We are all living the same way; circling

Vrolijk giechelend keek Mousepaw achterom naar Tigerpaw. Ze waren van plan ergens te gaan jagen, en ze had de Heatherfields uitgekozen. Het was algemeen bekend dat het hier het beste jagen was. Ook al vond Mouse 't spannend, dat ze nu één van haar grootste angsten onder ogen moest komen, ze wilde het graag doen. Voor Tiger, om te laten zien dat ze sterk kon zijn. Ze moest een beetje meer kracht hebben, stoerder worden.

- Tigerpaw, alleen joinen met toestemming.
- SPT

Tiger voegde zich bij haar zijde en ze keek omhoog, waarna ze glimlachte naar hem. Hij vertelde haar om een geur te vinden en braaf stak ze haar neusje in de lucht. Toch klopte haar hart om een andere reden dan de spanning van de jacht. Ze kon zich helemaal niet goed concentreren met Tiger naast zich! Ze voelde zichzelf warm worden en ze keek vanuit haar ooghoeken naar hem. Haar buik begon hevig te kriebelen. Als een automatisme bewoog ze haar staart naar de zijne en wreef ze met haar ietwat pluizige staart over zijn rug. Ze giechelde zachtjes van de spanning. Zou er nog wat van jagen terecht komen?

Nieuwsgierig naar zijn reactie keek Mouse opzij, met een kleine grijns van de spanning. Haar blauwe ogen vestigden zich in zijn gele, waarbij Tiger zei dat ze even moest wachten. Nieuwsgierig keek ze naar de kater die ergens naartoe ging, waarvan ze niet precies kon zien wát dan. Ze probeerde stiekem om zijn rug heen te kijken, maar het was zonder succes. Hmm... Dan maar even geduldig afwachten. Toen Tigerpaw zich eindelijk omdraaide, had hij een bloemetje tussen zijn kaken. Een glimlach kwam op haar gezicht toen hij deze achter haar oortje stopte. Hij deelde mee dat ze nu een sneeuwprinses was, en zachtjes giechelde ze. Dat was gewoon... Zo schattig! En de blik in zijn ogen liet haar helemaal smelten. "Weet je Tiger," miauwde ze toen. "Ik hou heel veel van je." zei ze toen. Haar hart klopte wild in haar borst. Ging ze het hem zeggen? "Ik denk... Dat ik verliefd op je ben," miauwde ze toen en keek verlegen de andere kant op. Wat zou hij zeggen?

Tigerpaw deed eerst helemaal niets en even was ze bang dat ze iets heel doms gezegd had. Misschien kwam liefde pas veel later in je leven, of was Tiger gewoon niet verliefd of haar maar een hele goeie vriend! Dan had ze hun vriendschap mogelijk verpest. Maar toen Tigerpaw dichterbij haar kwam staan en zijn kop bij haar oor bracht, wist ze het al voordat hij zijn woorden gesproken had. Maar toch was het heel fijn om te horen dat hij ook verliefd was op haar. Ze begon heel hard te grijnzen en keek naar hem, met een warme blik in haar ogen die de warmte in haar buik weerspiegelde. De vlinders waren zo druk aan het fladderen dat ze ervan moest giechelen - alweer. Ze drukte zichzelf stevig tegen hem aan en gaf hem een lik over zijn wang. Ze vond hem héél, héél leuk.

Tigerpaw drukte zijn kop tegen de hare en zachtjes spinde ze met hem mee. Het voelde zo veilig en zo fijn om bij hem te zijn. Ze glimlachte in zichzelf. Gelukkig had ze het durven zeggen, anders waren ze nu gewoon aan het jagen. "Wat denk je dat de rest zou zeggen.. van.. ons?" vroeg de gestreepte kater toen zachtjes en Mouse bewoog haar kop onder de zijne vandaan, zodat ze hem aankijken kon in zijn mooie gele ogen. "De rest kan me niks schelen," miauwde ze met een grijns op haar gezicht. "En ik denk niet dat ze iets zullen zeggen, want wat is er mis met ons?"

