[Clanevent] Icy paws

Stiekem was Mouse Tigerpaw gevolgd. Ze stond te bibberen op haar poten; dit weer was niet bepaald voor haar gemaakt. Maar ze was heel erg nieuwsgierig naar wat hij ging doen. De jonge apprentice zat vaak in het kamp aangezien de kou en het weinige eten ervoor zorgde dat ze zich wat zwakjes voelde, maar nu wilde ze wel weer is actie. Toen ze eenmaal doorhad waar hij heen ging, kwam er een vragende uitdrukking op haar gezicht. Waarom zou hij naar het Small Lake gaan? Zij was daar al een hele tijd niet geweest en had er dus ook geen idee van dat hij bevroren was. Toen ze aankwam en Tigerpaw op het ijs zag liggen met vier pootjes in de lucht op het water opende ze ongelovig haar bek. Sinds wanneer kon hij op water liggen? "Tigerpaw? Wat ben je aan het doen?" miauwde ze nieuwsgierig en zette voorzichtig een pootje op het water, waar ze natuurlijk niet doorheen zakte zoals ze verwacht had. Wat was dit nou weer?

De geur van zijn zusje was hij gevolgd, hun trainer deed niet veel met hun en hij had daardoor niks te doen, wat hem nieuwsgierigheid deed opwekken. Wat ging zij doen dan? Volgens hem had hij zowat alles al gezien! Zijn ogen werden groot toen hij Tigerpaw op het water zag liggen en Mouse haar pootje erop zag leggen. Snel rende hij erop af om het beter te zien maar remmen kon hij niet meer op tijd, wat er voor zorgde dat hij op zijn smoel viel en nog een stuk door gleed ook. "Uhm. Hoi." Zei hij wat onschuldig toen hij zo'n beetje naast Tiger lag.

Tigerpaw vertelde haar dat hij aan het checken was of alles veilig was. Ze bewoog nieuwsgierig met haar oortje. Het was zo raar.. Toen Tiger zichzelf groot probeerde te maken viel hij op z'n kont. Zachtjes grinnikte ze. Mouse schrok zich echter te pletter toen er opeens een wilde Puddlepaw langs haar heen kwam sjezen en zó het water op gleed. Ze schrok zelfs zo erg, waardoor ze haar evenwicht verloor en zelf ook een stukje het water opgleed. Wat een gekkigheid. Puddlepaw raakte Tigerpaw waardoor deze weer haar kant op kwam met een droge "Woessshhh," en Mouse schoot in de lach om het gekke gezicht. "Hoe kan het dat het water zo raar is?" vroeg ze vervolgens, nog steeds met haar buik op het water en ze keek omhoog naar de twee katers.

Doordat het zo glad was tikte hij Tigerpaw aan, waardoor hij heel droogjes weer wat verder gleed. Toen Mouse ook op haar buik viel probeerde hij weer op te staan zonder veel succes, dit keer viel hij ook op zijn kont. "Geen idee. Maar maakt dat uit?" Grinnikte hij en probeerde met zijn voorpootjes te bewegen zodat zijn kont over het koude heen gleed.

Puddlepaw beantwoordde dat het niets uitmaakte voor hem om te weten waarom het water precies bevroren was. Zijzelf wilde het wél weten voordat ze ging bewegen en ging staan. Voor je het wist werd het, you know, weer gewoon water en zouden ze erin vallen. Zij kon in ieder geval nog niet zwemmen, en ze dacht niet dat Puddle en Tiger dat wel konden. Maar gelukkig had Tigerpaw een logische verklaring; door het weer. Tja, het witte spul genaamd sneeuw was ook iets wat ze nog nooit gezien dus dit zou ook wel bij Leaf-bare horen. Voorzichtig krabbelde ze overeind, maar ze gleed gelijk weer terug. Nou, dit was zeer apart. Tigerpaw had een manier gevonden om te bewegen met zijn pootjes. Ze probeerde overeind te komen maar het resultaat was dat haar kont hoog de lucht in stak terwijl haar voorpootjes en borst nog op het ijs lag. Jep, dit was moeilijk. 'Hey jullie daar!' klonk het toen opeens en geschrokken probeerde Mouse achterom te kijken, wat nogal lastig ging in haar huidige positie. Dat klonk als een boze warrior. Met grote ogen keek ze naar Tiger en Puddle. Wat nu? 'Hebben jullie niets beters te doen?' vervolgde de boze warrior toen. Mouse besloot om zich stil te houden en Tigerpaw of haar broertje het woord te laten doen. Die waren veel rebelser dan haar en hadden vast al een goed antwoord klaar liggen.

Hij knikte na Tigerpaws woorden, dat was natuurlijk een logische verklaring. Toen hij een warriorstem hoorde stopte hij zijn pootjes te bewegen al duurde het even voor hij stil stond. Zijn ogen scanden de poes die begon te snauwen. "Heeft u niks beters te doen dan u te bemoeien met apprentices?" Snauwde hij. Getver, ga weg chagrijn.

Verbaasd keek hij naar Tigerpaw, was hij het nou met hem eens? Wow! Hij grinnikte om de volgende woorden, en toen keek hij weer vies. Vissen? Verbaasd keek hij weer naar de warrior toen hij zijn naam en die van zijn zusje hoorde, oh, het was Bronzemask. Hij gromde toen ze over zijn moeder begon, moest ze hem daaraan herinneren op het moment dat hij eindelijk een beetje plezier had? "Sorry, maar stukken beter voordat u hier kwam." Bromde hij en keek toen naar Mistpaw. De botheid van haar verbaasde hem, dat had hij niet verwacht. Terwijl de rest verder ging met ijsglijden bleef hij even nadenken, zijn moeder...

Vanuit de beschutting keek Raptorpaw toe naar de anderen op het ijs. Hij had geen behoefte om er bij te komen. Wel hield hij ze in de gaten en dan vooral Mousepaw en Tigerpaw. Die twee waren zo close geworden en Raptorpaw vertrouwde het niet. Tigerpaw, zijn loyale vriend, tenminste, dat had hij ooit gedacht, wist dat hij en Mousepaw bedoeld waren om uiteindelijk samen te komen. En nu ging hij zo met haar om? Oké, het was beter dan al die haat en nijd. Maar dit ging hem ook weer te ver. Hij stak zijn nagels diep in de grond en staarde met een lege blik naar die twee. Hij bleef waar hij was, zich verder niet verroerend.