I will make you braver than anyone has ever been |Drake|

Deathbite liep naar zijn zoon en beval hem mee te komen. Hij zou hem alvast een beetje trainen. Hem klaarmaken voor zijn tijd als Young One, die nog maar twee manen weg was. Hij was trots op zijn zoon. Het was een stevige kater die innerlijk best veel op hem leek. Hij greens bij de gedachte aan zijn jonge, jonge manen, maar zijn grijns verdween toen hij dacht aan de tijd daarna. "Drake," miauwde hij formeel maar met een vleugje trots. "Ik ga je al enkele dingen leren, bijvoorbeeld een goede gevechts- en jachthouding." Hij keek naar de witte kitten en wachtte af op zijn reactie. Hij hoopte dat hij er even blij mee zou zijn als hijzelf was.

Hij speelde met een dood blaadje, zijn witte poot sloeg naar het vliegende ding dat door zelfs een klein briesje al begon te bewegen. Het katertje piepte van vreugde bij iedere keer dat hij het kleine ding weer omhoog zwiepte voordat het de grond raakte. Dat waren eenmaal zijn regels. Zo was hij eigenlijk doorgegaan. Het miezerde een beetje. Maar dat hield de jonge kater niet tegen. Zijn witte pels glansde door de vochtigheid tegen de tijd dat hij iets in zijn ooghoeken zag bewegen. Ah, zijn tweede vader. Drake had weleens in een plasje water gekeken. Hij had de witte vacht van zijn witte vader en de ogen van de andere papa. Zo noemde hij ze eigenlijk. Omdat hij zijn witte vader als eerst gezien had. "Drake," klonk de stem. Met een ruk keek de kitten richting de bron van het geluid dat net zijn naam riep. Totaal het blaadje vergeten. "Ik ga je al enkele dingen leren, bijvoorbeeld een goede gevechts- en jachthouding." Dat hoefde hij echter niet twee keer te horen krijgen. Meteen sprong hij piepend van enthousiasme op en rende rondjes om zijn papa heen. "Ik wil eerst leren vechten! Dan kan iedereen zien wie de baas is!" mauwde hij grauwend richting een blaadje. Vervolgens, weer geconcenteerd, sprong hij erop maar rolde weer op de grond.

Het was overduidelijk aan zijn zoons reactie dat hij er zin in had. Deathbite lachte toen de kitten actief rondjes begon te lopen. "Ik wil eerst leren vechten! Dan kan iedereen zien wie de baas is!" riep hij. Hij moest nog harder lachen. "Oké," mauwde hij. "Ik zal je leren vechten." Hij grijnsde en wenkte Drake naar het bos. Ze gingen het kamp uit. Maar niet te ver, enkel zodat ze zouden zijn verborgen achter de bomen. Hij verdween door de struiken en wachtte op de witte pels van de kitten die zometeen zou verschijnen. "Goed, eerst ga ik je de houding leren." Death zakte door zijn poten en ging zo staan dat het leek alsof hij Drake elk moment kon aanvallen. "Probeer dat na te doen. Ik zal je wel verder helpen als dat niet lukt." Hij ging zitten en sloeg zijn staart rond zijn poten, ervan verzekerd dat zijn zoon dat wel zou kunnen. Zoniet, dan zou hij wel weer moeten rechtstaan.