Black night[Raindrop]

Onderwerp: Black night[Raindrop] di 12 jul 2011 - 9:33

Het was nacht. De wassende maan scheen mooi achter de bomen en wolken. De zon was al lang gaan liggen, en maakte plaats voor de maan. De wind van de zwarte nacht blaasde door haar manen. Haar kleine pootjes zette ze in de nog warme zanderige grond. Lunarkit vond het hier echt fijn. Ze vond het fijn een clankat te zijn, en ze vond het fijn een kitten te zijn. Lunarkit stak haar kopje de lucht in, als een wolf die wide comuniceren met anderen. Maar zij huilde niet. Lunarkit trok meestal eens rond het kamp, of tenminste rond de nursery, de apprentice's den, en de warrior's den. Verder dan dat ging ze nooit. Ze gehoorzaamde niet echt, als kit mocht je zo laat niet meer buiten, maar ze kwam vaak naar buiten, om vanzelf in slaap te vallen. Ze kon nooit direct slapen, en daarom ging ze naar buiten. Na een lange wandeling maken viel ze uiteindelijk vanzelf in slaap. Ze had het veel te warm daarbinnen om direct te slapen. Lunarkit ging een korte wandeling maken langs de nursery, en de apprentice's den, en terug. Daardoor werd ze al heel vroeg moe. Zo moe, dat ze zelf niet meer naar de nursery terug naar binnen kon gaan. Ze was er veel te moe voor, en daarom ging ze voor de ingang van het hol liggen. Ze lag niet binnen, want ze had het nog steeds te warm, maar ze lag ook niet helemaal buiten, ze lag enkel met haar kopje buiten.

[Raindrop]

Onderwerp: Re: Black night[Raindrop] wo 13 jul 2011 - 19:23

Ze liep nog een keer door het kamp, gewoon voor niets. Het was één van haar gewoontes om 's nachts nogmaals het kamp door te kijken, alles te checken. Ze voelde zich er verantwoordelijk voor, vooral sinds die nacht dat Aqualight aangevallen was door Shadowfur. Die nacht had zij er moeten zijn, had ze ze het terrein op moeten zien sluipen.. maar ze was te laat. Raindrop slikte en schudde het van zich af. Ze moest leren van haar fouten en ze niet haar slaap laten verstoren. Dus zette ze haar tocht voort, naar de Nursery. Sinds haar kits Apprentices waren hoefde ze er niet meer te slapen, maar het voelde als een tweede thuis. Ze hoorde er gewoon.. veel van de kits kenden haar nog, hoewel dat later natuurlijk ook over zou gaan. Als er weer wat manen voorbij waren zouden ze haar niet meer kennen als de moederkat.. Maar daar zou ze aan moeten wennen. Zelfs Wrenpaw was nu uit de Nursery, hoewel ze het wat had kunnen rekken. Hij was er nu echt klaar voor en ze wilde hem zoveel mogelijk helpen.. Wat lag er nu buiten de Nursery? Snel liep Raindrop er naartoe, benieuwd naar de vage schaduw die buiten de Nursery lag. 'Goedenacht, Lunarkit,' miauwde ze zachtjes zodra ze het kattenkopje goed bestudeerd had. 'Wat doe jij zo buiten de Nursery? Straks loop je nog een verkoudheid op,' miauwde ze bezorgd. Haar stem hield ze zacht, zodat het katje niet ruw wakker zou schrikken. 'Ik breng je wel naar binnen,' besloot ze daarna, waarna ze zich naar het katje toeboog. 'Hoe gaat het met je?' Ze wilde zeker weten dat Lunarkit zich niet ziekjes voelde.

Onderwerp: Re: Black night[Raindrop] do 14 jul 2011 - 17:03

' Wat doe jij zo buiten de Nursery? Straks loop je nog een verkoudheid op,' Lunarkit knipperde enkele keren met haar oogjes, en opende ze toen. Voor haar stond Raindrop. Lunarkit moest nog enkele goed knipperen vooraleer ze haar herkende." H...Het wa....wwas te war....warm daarbinnen om...om te sl...slapen." Meende ze. Lunarkit verstond nog maar half wat de deputy tegen haar zei door haar vermoeidheid. Nog voor Lunarkit iets kon terug zeggen pakte ze haar al bij haar nekvel op, en bracht haar de nursery binnen.' Hoe gaat het met je?' Lunarkit knikte opvallend, zodat ze wist dat ze het goed stelde. Weldra lag Luna terug in de nursery, en sloot ze haar oogjes dicht. D...Dan...Dankje R...Raindr...Raindrop." Was het laatste dat ze zei vooraleer ze terug in slaap viel. Nu had ze het niet te warm meer, omdat ze bijna een halve nacht buiten had geslapen. Lunarkit rolde zich op in een bolletje, en begon te slapen.

De volgende ochtend

Lunarkit werd weer terug wakker. De zon die naar binnen scheen, verwarmde mooi haar vachtje. Als een echte kat geeuwde ze, en rekte zich uit, en liep terug naar buiten. De vogeltjes waren al aan het fluiten. De hele clan was bijna al wakker. Lunarkit mengde zich tussen de bende, maar ging algauw weer uit de drukte. Ze ging wat onder een boom gaan zitten, sloot haar ogen, en rustig luisterde ze naar de nauur rondom haar. Luna opende weer terug haar ogen, en keek naar de clan-leden die druk in de weer waren met vanalles en nog wat.

[Sorry, had je post te laat opgemerkt.]

Onderwerp: Re: Black night[Raindrop] vr 15 jul 2011 - 18:29

[Geeft niet ^^ Ik reageerde veel later op jouw topic heuwr ^^]

Lunarkit stotterde iets, waardoor Raindrop haar kop dichtbij die van de kit moest brengen om te horen wat deze wilde zeggen. Ze zag er vermoeid uit.. Het was dus maar beter als de kit weer de Nursery inging. Op dit moment vond ze het niet erg dat Lunarkit buiten de Nursery was; ze was nog in het kamp en de toestand van de kit maakte haar soepel. Het kleine katje bedankte haar, nog steeds stotterend, voor ze weer in slaap viel. Met een vertederde glimlach op haar gezicht ging Raindrop naast Lunarkit liggen. Het was niet zo lang geleden dat ze hier geweest was. Om eerlijk te zijn miste ze het ook wel; al die vrolijke, drukke kittens om zich heen. Haar eigen kits lagen hier al niet meer..
Met gedachtes aan vroeger viel ze in slaap, voor één keer niet bezig met de Clan en wat er nog moest gebeuren. Morgen zouden die dingen er ook nog zijn. Vroeg op de ochtend werd ze wakker, in de Nursery, naast Lunarkit. Zonder het te merken was ze dicht bij de kit gaan liggen, misschien om te voorkomen dat deze het koud had, al was het weer best lekker. De poes keek naar de kitten en besloot toen dat ze maar beter naar buiten kon gaan, naar de prooistapel.
Niet lang daarna hoorde ze iemand uit de Nursery komen. De cyperse poes draaide zich om en zag Lunarkit staan. De kit sloot haar oogjes even en zag er zo vredig uit.. Die rust wilde zij ook nog wel eens ervaren.. maar de tijd daarvoor zou wel weer komen. 'Goedemorgen, Luna,' lachte ze vrolijk. 'Ben je lekker uitgeslapen?' Ze wilde zich even over Luna ontfermen; het arme poesje had immers geen moeder of vader waar ze alles van kon leren.