Difficult roads [Open]

Twee kleine muizen zaten tussen Tallpaw's kaken geklemd toen hij het kamp in liep. Hij was blij dat hij deze nog op behoorlijk korte tijd gevangen had, zeker nu leaf-fall bijna tot zijn einde kwam. De prooi werd schaarser en schaarser. Hij wilde alleen maar dat de Queens, waaronder Brightspots, en de elders genoeg te eten hadden. Dat was zijn doel, maar het zou nog even duren voordat hij dat bereikt zou hebben. Even trok hij met zijn horen toen er weer enkele Bloodclanners ieders een mollig stuk prooi van de, als maar kleiner wordende, prooistapel plukte. Zo kregen zij ook nooit iets. Het leek wel alsof ze expres meer namen dan ze op konden, gewoon om hen te treiteren. Dat was toch niet eerlijk? De apprentices liep dan ook niet met zijn twee muizen naar de prooistapel, maar liep rechtstreeks naar de den van de elders. De vorige buit die hij had meegenomen was naar de nursery gegaan, nu waren de elders aan de beurt. "Ik ben ik weer," mauwde hij nadat hij de twee muisje voor zijn poten gelegd had. Zijn blik ging van de ene naar de andere oudere kat en vervolgens even naar de enkele katten die hier niet leken te passen. het waren warriors geweest die door bepaalde zaken niet meer konden jagen en vechten voor de clan. Hij wiebelde dan ook even nerveus met zijn oortjes, waarna hij voorzichtig de prooien wat verder naar hen toeschoof en zich snel omdraaide. Hij was niet graag in die den. Vaak keken die katten hem maar scheef aan, alsof ze niet begrepen wat hij hier eigenlijk kwam doen. Hij was amper net de den uitgelopen toen hij een schaduw voor zich zag opdoemen. Automatisch schoven zijn oren naar binnen, niet wetend of dit nu een Thunderclanner was of een kat van de Bloodclan.

Opnieuw was hij hier. Waarom hij zichzelf hier steeds weer vond wist hij niet. Nieuwsgierigheid waarschijnlijk. De zwarte kater hield zijn ogen strak op zijn omgeving. Misschien zou hij wel een gesprek aanknopen met een ander, al lag het er natuurlijk aan met wie. Familie had hij niet echt zin in. Glowstick, Tallpaw of Hazelkit tegenkomen ook niet. Hazel kon hem waarschijnlijk niks doen. Tall zou hem misschien pijn kunnen doen, maar Glowstick zou hem kunnen vermoorden. De geur van Thunderclan rook vertrouwd, maar tegelijk niet. Zijn moeder had dezelfde geur gehad. De moeder die niet eens de moeite deed om hem te gaan zoeken. Een zucht kwam uit zijn mond en zodra hij bij de apprentice den kwam zag hij twee tabby's staan. Ééntje stond op de lijst van 'niet tegenkomen'. Al stond hij al te dichtbij om hem niet te zien. Nu bleef hij met een strenge blik naar de ander kijken. Wachtend op Tallpaw zijn reactie.

Oh hij werd opgemerkt, maar anders dan verwacht. Het enige wat hij deed was  vragen wat hij moest. De strenge blik bleef op zijn ogen. Nog altijd was hij geërgerd over hoe Tall was geweest bij het gevecht. Beschermend over Sand terwijl hij niks wou doen. Het had hem het gevoel gegeven om hem zijn ogen uit te krabben, maar hij had zelf beheersing. Gelukkig. "Ik moet niks" Al was de kater iets ouder, hij was niet bang voor hem. De poes voegde nog wat dingen toe en zijn blik schoot naar haar. "Ben ik niet van plan." Zijn blik ging weer naar Tall. "Ik wou gewoon even meepraten. Gezellig toch?" Nergens was ook maar een grijns te bekennen. Zijn ogen stonden gewoon strak op de andere kater. Excuses verwachtte hij niet, maar hij wou wel eens weten wat er in zijn hoofd omging. Wist hij het over Sand?