop schudde. "Nee." miauwde ze op een rauwe toon. "Als jij hem dood, dood ik Yu." ze keek hem aan. Het was simpel, ze zou het doen. Ze zou er net zo min bij voelen als Claw zou doen bij Cyber, maar voor hen allebei zou het een grote tol eisen. Voor zowel hun emotionele gevoelens als voor hun leiderschap; de BloodClan zou uiteen kunnen vallen.

“Ooh nee hoor dat doe jij niet want dan pak ik eerst Pyre en misschien Muta ook nog wel.” Zira slikte. Het besef kwam bij haar dat zij eigenlijk veel meer katten in haar leven had waarvan ze hield dan hij. En dat was slecht, op het moment. Haar oren gleden in haar nek toen ze alleen al dacht aan hoe Claw één van haar kittens pakte. Laat staan Pyre, Pyre was haar favoriet die ze ging opvoeden tot de sterkste member, tot de volgende commander, tot de volgende leader. “Jij hebt niet gezien hoe hij keek Zira. Hij is een grote bedreiging en wat ik zag is niet veel goeds. Hij keek op zo’n manier dat ik kon zien dat als hij de macht kan grijpen door ook jou te vermoorden hij dat zal doen. Je hebt geen idee wat voor kat jij verdedigd Zira. Heb jij eigenlijk wel door dat je door hem te verdedigen mij verraad? En je weet wat ik doe met verraders.” Langzaam ontblootte Zira haar tanden en ze spande haar spieren aan. "Cyber zal mij niet vermoorden." gromde ze laag. "Hij is mijn broer en hij weet donders goed dat hij het niet moet proberen omdat hij anders de hele Elite aan z'n broek heeft hangen." Haar hele houding was gespannen. "Als dit Howl was en ik sprak over haar op zo'n manier zou je haar zonder twijfel ook verdedigen. Bovendien vraag ik me ook af wie je meer vertrouwd, Howl of mij? Je kop gaat voor je hart en dat lijkt bij jou net zo min het geval te zijn als bij mij."

Haar standpunt leek steeds verder te vervagen naarmate Claw meer sprak. Hij verkoos haar boven Howl, hm? Bijna moest ze lachen, het leek er namelijk niet echt op tijdens de ceremonie. Bovendien kon ze haarzelf wel voorstellen hoe het eraan toe ging als die twee is privé waren; lekker roddelen over alle Elitemembers inclusief haar. Zira had het niet op Howl. Ongeduldig tikte ze met haar gehavende staart op de grond. Wat moest ze hiermee? Ze kon geen tegenantwoord bedenken en dat irriteerde haar. "Fine." gromde ze. Ze moest over zichzelf heen komen, niet? Haar kop boven haar hart. Zo hoorde het. Familie maakte je zwak en dat bewees zich hier maar weer. "Ik zal niet degene zijn die hem vermoord. Ik ben het er ook niet mee eens." bromde ze en haar rode blik was op de grond gevestigd. "Maar ik zal je niet in de weg lopen."

Claw gaf haar een haast onzichtbaar knikje voordat hij naar zijn nest toeliep. Zira keek hem na, waarna ze zich eigenlijk bedacht hoe prettig zo'n eigen barn wel niet moest zijn. “Misschien moeten we nog wat proberen te slapen voordat er weer een zware dag begint.” miauwde hij haar toe en Zira trok met haar oortje. "Waarom heb ik eigenlijk geen eigen barn? Ik moet bij die sukkels slapen." bromde ze en keek naar Claw, al was het geen onaardige opmerking. Ze vroeg 't zich gewoon af. "Kan ik niet bij jou intrekken?" miauwde ze toen vragend. Niet omdat ze nou zo graag bij Claw wilde zijn maar meer omdat ze liever bij hem was dan bij het lagere volk.

Haar oren gleden in haar nek bij de volgende woorden. Die arrogante rotkat dacht dat 'tie alles was. Maar zonder haar zou hij nu niet staan waar hij stond. Zira trok haar lip op waarna ze zich met een boze frons omdraaide. Ze zwiepte woedend met haar staart en liep met grote passen naar de uitgang van zijn barn. "Je hebt me nodig, Claw." siste ze op een koele, zachte en gevaarlijke manier. Ze was het zat om zo naar hem te moeten luisteren. Hij kon beter op zichzelf letten want anders zou ze weggaan, was 't gebeurd. Maar waarheen? Rogue worden? Dat klonk niet veel beter. Kittypet zou ze nooit worden, ze walgde van het idee. Maar als Claw niet op zijn woorden en daden zou letten zou ze toch gaan, Scourge mocht weten waar naar toe.