Never walk backward

Onderwerp: Never walk backward vr 20 nov 2015 - 14:25

Hij verliet het Elite kamp om weer een keer voor zichzelf te jagen. Het was makkelijk dat er nou katten waren die voor hem joegen, maar soms vond hij het ook wel prettig om het zelf te doen. Ook om even die drukte achter hem te laten. Het was een heldere dag, het was koud maar onbewolkt. Een ijzig briesje vond zijn weg tussen alle obstakels door en raakte zijn pikzwarte vacht. Zijn vacht werd ietsje opgelicht, maar het deerde hem niet zijn vacht was dik. De wond die Zealspark hem toegebracht had was gaan ontsteken, maar ach hij trok zich er niet zo veel van aan. Zijn oor was half uitgescheurd en vies door de ontsteking, wat hem misschien nog wel angstaanjagender maakte. Hij had zijn bek een stukje open om de geuren in zich op te kunnen nemen en zijn snorharen laag bij de grond om geen enkele trilling te missen. Daardoor stond hij ook meteen recht toen een andere kattengeur zijn zintuigen prikkelde. Zijn oren gleden in zijn nek terwijl hij alert om hem heen keek. Hij kende de geur niet, dus boorde hij zijn nagels in de grond. Wie kwam er zijn jacht verstoren?

[First Shun]

Onderwerp: Re: Never walk backward vr 20 nov 2015 - 19:04

Shun was al een tijdje onderweg, eigenlijk had hij geen echte route of een weg. Hij had eigenlijk besloten om Random een pad te kiezen en deze te volgen, vaak ging hij naar de Tweebenige want daar kon hij te minsten iets halen. Hij wist wel het hele Rogue gebied uit zijn kop, dus dat werd wel makkelijk. Vroeger leefde hier verder op de Wolf of the territory maar volgens geruchten door zijn eigen kittens het gebied uit gezet, hij rook een geur. Een duidelijke geur, het rook naar bloed en naar Bloodclanners. Wat zou er zo een alleen en koud daar lopen, het rogue gebied was veel te eng voor die bloedvreters. Zijn staart zwiepte heen en weer, een ding waar het naar leed was naar een grote bebosten plek. Hij klom een boom in en probeerde via boom tot boom over te lopen, de meeste stonden dicht tegenelkaar aan. Zo dicht dat bijna nooit iets te zien was, hij was moeilijk te ruiken. Vaak was hij in de tweebenige plaats of was hij juist ergens bij de Clans, vaak als een geest die de meesten niet kende. Hij had de geur gevonden, nu nog naar beneden. De takken ritselde bij elke stap, geluidloos was hij echt niet. Hij sprong op een tak en hield zijn achterpoten aan de tak vast ter wel de rest van zijn lijf hing, zijn staart zat ook om de tak heen. "Zocht je naar mij?" Miauwde hij rustig, "Hihihi, je hebt me gevonden." Giechelde hij waarna hij zichzelf op de grond zetten en precies op 4 poten weer te recht kwam. Hij liet zijn ogen op de wonden van de zwarte kater vallen, hij staarde naar de kil groene ogen. Deze leken overal door heen te kijken, een grimas stond op het gezicht van de kater. Zijn staart zwiepte geïnteresseerd heen en weer, zijn ogen strak gericht op die van de kater. "jij arm misgeleide kat, hoe kom jij zo hier koud en alleen?" Sprak hij zonder enige angst, hij had namelijk geen angst. Helemaal niet meer sinds dat de Clan werd aangevallen waar hij leefden, de Skyclan. Er was een gigantisch gevecht waarbij hij nog maar een kitten was, kapot en verscheurd werd gevonden door Tweebenige. Dus voor de rest was hij nergens bang meer voor na dat, dat was gebeurd.

OCC: Shun daagt gewoon de woeden van Claw uit xD

Onderwerp: Re: Never walk backward ma 23 nov 2015 - 9:50

Yeah right? Hij fronste terwijl hij toekeek hoe de andere kater zich op de grond liet vallen vlak voor hem. Was die kat wel helemaal goed? Zijn haren kwamen iets overeind terwijl hij elke beweging van de rogue strak in de gaten hield. Die kat kraamde echt allemaal onzin uit. Natuurlijk was hij niet naar hem opzoek geweest, iedereen die een beetje opgelet had zou gezien hebben dat hij op jacht was. Hij wiebelde wat minachtend met zijn oren terwijl hij tergend langzaam zijn kop schudde. “Zeg ben jij wel helemaal goed?” Zijn stem klonk kil en kalm zoals altijd, er stonden geen emoties in zijn groengele ogen. “Ik was op jacht totdat jij het nodig vond om die te verstoren.” Sprak hij verder. Hij ging zich niet verantwoorden, dat deed hij sowieso nooit. Hij had evenveel recht om hier te zijn en daarnaast ging hij zich al helemaal niet verantwoorden voor dit misbaksel. Die kat was gek in zijn kop, dat kon niet anders.

Onderwerp: Re: Never walk backward vr 27 nov 2015 - 18:03

Shun keek de zwarte kater aan, hij keek hem doordringend aan. Hij was best wel benieuwt naar deze kater zijn reactie, “Zeg ben jij wel helemaal goed?” vroeg de kater, zijn stem klonk kil en kalm zoals altijd. Er was niks af te lezen helemaal niks, hij besloot om de zwarte kater rondjes te lopen en hem stil aan te staren. Hij zelf was een iemand die op katten joeg, zo kwam hij aan zijn eten. Hij was ook een moordenaar maar soms was hij ook iets anders, Psychopaat. Hij likte rond zijn mondhoeken, hij liet een grijns rond zijn mond sieren. “Ik was op jacht totdat jij het nodig vond om die te verstoren.” Sprak de zwarte kater verder, een korte glinster ontstond in Shun zijn ogen. Hij kwam dichter bij de kater staan, zijn groene ogen staarde hem aan. Hij wiebelde kort met zijn oren en sloot even zijn ogen waarna deze openschoten, "dit is het Rogue gebied en heel duidelijk niet jouw tweebeners plaatsje, plus jullie Bloodclanners lijken op moordenaar maar ze lijken op kitty's of wil je me ongelijk geven?" Miauwde hij waarna er weer een lach ontstond, bang voor een zwarte kater. Nope, bang voor meerdere katten... Jup. Dan stond hij in zijn minderheid maar daar zal een verandering aan komen, they will rise..

Onderwerp: Re: Never walk backward wo 2 dec 2015 - 10:32

Geduldig wachtte hij totdat die gestoorde kat weer zou praten. Hij had echt wel door dat de andere kater hem uit probeerde te dagen, maar hij ging daar niet zomaar op in. Hij was niet snel tegen de haren in te strijken, hij hield zijn kop liever koel. Als hij helder nadacht maakte hij minder snel fouten dan als hij woest was. Dus bleef hij kalm zitten terwijl hij de rogue aanstaarde. “Als er een rogue in de weg staat zorg ik gewoon dat die aan de kant gaat.” Er klonk geen enkele dreiging in zijn stem. Hij hield zijn stem neutraal. De tweede opmerking van de kater negeerde hij. Hij nam daar echt niet de moeite voor om te antwoorden, woorden die alleen maar bedoeld waren om hem kwaad te maken. Deze kat was gek en met gekken was geen normaal gesprek te voeren, dus nee daar ging hij ook echt niet zijn energie in steken.