Tigerpaw vertelde haar dat hij haar nooit meer kwijt wilde. Een grijns verscheen op haar gelaat; zie je nou wel? De afgelopen keer had hij geen belofte willen maken, toen ze hem vroeg of ze voor altijd vrienden bleven. Hij had toen gezegd dat hij het zou willen proberen. Maar nu, nu maakte hij die belofte toch. En ze werd er helemaal warm van. Toen ze naar hem keek zag ze dat hij naar haar glimlachte. Zachtjes spinde ze, het was een heel leuk gezicht en het sierde zijn gezicht prachtig. Zou hij vaker moeten doen. Toen kwam er opeens een heel onverwachte vraag die haar hart wild deed bonzen. "Mousepaw, zou jij mijn vriendinnetje willen zijn?" vroeg de kater en ze giechelde zachtjes. "Natuurlijk!" miauwde ze toen blij en gaf hem opnieuw een kopje. "Heel graag." spinde ze erachteraan.

De kater vroeg of ze hun nesten bij elkaar konden schuiven en even kwam er een bezorgde uitdrukking op Mouse haar gezicht. Dat zou Raptorpaw vast niet leuk vinden; hij kon zelfs een beetje jaloers zijn. Maar als Rap echt een goeie vriend was zou hij het accepteren, toch? Dus knikte ze. "Ja, goed idee," glimlachte ze. "Mag dat eigenlijk wel?" vroeg ze zich toen hardop af. Ze wist wel dat er af en toe warriors kwamen checken of alles nog wel goed ging in hun den. Iets in de lucht trok haar aandacht en ze keek omhoog, waarbij haar ogen op een grote vogel landden. "Soms wilde ik dat ik ook kon vliegen," miauwde ze en bleef naar de havik kijken met een kleine glimlach. Ze had er geen idee van dat dit soort vogels gevaarlijk konden zijn.

De reactie van Tigerpaw was niet hoe ze hem verwacht had. De kater leek een verdedigende houding aan te nemen, waarna hij miauwde dat deze vogel gevaarlijk was. Whoops. Mouse schonk hem een schaapachtige grijns, ze had het echt niet geweten. De geur van haar moeders stroomde haar neus binnen en voorzichtig keek ze op. Brindleleaf kwam hun kant opgerend en Mouse gaf ook haar een schaapachtige grijns. Ze zag er echt uit als een sukkel op het moment. “Mousepaw, Tigerpaw! Vlug maak dat je wegkomt ik houdt hem wel even bezig. Niet als een gek weg gaan rennen dan komt hij achter jullie aan.” voorzichtig keek de rood witte poes omhoog. Wat was er nou weer zo gevaarlijk aan een vogel? Ze besloot dat het nu niet de juiste tijd was om het te vragen. Dus knikte Mouse naar haar moeder en keek toen naar de richting waar het kamp ongeveer lag. De hoge grassprieten zorgden voor enige beschutting maar die hielden na een paar honderd vossenlengtes ook weer op. Waar moesten ze dan heen? Ze keek hulpzoekend naar Tigerpaw.

Mouse volgde Tigerpaw zo snel mogelijk als ze kon, haar hart bonsde luid en ze was bang dat hij er misschien uit zou vallen, recht door haar borst heen. De poes rilde waarna ze nog een keer naar de vogel keek. Hij zag er helemaal niet gevaarlijk uit, maar ze geloofde de twee direct op hun woord. Ze voegde zichzelf weer bij Tiger en drukte haar vacht tegen de zijne aan. "Wat nu?" fluisterde ze zachtjes. Ze keek naar haar moeder die de aandacht van de vogel trok, en deze begon wat te cirkelen. Apart gedrag, zo had ze een vogel nog nooit zien doen. Zou het werken? Betere vraag; waar moesten ze nu naartoe?